وقتی تریلر اعلام کننده منتشر شد سفر به سیاره وحشی، او بلافاصله من را به یاد یک نسخه رنگارنگ تر انداخت آسمان هیچکس، Mass Effect: Andromeda یا حتی Subnautica. به‌جای تولید رویه‌ای - دنیاهای پیچیده و به جای دیالوگ‌های فشرده - طنز به سبک دومی بازی Far Cry. مورد دوم تصادفی نیست، زیرا استودیوی تایفون تنها در سال گذشته تشکیل شد و توسط کسی جز الکس هاچینسون، که مسئول Assassin's Creed III و Far Cry 4 بود، تشکیل شد.
آیا استودیوی تازه ساخته شده توانسته است مشابهی شایسته برای بازی های محبوب فعلی در مورد اکتشاف سیارات ناشناخته ایجاد کند یا هیچ کس سفر به سیاره وحشی را در یک هفته به خاطر نخواهد آورد؟ بیایید سعی کنیم آن را بفهمیم.
در حال حاضر، در حالی که سال 2020 تازه شروع شده است، تعداد کمی از بازی های ویدیویی جدید منتشر می شوند. خوشبختانه، Journey to the Savage Planet دقیقاً به موقع رسید: در پس زمینه اخبار ناامیدکننده، برای همه ما ضرری نخواهد داشت که با چیزی روشن و خنده دار پریشان شویم. استودیو Typhoon به وضوح از هجوم بازی‌ها و سریال‌های مربوط به اکتشاف فضا الهام گرفته بود، اما تصمیم گرفت نسل رویه‌ای مد روز را رها کند و همه چیز را با دست انجام دهد. در نتیجه، جانشینی کنجکاو برای Metroid Prime، با دنیای باز، پازل ها، چالش ها و جانوران ناشناخته به دست آوردیم.
همچنین نگاه کنید به: بررسی Far Cry 5: Prisoner of Mars - بازگشت به سیاره سرخ
من همیشه عاشق بازی های طنز بوده ام، اما در این واقعیت که تعداد آنها بسیار کم است هیچ چیز شگفت انگیزی وجود ندارد: نوشتن یک بازی خنده دار بسیار دشوارتر از یک بازی غیر خنده دار است. اغلب، زمانی که فیلمنامه نویسان فقیر، میم هایی از فیس بوک را در عرق صورتشان پخش می کنند، با تلاش های رقت انگیز روبرو می شویم. ناامیدی سال گذشته چه ارزشی دارد؟ مرزی 3. به هر حال، در اینجا مناسب است که یادآوری کنیم Far Cry 5: Lost on Mars - تلاشی کاملاً ظالمانه برای ترکیب علمی تخیلی و کمدی. در این زمینه، افراد کمی می توانند به عقب برسند دنیای بیرونی.
بنابراین، آیا می‌توانید سفر به سیاره وحشی را واقعاً خنده‌دار بنامید؟ خوب، با کشش. در برخی از نقاط، او موفق می شود تقریباً از همه دیگران پیشی بگیرد - اگر نه از نظر کیفیت مواد، حداقل از نظر فشار. در ابتدای بازی، ما با اطلاعاتی که به شیوه ای بسیار تازه و خنده دار ارائه می شود، بمباران می شویم. آواتار ما روی سطح یک سیاره ناآشنا سقوط کرد و سفینه فضایی او خراب شد - درست مانند Subnautica، فقط اینجا همه چیز چندان غمگین نیست. جای تعجب نیست: چگونه یک کارمند مهربان - چهارم بهترین شرکت درگیر در اکتشاف فضا - ما به این واقعیت عادت کرده ایم که آنها در اینجا در همه چیز صرفه جویی می کنند.
ظن ما به بی کفایتی مدیریت با حضور خود رئیس در صفحه تلویزیون تایید می شود. Ego در اینجا توسط یک بازیگر واقعی بازی می شود، یعنی از فیلمبرداری واقعی استفاده می شود - درست مانند در کنترل. دیدن بازگشت این روند از دهه نود خنده دار است. اما من مخالف آن نیستم و حتی می توانم تصمیم تایفون را درک کنم - برخلاف همان Control، آنها یک موتور مدرن با پشتیبانی از انیمیشن چهره با کیفیت بالا ندارند. پس باید ول کنی
محافظ های صفحه نمایش با بازیگران نه تنها برای پیشبرد "طرح"، تا جایی که می توان آن را چنین نامید، بلکه برای یک اثر کمدی نیز استفاده می شود: هر بار که به کشتی خود باز می گردیم، تبلیغی برای یک یا آن محصول از زمین شروع به پخش می کند. تلویزیون. در اینجا بلافاصله "سربازان کشتی ستاره"، "فوتوراما"، فضای نهایی، خیابان 5 و آثار دیگری که فرهنگ مصرف بشریت آینده را به سخره می گیرند، به ذهن می رسند. با این حال، انتظار طنز ظریف یا جدی را نداشته باشید - فیلمنامه نویسان اغلب به کودکانه ترین شوخی ها متوسل می شوند.
مرور: بررسی دنیای بیرونی – دنباله‌ای که رویای آن را داشتیم یا تولد یک فرنچایز جدید فرقه‌ای؟
همه این عناصر مرتبط هستند و یک تصور مطلوب ایجاد می کنند. و همچنین دستیار مجازی ما - هوش مصنوعی کشتی. بله، درست مثل دنیای بیرونی. اما دروغ می گویم اگر بگویم شما خیلی زود به این طنز عادت نمی کنید. در حال حاضر پس از بازی دوم، تمام خواسته های Journey to the Savage Planet احتمالا باعث می شود که اکثر بازیکنان کمی عصبانی شوند. این هنوز سطح طنز نوجوانانه شکنجه شده جوکرهای سالخورده Gearbox Software نیست، اما از بچه های Obsidian Entertainment نیز بسیار دور است.
گیم پلی بازی باقی می ماند. پس از نقل مکان به یک سیاره ناآشنا بدون "نشانه های حیات هوشمند"، ناگهان به یک مصنوع پس از دیگری برخورد می کنیم. کارفرمای ما از این موضوع غافل نمی‌شود، زیرا می‌خواهد همه گیاهان و جانوران سیاره AR-Y 26 را در اسرع وقت ثبت کند.
مانند طنز، در چند ساعت اول این ایده که از Hello Games وام گرفته شده بود، کار می کند. به لطف طراحی عجیب موجودات و گیاهان، شما خودتان می خواهید تا حد امکان در مورد دنیای ناآشنا بیاموزید و نظرات خنده دار هوش مصنوعی ما فقط کمک می کند. با این حال، هر چه جلوتر می رویم، اشتیاق کمتری باقی می ماند، زیرا همه بهترین عناصر بازی خیلی زود آشکار می شوند.
Journey to the Savage Planet ترکیبی اصلی از ژانرها است. در اینجا شما تحقیقاتی در روح Subnautica پیدا خواهید کرد، یک پازل به سبک مترویدوانی مدرن، یک پلتفرمر واقعی و حتی یک تیرانداز. و همانطور که اغلب اتفاق می افتد، همه این عناصر در یک سطح بازتولید نشدند. به عنوان مثال، در حالی که من دوست دارم کاوش کنم، تحت تأثیر تیراندازی قرار نگرفتم که در سطح Far Cry نبود. خوشبختانه، ما مجبور نخواهیم بود که اغلب شلیک کنیم: بیشتر به ما پیشنهاد می شود که به طور مستقل زیبایی AR-Y 26 را مطالعه کنیم و اسرار آن را فاش کنیم.
می‌خواهم توسعه‌دهندگان را به خاطر طراحی غیر احمقانه و خارق‌العاده سطوح تحسین کنم - فقط این به بازیکن انگیزه می‌دهد تا به جلو حرکت کند. بسیاری از عناصر پلتفرمر واضح در اینجا وجود دارد - جزایر به معنای واقعی کلمه در هوا شناور هستند، که یادآور Super Mario 64 است. اما برخلاف ساخته معروف نینتندو، کنترل‌ها در Journey to the Savage Planet می‌توانند بهتر باشند: من بارها به ورطه افتادم، می‌توانستم با کنترلر کنار نیامد
در مورد پازل ها نیز، تعداد زیادی از آنها وجود دارد، اگرچه شما آنها را دشوار نمی نامید. بدون تأثیر Oddworld: Stranger's Wrath نبود: برای حل مشکلات (گاهی اوقات بسیار بی رحمانه، به همه دوستداران حیوانات هشدار می دهم) باید از "مهمات زنده" و فلور استفاده کنید.
Journey to the Savage Planet نمونه بارز این است که چگونه می توانید یک بازی نسبتاً زیبا و پر محتوا بدون بودجه بالا بسازید. تلاش برای پوشش مالی متوسط با چشم غیرمسلح قابل مشاهده است، اما این تأثیری بر لذت بردن از عبور ندارد. استودیو Typhoon ایده خاص خود را داشت که در مجموع توانست به خوبی اجرا شود. اما به همان میزان که افراد زیادی جذب شوخ طبعی خام و پلتفرم‌های زاویه‌دار می‌شوند، به همان میزان نیز دفع خواهند شد.
حکم
سفر به سیاره وحشی بدترین راه برای منحرف کردن حواس خود از واقعیت های افسرده کننده 2020 نیست. خنده دار و رنگارنگ، با طراحی سطح با کیفیت بالا، طنزهای هذلولی و تصاویری ساده دلپذیر خشنود است. به دور از یک شاهکار است، اما اگر با انتظارات درست به آن نزدیک شوید، می توانید لذت زیادی ببرید.