هدف نهایی اکتشافات فضایی یافتن سیارات قابل سکونت شبیه زمین است که همه شرایط ایده آل برای رشد حیات را داشته باشند. در طول دههها تحقیق علمی، دانشمندان شواهد زیادی را برای وجود جهانهای بالقوه قابل سکونت جمعآوری کردهاند، اما هیچ یک از آنها به دنیای آبی منحصربهفرد ما نزدیک نمیشوند.
با وجود همه چیزهای عجیب، امید به یافتن یک سیاره فراخورشیدی قابل سکونت از بین نمی رود. جدید پژوهش تلاش کرد تا امکان کشف سیارات فراخورشیدی بالقوه قابل سکونت در کهکشان راه شیری را محدود کند.
بر اساس محاسبات استاد دانشگاه فلوریدا، سارا بالارد و دانشجوی دکترا شیلا ساهیر، حدود یک سوم سیارات کهکشان ممکن است در ناحیه موهای طلایی قرار داشته باشند، یک مدار ایده آل که به این دنیاها اجازه می دهد آب مایع را در خود نگه دارند و احتمالاً از هر شکلی از حیات پشتیبانی می کنند.
این تیم "غیر مرکزی" بیش از 150 سیاره را که به دور ستاره های کوتوله M - ستاره هایی به اندازه مشتری می چرخند، اندازه گیری کردند. خروج از مرکز مداری شکل مدار سیاره به دور ستاره میزبان خود را تعیین می کند، مانند اینکه آیا این سیاره مداری بیضوی دارد یا از یک دایره کامل منحرف می شود.
محققان از داده های تلسکوپ کپلر و گایا استفاده کردند. بر اساس این مطالعه، کپلر به تعیین نحوه حرکت سیارات فراخورشیدی در مقابل ستارههایشان کمک کرد، در حالی که گایا فاصله بین ستارهها را در کهکشان اندازهگیری کرد. ساگیار، یکی از نویسندگان مطالعه جدید، در بیانیهای رسمی گفت: «فاصله اطلاعاتی واقعاً کلیدی است که قبلاً آن را از دست میدادیم و به ما امکان میدهد اکنون این تحلیل را انجام دهیم».
پس از بررسی دقیق دادهها، نویسندگان خاطرنشان کردند که ستارههایی با سیارههای متعدد در مدارهای دایرهای به احتمال زیاد آب مایع را در خود جای دادهاند. از سوی دیگر، سیستمهای ستارهای تک سیارهای میتوانند «جن و مدهای شدید سترونکننده سطح» را تجربه کنند.
در نتیجه، تنها بخش کوچکی (یک سوم) از سیارات موجود در این نمونه ممکن است در ناحیه گلدیلاکز باشند. با این حال، یک سوم سیارات به معنای "صدها میلیون" جهان مایع بالقوه امیدوار کننده است، که نامزد هر گونه حیات فراتر از زمین ارزشمند ما هستند.
"من فکر می کنم این نتیجه برای دهه آینده تحقیقات سیارات فراخورشیدی بسیار مهم است، زیرا دیدگاه به سمت این جمعیت از ستاره ها تغییر می کند. این ستارگان اجرام عالی برای جستجوی سیارات کوچک در مدارهایی هستند که کاملاً ممکن است آب مایع باشد و بنابراین سیاره قابل سکونت باشد."
همچنین بخوانید:
پاسخ دهید