اخترشناسان با استفاده از تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) با کشف تکان دهنده ای مواجه شده اند که شامل یک کوتوله قهوه ای سرد است. آخرین مشاهدات این تلسکوپ انتشار گاز متان را از این جرم آسمانی نشان داد که با توجه به طبیعت سرد و منزوی آن، کشف شگفت انگیزی است.
این کشف نشان می دهد که کوتوله قهوه ای مورد بحث ممکن است قادر به ایجاد شفق های قطبی مشابه آنهایی باشد که در زمین، مشتری و زحل دیده می شود. کوتوله های قهوه ای که با جرم متوسط بین سیارات و ستارگان مشخص می شوند، به طور گسترده در مجاورت خورشید ما پراکنده شده اند، هزاران مورد از آنها کشف شده است. سال گذشته، به تیمی به سرپرستی جکی فاهرتی، دانشمند ارشد و مدیر ارشد آموزش در موزه تاریخ طبیعی آمریکا، زمان مشاهده در JWST داده شد تا دوازده کوتوله قهوه‌ای از این دست را از نزدیک مطالعه کنند.
از جمله آنها CWISEP J193518.59-154620.3، معروف به W1935، یک کوتوله قهوه ای سرد در فاصله 47 سال نوری از ما بود. این جرم آسمانی که به طور مشترک توسط داوطلب علم جامعه، Dan Caselden و تیم CatWISE ناسا به عنوان بخشی از پروژه Backyard Worlds: Planet 9 کشف شد، دارای دمای سطحی تقریباً 400 درجه فارنهایت است. اگرچه جرم آن تا حدودی نامشخص است، تخمین ها بین شش تا 35 برابر مشتری است.
در حین مطالعه کوتوله های قهوه ای مختلف با JWST، تیم فاهرتی با یک ناهنجاری جالب در W1935 مواجه شد: وجود انتشار متان، پدیده ای که قبلا در چنین اجرام آسمانی مشاهده نشده بود. فاهرتی گفت: "انتظار می رود گاز متان در سیارات غول پیکر و کوتوله های قهوه ای وجود داشته باشد، اما ما معمولا می بینیم که به جای درخشیدن، نور را جذب می کند." در یک بیانیه مطبوعاتی. "در ابتدا ما با آنچه دیدیم گیج شدیم، اما در نهایت به یک هیجان واقعی از کشف تبدیل شد."
شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای بیشتر به کشف دیگری منجر شد: W1935 احتمالاً وارونگی دما را نشان می‌دهد، جایی که اتمسفر با ارتفاع گرم‌تر می‌شود. با این حال، تیم تحقیقاتی گفت، برخلاف آن سیارات، W1935 به صورت مجزا و بدون هیچ گونه منبع گرمای خارجی قابل تشخیص وجود دارد. این امر محققان را بر آن داشت تا توضیحات احتمالی را برای این ناهنجاری جوی فرضیه کنند.
بر اساس مطالعات روی مشتری و زحل، سیاراتی که متان منتشر می کنند و وارونگی دما را تجربه می کنند، محققان پیشنهاد کردند که W1935 ممکن است شفق های قطبی را پنهان کند.
شفق های قطبی اغلب در اثر فعل و انفعالات بین ذرات پر انرژی خورشید و میدان مغناطیسی سیاره ایجاد می شوند و مسئول درخشش خیره کننده ای هستند که در نزدیکی مناطق قطبی زمین مشاهده می شود. با این حال، محققان می گویند، فقدان ستاره میزبان برای W1935 این توضیح را پیچیده می کند، زیرا باد خورشیدی نمی تواند به این فرآیند کمک کند.
با این حال، یک احتمال جذاب دیگر وجود دارد: وجود یک ماهواره فعال و هنوز کشف نشده در مدار W1935. فاهرتی گفت: "هر بار که یک ستاره شناس JWST را به سمت یک جسم نشانه می گیرد، فرصتی برای یک کشف جدید و خیره کننده وجود دارد." زمانی که این پروژه را شروع کردیم، انتشار گاز متان در رادار من نبود، اما اکنون که می دانیم ممکن است وجود داشته باشد و توضیح آن بسیار قانع کننده است، من دائماً مراقب هستم. این بخشی از چگونگی پیشرفت علم است."
همچنین بخوانید:
پاسخ دهید