ستاره شناسان از تکنیکی به نام عدسی گرانشی برای مطالعه کهکشان ها و دیگر اجرام آسمانی استفاده می کنند که خیلی دور هستند و نمی توان مستقیما آنها را مشاهده کرد. عدسی گرانشی زمانی اتفاق می افتد که نور ساطع شده از یک کهکشان دور توسط گرانش قوی کهکشان دیگری که مستقیماً در مقابل آن قرار دارد، تقویت می شود. عدسی گرانشی تصاویر متعدد، کشیده و روشنی از کهکشان پس زمینه تولید می کند.
بدون عدسی گرانشی، مطالعه کهکشان بزرگ شده غیرممکن خواهد بود. یکی از بزرگترین چالش‌های ستاره‌شناسان هنگام استفاده از عدسی‌های گرانشی برای مطالعه کهکشان‌های دور، بازسازی شکل واقعی یک کهکشان دور از اشکال عجیب ایجاد شده توسط عدسی‌های گرانشی است. تلسکوپ فضایی هابل هنگام تجزیه و تحلیل اختروش ها در هسته کهکشان های فعال، یک کهکشان عدسی با شکل بسیار عجیب را کشف کرد.
ستاره شناسان کشف شده یک جفت شی روشن و خطی که به نظر می رسد تصاویر آینه ای از یکدیگر و یک شی عجیب دیگر در نزدیکی آن باشد. اجرام اسرارآمیز اخترشناسان را گیج کرده است، آنها سال ها تلاش کرده اند تا مشخص کنند چه چیزی را می بینند. متخصصان در عدسی گرانشی کمک کردند تا مشخص شود که هر سه جرم، تصاویری تحریف شده از یک کهکشان دوردست هستند.
اگرچه دانشمندان از کشف یک کهکشان دور متعجب شدند، اما شگفت‌انگیزتر این بود که اجرام خطی کپی‌های دقیقی از یکدیگر بودند. این یک پدیده نادر است که با هم ترازی دقیق کهکشان پس زمینه و خوشه عدسی در مقابل آن مرتبط است. این جرم شامل یک جفت برآمدگی کهکشانی، یک بخش مرکزی پر از ستاره کهکشان و سه خط تقسیم تقریباً موازی است.
اجرام خطی، تصاویر کشیده شده با لنز گرانشی از یک کهکشان دوردست هستند که بیش از 11 میلیارد سال نوری از زمین فاصله دارد. گرانش بسیار زیاد خوشه کهکشانی فهرست‌نشده در فضای پیش‌زمینه، منحرف شده است، و در نتیجه تصویری بزرگنمایی، کشیده و روشن از کهکشان دوردست در پشت آن ایجاد می‌شود. این پدیده به این دلیل رخ داد که کهکشان در پس زمینه در بافت سوسوزن فضا-زمان قرار دارد. اخترشناسان می گویند که موج ها منطقه ای هستند که بیشترین بزرگنمایی را در اثر گرانش ماده تاریک ایجاد می کنند.
همچنین بخوانید:
پاسخ دهید