چندی پیش، نینتندو یک کنسول کوچک منتشر کرد که به شما امکان می داد بسیاری از بازی های کلاسیک داخلی را بازی کنید که باعث شهرت این شرکت و تبدیل آن به یک رهبر در صنعت نوپا شد. طراحی جالب، مونتاژ، کیفیت تصویر و عملکرد ساده توجه گیمرها را به خود جلب کرد و در ایالات متحده آمریکا که تمام کنسول ها در روز اول فروخته شدند، به یک حس واقعی تبدیل شد. ما به دلیل ذهنیت و گذشته کمی درجه دوم، تبلیغات زیادی دریافت نکردیم، اما این مانع از آن نمی‌شود که NES Classic Edition یک هدیه عالی برای یک گیمر باشد. اکنون زمان آن است که به خرید فکر کنید، زیرا عرضه آن در حال حاضر محدود شده است و به زودی کنسول جدید تبدیل به یک کالای کلکسیونی خواهد شد و قیمت کاملاً متفاوتی خواهد داشت.
نوستالژی یک تجارت است. این مدت‌ها هم در هالیوود و هم در میان توسعه‌دهندگان بازی‌های ویدیویی درک شده است. تعداد زیادی از استودیوهای مستقل تنها به دلیل سبک آن دوران زنده مانده اند. آنها مدام ما را به روزهای NES برمی‌گردانند، زمانی که اسپرایت‌های دو بعدی در چند پیکسل چشمگیر به نظر می‌رسیدند. بسیاری از ژانرهای آن زمان از آن زمان تاکنون ادامه داشته اند و بسیاری از بازی های الهام گرفته شده از کلاسیک ها موفق شده اند و حتی جوایزی را نیز کسب کرده اند. در هالیوود، دهه هشتاد را نیز به یاد می آورند، در نتیجه شاهد پخش برنامه ها و فیلم های بیشتری در گذشته هستیم که با سریال Stranger Things شروع می شود و با فیلم پرفروش The Force Awakens که تقریباً از فرمول اصلی کپی می کند، خاتمه می یابد. "جنگ ستارگان".
NES Classic Edition بسیار تلاش می‌کند تا آن زمان‌ها را جلوی تلویزیون منتقل کند - گاهی اوقات حتی بیش از حد واقعی. بله، وقتی دیدم عنصری که همه از فراموش کردن آن خوشحال هستند - سیم‌ها - با NES Classic Edition بازگشتند، خوشحالی من به سرعت به ناامیدی تبدیل شد. بله بچه که بودیم بدمان نمی آمد که روی زمین بنشینیم اما الان؟ یک حرکت عجیب اما بیایید به ترتیب شروع کنیم.
با قیمت اولیه 60 دلار، NES Classic Edition مجموعه ای مقرون به صرفه از نوستالژی است. دو دلار برای هر بازی برای یک سری بازی افسانه ای نینتندو، معامله خوبی است. خود بازی ها نیز عالی هستند، اما کابل کوتاه شما را مجبور می کند بیشتر از آنچه که دوست دارید به صفحه نمایش بنشینید.
اما در مورد همه چیز به ترتیب. به نظر من NES Classic Edition باید خیلی وقت پیش منتشر می شد. حداقل بسیاری از رقبای این غول ژاپنی را به یاد بیاورید که ده سال است مجوز ماشین های مشابه را صادر کرده اند. چنین دستگاه هایی به دلیل کیفیت صدای ضعیف، اتصالات قدیمی و کیفیت ساخت ضعیف شناخته شده اند. نینتندو دیر بود، بله، اما محصول نهایی آنها خیره کننده به نظر می رسد. بازی ها خوب هستند، کیفیت ویدیو به لطف HDMI عالی است و ظاهر کاملاً به کنسول افسانه ای ادای احترام می کند.
از نظر خارجی، کنسول کاملاً مشابه NES غربی است، فقط بسیار کوچکتر. حتی از روی تصویر، درک اینکه چقدر کوچک است دشوار است - ابعاد آن با کنترل کننده موجود در کیت قابل مقایسه است. تمام چراغ ها و برآمدگی ها برای صاحبان کلاسیک آشنا خواهند بود و دو کانکتور جدید در پشت ظاهر شده اند: USB برای شبکه و HDMI.
در میان دیگر تغییرات، کانکتورهایی برای کنترلرها هستند که اکنون از استاندارد Wii استفاده می کنند، که به لطف آن، هم کنترلرهای Wii "کلاسیک" و هم لوازم جانبی پشتیبانی می شوند. با توجه به اتصال جدید، عرض ایگو کمی بزرگتر است و وارد منطقه "خاکستری" می شود.
با وجود شباهت تقریباً کامل، پوشش شکاف کارتریج کاملاً آرایشی است - هیچ چیز در اینجا باز نمی شود و بازی های جدید نمی توانند وارد شوند. اما همه چیز به طرز باورنکردنی دقیق است، حتی دکمه روشن/خاموش دقیقاً مشابه اصلی است، با همان حس لامسه.
مانند کنسول اصلی، در اینجا نیازی به سر و صدا نیست: فقط سیم را وارد کرده و دکمه را فشار دهید. بدون به روز رسانی، بدون تنظیمات - همه چیز تا حد امکان ساده است.
هنگامی که کنسول روشن می شود (و بیش از پنج ثانیه طول نمی کشد)، بلافاصله یک پنجره انتخاب بازی بسیار ساده باز می شود. باز هم، همه چیز به گونه ای طراحی شده است که تا حد امکان در دسترس باشد: فقط فهرست بازی ها را مرور کنید تا زمانی که چیزی را پیدا کنید که علاقه شما را برانگیزد. می‌توانید بازی‌ها را بر اساس تاریخ انتشار، ناشر، عنوان و نوع فیلتر کنید، اما واقعاً بازی‌های زیادی وجود ندارد که بتوانید آنها را خسته کنید.
فکر نکنید که از نظر بصری فقط کنسول شما را خوشحال می کند: خود بازی ها نیز مانند همیشه خوب هستند. ارزش روشن کردن چیزی را دارد، و این یک مکاشفه واقعی است - به نظر می رسد که او آن را برای اولین بار دید. آنچه قبلاً با تصویر تار تلویزیون پوشیده شده بود مشخص شد. رنگ ها روشن هستند، پیکسل ها واضح هستند. از نظر کیفیت، کنسول از Wii، Wii U و کنسول اصلی پیشی می گیرد. برای بیش از ده سال، امکان خرید بازی های کلاسیک در "کنسول مجازی" وجود داشت، اما آنها هرگز به این شکل نبودند.
این یک حقیقت عجیب است: ما مدت هاست به این واقعیت عادت کرده ایم که بازی های کلاسیک به بهترین وجه در پلتفرم های غیرقانونی - شبیه سازها و کنسول های سفارشی یکپارچهسازی با سیستمعامل خاص مشاهده می شوند. نسخه کلاسیک NES سرانجام امکان لمس صادقانه بازی ها را در تمام شکوه هشت بیتی آنها فراهم کرد. باید امیدوار بود که این کنسول ارزان قیمت نشان دهنده نگرش بهبود یافته نسبت به مجموعه غنی نینتندو باشد.
نگران شفافیت نباشید؟ ترسناک نیست. NES Classic Edition حالت هایی برای همه دارد. به تنظیمات بروید و کیفیت را به سلیقه خود انتخاب کنید: pixel perfect به این معنی است که بازی ها با وضوح اصلی اجرا می شوند. فیلتر CRT به شما امکان شبیه سازی یک تلویزیون قدیمی را می دهد. اینها فیلترهای استاندارد در دنیای مدرن هستند، اما هیچ کس نمی تواند تصویر قدیمی را به این خوبی به تصویر بکشد. اکثر شبیه سازها به سادگی خطوط را در بالای تصویر اضافه می کنند، اما نسخه کلاسیک NES به طور خاص تصویر را محو و مخدوش می کند به طوری که گاهی اوقات از تصویر اصلی قابل تشخیص نیست. از نظر فنی، این گزینه ها کیفیت را "تضعیف" می کنند، اما چه نوستالژی.
دلتنگی به همین جا ختم نمی شود. به بخش دستورالعمل ها بروید و می توانید از هنر اصلی و نکاتی که در جعبه های بازی وجود داشت لذت ببرید. با این حال، در اینجا کمی ناامید شده‌اید: خود دستورالعمل‌ها روی کنسول نیستند و در عوض یک کد QR نمایش داده می‌شود که به صفحه‌ای در اینترنت منتهی می‌شود. در اینجا اسکن های دقیق از تمام دستورالعمل های اصلی وجود دارد. حرکت خیلی عجیبیه فقط فکر کنید: برای انجام یک بازی سی ساله، باید گوشی هوشمند خود را تهیه کنید و به اینترنت بروید. این مضحک است، اما حقیقت دارد: Startropics نیز به نکاتی از راهنما نیاز دارد. با توجه به تفکر باورنکردنی کل کنسول، چنین محاسبه اشتباهی بسیار عجیب به نظر می رسد.
غیرممکن است که به یکی دیگر از ویژگی های منحصر به فرد کنسول اشاره نکنیم - به اصطلاح Suspend Points. این چیزی شبیه یک تابع نشانک است. بازیکنان این فرصت را دارند که استراحت کنند و مکان بازی را برای آینده ذخیره کنند. بنابراین، هر بازی - حتی آنهایی که عملکرد ذخیره ندارند - این فرصت را دارند که ذخیره کنند، که به ویژه هنگامی که در مورد بازی های پیچیده ای مانند Metroid صحبت می کنیم بسیار مهم است. اکنون می توانید خود را قبل از یک مکان به خصوص دشوار نجات دهید و هر چقدر که می خواهید دوباره پخش کنید. یکی می گوید این تقلب است، اما بازی های قدیمی بسیار پیچیده هستند و گاهی اوقات نمی خواهید اعصاب خود را برای آنها تلف کنید.
همه اینها واقعاً قابل توجه است، اما اجازه دهید به ادعایی که بررسی با آن آغاز شد، برگردیم. از همان ابتدا به دلیلی به آن اشاره کردم: این یک مشکل واقعی است که به سادگی نمی توان آن را نادیده گرفت. نمی‌توانستم از کنسول، عملکرد، توجه به جزئیات، بازی‌ها و عملکرد نرم‌افزار راضی باشم، اما باید تلاش می‌کردم. بازیهمانطور که معلوم شد، من به سادگی نمی توانم این کار را انجام دهم. این کنترلر به زیبایی ساخته شده است - یک کپی عالی از اصلی است که داشتن آن بسیار عالی است، اگر فقط به خاطر دقت تاریخی باشد. اما بعد متوجه شدم که کنترل کننده، برخلاف تمام استانداردهای مدرن، یک سیم دارد - و این سیم حتی یک متر هم کشیده نمی شود. البته کنترلر به مبل نرسید.
این یک حذف باورنکردنی است. NES Classic Edition به بازی‌های قدیمی اجازه می‌دهد تا در تلویزیون‌های مدرن عالی به نظر برسند، اما کابل کنترل برای پخش کننده برای لذت بردن از این شکوه بسیار کوتاه است. شاید این یک نوع "تجربه یکپارچهسازی با سیستمعامل" باشد - نشستن روی زمین در مقابل تلویزیون، مانند دوران کودکی، زمانی که چنین ترتیبی از چیزها معمول بود؟ به سختی، با توجه به اینکه این چیز بیشتر برای بزرگسالانی است که به راحتی عادت دارند. برای من هم راحت نبود - نشستن خیلی نزدیک به تلویزیون بی معنی است.
و این مشکل اصلی NES Classic Edition است: آن بیش از حد معتبر حتی طرفداران هم چنین توجهی به جزئیات نخواستند. و از آنجایی که کنترلر نیز مطابق با نوع اصلی ساخته شده است، دکمه "home" ندارد، به این معنی که برای تنظیمات باید دکمه روی خود کنسول را فشار دهید. بنابراین، حتی اگر کابل بلندی داشته باشید، کنسول باید همچنان در نزدیکی باشد، یا باید دائماً بلند شوید و برای هر ذخیره به سمت آن بروید. این به سادگی مضحک است.
همانطور که قبلاً گفتم، امکان استفاده از کنترلر Nintendo Wii Classic وجود دارد. خروج نفس حتی کوتاه تر، اما یک دکمه "خانه" وجود دارد که ناگهان کار می کند. یعنی با قرار دادن یک دکمه در کنترلر که قبلاً توسط نرم افزار پشتیبانی می شود می توان از تمام این فاجعه جلوگیری کرد! نینتندو با تصمیم به اضافه نکردن سیم بلندتر و دکمه "home"، لذت بردن از کل روند بازی را دوچندان کرد. در نتیجه، نسخه کلاسیک NES یک حیله است، یک اسباب بازی برای نوستالژی، و نه یک کنسول تمام عیار که به خود اجازه نمی دهد. آیا این شکست اوست؟ البته که نه. اما این یک حذف احمقانه است که به سختی می توان باور کرد که بقیه کنسول توسط همین افراد طراحی شده است.
NES Classic Edition تمام چیزی است که به ما قول داده بودیم. این یک کپی کوچک از کنسول افسانه ای است که به شما امکان می دهد بازی ها را در تلویزیون مدرن با کیفیت Full HD انجام دهید. در حالی که در ایالات متحده آمریکا به یک پدیده واقعی تبدیل شد، در کشورهای اتحاد جماهیر شوروی سابق هیچ احساسی وجود نداشت. قابل درک است - هیچ کس در کشور ما رویای یک NES واقعی را نداشت که از جعلی های چینی راضی باشد. با این حال، این نافی ارزش خود بازی ها نیست که برای بسیاری از ما بسیار آشنا هستند. اما NES Classic Edition یک کاردستی ارزان و یک کنسول چینی مجاز نیست. با قیمت نسبتاً کمی، یک یادگاری از گذشته با استانداردهای مدرن دریافت می کنید. این یک هدیه عالی برای یک گیمر است که نه تنها از نظر اجرا و محتوا، بلکه در حقیقت نادر بودن آن نیز خوب است - می توانید مطمئن باشید که تا پایان سال تولید به طور کامل متوقف خواهد شد. داشتن چنین چیزی در قفسه بسیار عالی است.
البته اسباب بازی کامل نیست. طول وحشتناک سیم و ناراحتی کنترل باعث عصبانیت بسیاری از دوستداران جلسات طولانی بازی می شود. با این حال، در غیر این صورت، این یک ماشین زمان کامل است. توصیه می شود تا زمانی که هنوز پیدا می شوند، آنها را مصرف کنید. در یک ساعت آنها دو برابر، سه برابر بیشتر هزینه خواهند داشت.