به گفته دانشمندان، هر ساله حدود 500 شهاب سنگ سفری آتشین را در جو زمین تجربه می کنند و به سطح سیاره ما سقوط می کنند. اکثر آنها بسیار کوچک هستند و فقط 2٪ از آنها را می توان یافت. در حالی که اکثر شهاب‌سنگ‌ها را نمی‌توان پس از برخورد بازیابی کرد زیرا در اقیانوس‌ها یا مناطق دورافتاده و صعب العبور قرار می‌گیرند، برخوردهای دیگر شهاب‌سنگ‌ها به سادگی مشاهده نمی‌شوند یا درباره آنها اطلاعی وجود ندارد.
با این حال، در سال‌های اخیر، فناوری‌های جدید تعداد شناسایی چنین سقوط‌هایی را افزایش داده‌اند. رادار داپلر امکان تشخیص تعداد بیشتری از سقوط شهاب سنگ ها را فراهم کرد و شبکه های دوربین های دید دایره ای امکان رصد اجرام را فراهم کردند. علاوه بر این، افزایش استفاده از دستگاه‌های داخل خودرو و دوربین‌های نظارتی امکان مشاهده‌های تصادفی و داده‌های احتمالی بیشتری را فراهم کرده است. سقوط شهاب سنگ ها.
اکنون دانشمندان تصمیم گرفته اند از مزایای پهپادها برای جستجوی خودکار شهاب سنگ های کوچک استفاده کنند. پهپادها طوری برنامه ریزی شده اند که در یک الگوی جستجوی شبکه ای بر فراز میدان فرضی سقوط شهاب سنگ اخیر پرواز کنند و عکس های سیستماتیک از زمین بگیرند. سپس از هوش مصنوعی (AI) برای جستجوی شهاب سنگ های احتمالی در تصاویر استفاده می شود.
دانشمندان چندین بار سکوی بدون سرنشین مفهومی خود را آزمایش کرده‌اند، عمدتاً در منطقه سقوط شهاب‌سنگ ۲۰۱۹ در نزدیکی دریاچه واکر، نوادا. طبقه‌بندی‌کننده شهاب‌سنگ آنها از ترکیبی از «شبکه‌های عصبی کانولوشنال مختلف برای تشخیص شهاب‌سنگ‌ها از تصاویر پهپادها در میدان استفاده می‌کند». اثربخشی آن در یک نمونه کوچک به 2019٪ رسید.
اگرچه این آزمایش خاص تعدادی از موارد مثبت کاذب را برای سنگ‌های ناشناخته قبلی پیدا کرد، اما این نرم‌افزار توانست شهاب‌سنگ‌های آزمایشی را که توسط محققان در پایین یک دریاچه خشک در نوادا قرار داده شده بودند، به درستی شناسایی کند. تیم نسبت به پتانسیل سیستم خود به ویژه در جستجوی شهاب سنگ های کوچک و کشف آنها در مناطق دوردست بسیار خوش بین است.
همچنین بخوانید:
پاسخ دهید