این سیارک فلزی که به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته و به نام روان 16 شناخته می شود، مدت هاست که تصور می شد هسته آهنی یک سیاره کوچک است که در روزهای اولیه منظومه شمسی شکل نگرفت. اما یک مطالعه جدید توسط دانشگاه آریزونا نشان می‌دهد که این سیارک ممکن است آنطور که قبلا تصور می‌شد فلزی یا متراکم نباشد و به داستان منشأ بسیار متفاوتی اشاره دارد. ناسا قصد دارد ماموریتی با همین نام را در سال 2022 پرتاب کند و در سال 2026 به این سیارک برسد.
محقق دیوید کانتیلو نویسنده اصلی مقاله جدیدی است که در مجله علوم سیاره ای منتشر شده است، که نشان می دهد Psyche 16 82,5٪ فلز، 7٪ پیروکسن کم آهن و 10,5٪ کندریت کربن است که احتمالاً در نتیجه برخوردهای دیگر ایجاد شده است. سیارک ها Cantillo و همکارانش تخمین می زنند که چگالی ظاهری Psyche 16 که به عنوان تخلخل نیز شناخته می شود، که نشان می دهد چقدر فضای خالی در داخل بدن آن وجود دارد، حدود 35٪ است.
این تخمین ها با تجزیه و تحلیل های قبلی از ترکیب Psyche 16 متفاوت است، که محققان را به این نتیجه رساند که ممکن است تا 95٪ فلز داشته باشد و بسیار متراکم تر باشد.
همچنین جالب:
به جای اینکه هسته سالم و لخت یک سیاره اولیه باشد، ممکن است در واقع به انبوهی از زباله نزدیکتر باشد، مانند یک سیارک دیگر که به خوبی مطالعه شده است -- به بنن. دانشمندان تخمین زده اند که Psyche 16، تقریباً به اندازه ماساچوست، حاوی حدود 1٪ از کل مواد موجود در کمربند سیارک ها است. اولین بار توسط یک ستاره شناس ایتالیایی در سال 1852 کشف شد و شانزدهمین سیارک کشف شده بود.
"محتوای فلزی کمتر از آنچه قبلا تصور می شد به این معنی است که سیارک ممکن است با سیارک هایی که حاوی کندریت های کربنی رایج تر هستند که لایه سطحی را که مشاهده کردیم، تشکیل داده اند، برخورد کرده باشد." گفتن کانتیلو همچنین توسط فضاپیمای داون ناسا روی سیارک وستا مشاهده شد.
این اولین مقاله ای است که محدودیت های خاصی را برای محتوای سطحی خود تعیین می کند. برآوردهای قبلی شروع خوبی بود، اما آنها این اعداد را حتی بیشتر اصلاح می کنند. محققان بر این باورند که مواد کربنی روی سطح Psyche 16 سرشار از آب است، بنابراین در کارهای آینده آنها داده های تلسکوپ های زمینی و فضاپیماها را با داده های سایر سیارک ها ترکیب خواهند کرد تا میزان آب موجود را تعیین کنند.
همچنین بخوانید:
پاسخ دهید