مطالعه پادماده با این واقعیت که نمی توان آن را به مقدار لازم در شرایط آزمایشگاهی ایجاد کرد مانع می شود. دانشمندان فناوری ایجاد کرده اند که به شما امکان می دهد محدودیت ها را دور بزنید.
همانطور که محققان گزارش می دهند، فناوری جدید شامل استفاده از دو لیزر است که پرتوهای آنها در فضا با هم برخورد می کنند. به این ترتیب، دانشمندان شرایطی نزدیک به شرایطی ایجاد می کنند که در نزدیکی ستاره های نوترونی رخ می دهند و نور را به ماده و پادماده تبدیل می کنند.
همانطور که می دانید، پادماده ماده ای است متشکل از پادذرات - "تصاویر آینه ای" تعدادی از ذرات بنیادی که دارای اسپین و جرم یکسان هستند، اما در تمام ویژگی های دیگر برهمکنش با یکدیگر متفاوت هستند: بار الکتریکی و رنگی، باریون و کوانتوم لپتون. شماره. برخی از ذرات، مانند فوتون، هیچ پادذره ای ندارند، یا به طور معادل، نسبت به خودشان پادذره هستند.
مشکل این است که ناپایداری پادماده ما را از پاسخ به بسیاری از سوالات در مورد ماهیت و خواص آن باز می دارد. علاوه بر این، ذرات مربوطه معمولاً در شرایط شدید ظاهر می شوند - در نتیجه اصابت رعد و برق، نزدیک ستاره های نوترونی، سیاهچاله ها یا در آزمایشگاه های با اندازه و قدرت بزرگ - مانند برخورد دهنده بزرگ هادرون.
همچنین جالب:
در حالی که روش جدید تایید تجربی دریافت نکرده است. با این حال، شبیهسازیهای مجازی نشان میدهد که این روش حتی در یک آزمایشگاه نسبتا کوچک نیز کار خواهد کرد. تجهیزات جدید شامل استفاده از دو لیزر قدرتمند و یک بلوک پلاستیکی سوراخشده با تونلهایی به قطر چند میکرومتر است. به محض برخورد لیزرها به هدف، ابرهای الکترونی بلوک را شتاب داده و به سمت یکدیگر هدایت میشوند.
چنین برخوردی پرتوهای گاما زیادی تولید می کند و به دلیل کانال های بسیار باریک، احتمال برخورد فوتون ها با یکدیگر نیز بیشتر است. این به نوبه خود باعث جریان ماده و پادماده، به ویژه الکترون ها و معادل پادماده آنها، پوزیترون ها می شود. در نهایت، میدانهای مغناطیسی جهتدار، پوزیترونها را به یک پرتو متمرکز میکنند و آن را به انرژی فوقالعادهای شتاب میدهند.
محققین اعلام، که فناوری جدید بسیار موثر است. نویسندگان مطمئن هستند که به طور بالقوه قادر به ایجاد 100 برابر بیشتر از آن چیزی است که می توان با استفاده از یک لیزر به دست آورد. علاوه بر این، قدرت لیزرها می تواند نسبتا کم باشد. در عین حال، انرژی پرتوهای ضد ماده به اندازه ای خواهد بود که در شرایط زمین فقط در شتاب دهنده های ذرات بزرگ به دست می آید. نویسندگان این اثر ادعا میکنند که فناوریهایی که امکان پیادهسازی آن را فراهم میکنند، قبلاً در برخی از تأسیسات وجود دارد.
همچنین بخوانید:
پاسخ دهید