زمین های یخ زده جمع آوری شده در گرینلند در جریان یک عملیات نظامی مخفی در جنگ سرد، راز جالبی را پنهان می کرد: فسیل های مدفون شده ای که ممکن است یک میلیون سال قدمت داشته باشند. به گفته محققان، گیاهان آنقدر به خوبی حفظ شده اند که «به نظر می رسند که دیروز مرده اند».
دانشمندان ارتش ایالات متحده در سال 1966 به عنوان بخشی از پروژه کرم یخ، یک ماموریت مخفی برای ایجاد یک پایگاه زیرزمینی، یک هسته یخی را در شمال غربی گرینلند حفاری کردند. این پایگاه رها شد و هسته یخی در یک فریزر در دانمارک فراموش شد تا اینکه در سال 2017 کشف شد.
تصور می شد ورقه یخی کنونی گرینلند نزدیک به 3 میلیون سال قدمت داشته باشد، اما تکه های کوچک گیاه چیز دیگری را نشان می دهد، و نشان می دهد که در یک نقطه از یک میلیون سال گذشته - شاید در چند صد هزار سال گذشته - بسیاری از گرینلند عاری از یخ بوده است.
همچنین جالب:
با توجه به مرکز ملی داده های برف و یخ (NSIDC)، امروزه بخش اعظم گرینلند توسط صفحه یخی گرینلند پوشیده شده است که 1,7 میلیون کیلومتر مربع را پوشش می دهد.
اگر مطالعه جدید درست باشد و بسیاری از یخ های گرینلند نسبتاً اخیراً ناپدید شده باشند، این امر به خوبی برای پایداری ورقه یخی کنونی آن در پاسخ به تغییرات آب و هوایی ناشی از انسان نیست. اداره ملی اقیانوسی و جوی (NOAA) در سال 2019 گزارش داد که اگر تمام یخ های گرینلند ذوب شوند، سطح آب دریاها حدود 7 متر افزایش می یابد. این برای سیل شهرهای ساحلی در سراسر جهان کافی است.
هسته یخی از عمق 1 متری زیر یخ استخراج شد. اساس آن قطعات منجمد رسوب به طول حدود 368 سانتی متر و قطر 10 سانتی متر است.
در حین شستن خاک یخ زده برای دسته بندی آن به دانه هایی با اندازه های مختلف، محققان متوجه «چیزهای سیاه کوچک» شناور در آب شدند. اینها شاخه ها و برگ های خشک سنگ شده بودند. وقتی آنها را بیرون آوردند و روی آنها آب ریختند، به نظر می رسید که باز می شوند، بنابراین به نظر می رسیدند که دیروز مرده اند. چنین گیاهانی - شاید از جنگل های شمالی - فقط در صورتی می توانند در گرینلند رشد کنند که ورقه یخی جزیره تا حد زیادی ناپدید شده باشد، بنابراین گام بعدی این بود که بفهمیم چند وقت پیش این اتفاق افتاده است.
سرنخ های پنهان آب و هوا
برای تعیین سن گیاهان، دانشمندان ایزوتوپ‌ها (انواع همان عنصر با تعداد نوترون‌های متفاوت) آلومینیوم و بریلیم را مطالعه کردند که تحت تأثیر تشعشعات فیلتر شده توسط جو در مواد معدنی تجمع می‌یابند. این ایزوتوپ‌ها می‌توانند به دانشمندان بگویند که چه مدت کانی‌ها روی سطح بوده و چه مدت در زیر زمین بوده‌اند.
بر اساس نسبت ایزوتوپ ها، نویسندگان مطالعه تعیین کردند که خاک و گیاهانی که در آن رشد کرده اند آخرین بار بین چند صد هزار تا حدود یک میلیون سال پیش نور خورشید را دیده اند. بر اساس این مطالعه، آثار موم برگ در رسوبات هسته شبیه ردپایی از اکوسیستم های مدرن تاندرا در گرینلند است.
نویسندگان این مطالعه نوشتند که بر اساس داده های زمین شناسی و ژئوشیمی اقیانوس ها، تخمین می زنند که ورقه یخی فعلی گرینلند تقریباً به همان اندازه برای حدود 2,6 میلیون سال باقی مانده است. با این حال، نتایج جدید آنها نشان می دهد که یخ تقریباً به طور کامل از گرینلند در حداقل یک دوره از آخرین یخ زدگی عمیق جزیره ناپدید شد، آستانه ناشناخته قبلی برای پایداری ورقه یخی.
در واقع، دانشمندان قبلاً هشدار می‌دهند که گرینلند به سمت نقطه اوج ریزش یخ‌ها شتاب می‌گیرد و پیش‌بینی می‌شود که بارش برف زمستانی در اوایل سال 2055 دوباره دوباره ذوب فصلی را متوقف کند.
همچنین بخوانید: