دانشمندان برای اولین بار بر این باورند که موفق شده اند ادغام دو سیاهچاله با مدارهای خارج از مرکز را تشخیص دهند. بر اساس مقاله ای که توسط محققان مرکز نسبیت محاسباتی و گرانش در موسسه فناوری روچستر و دانشگاه فلوریدا در مجله Nature Astronomy منتشر شده است، این ممکن است به توضیح اینکه چرا برخی از ادغام سیاهچاله ها توسط همکاری های LIGO و Virgo شناسایی شده اند کمک کند. بسیار دشوارتر از آنچه قبلا تصور می شد.
مدارهای خارج از مرکز نشانه آن است که سیاهچاله ها می توانند بارها و بارها دیگران را در هنگام برخوردهای تصادفی در مناطقی که سیاهچاله ها پرجمعیت دارند، مانند هسته های کهکشانی، جذب کنند. دانشمندان عظیم ترین دوتایی موج گرانشی مشاهده شده تا به امروز، GW190521 را مورد مطالعه قرار دادند تا مشخص کنند که آیا این ادغام دارای مدارهای غیرعادی است یا خیر.
کارلوس لوستو، استاد دانشکده علوم ریاضی و عضو این دانشگاه گفت: جرم احتمالی سیاهچالهها بیش از 70 برابر اندازه خورشید ما است که بسیار بالاتر از حداکثر جرمی است که در حال حاضر توسط نظریه تکامل ستاره‌ها پیش‌بینی می‌شود. CCRG. این یک مورد جالب برای مطالعه یک سیستم دوتایی از نسل دوم سیاهچالهها است و احتمالات جدیدی را برای سناریوهای تشکیل سیاهچاله در خوشه‌های ستاره‌ای متراکم باز می‌کند.
همچنین جالب:
تیمی از محققان RIT تصمیم گرفتند تا نگاهی جدید به داده ها بیندازند تا ببینند آیا سیاهچاله ها قبل از ادغام، مدارهای بسیار غیرعادی دارند یا خیر. آنها دریافتند که این ادغام به بهترین وجه با یک مدل تقدم با گریز از مرکز بالا توضیح داده شده است. برای رسیدن به این هدف، تیم صدها شبیه‌سازی کامل عددی جدید را بر روی ابررایانه‌های آزمایشگاه‌های محلی و ملی انجام داد که تقریباً یک سال طول کشید.
محققان می گویند: «این یک پیشرفت بزرگ در درک ما از نحوه ادغام سیاهچاله ها است. به لطف شبیه‌سازی‌های ابررایانه‌ای پیچیده و انبوهی از داده‌های جدید ارائه‌شده توسط LIGO و آشکارسازهای Virgo، ما در حال اکتشافات جدید در مورد جهان با سرعت شگفت‌آوری هستیم.»
در طول این تجزیه و تحلیل، همان تیم RIT و UFL از یک همتای الکترومغناطیسی احتمالی مشاهده شده توسط تأسیسات گذرا Zwicky برای محاسبه مستقل ثابت کیهانی هابل از GW150521 به عنوان یک ادغام سیاهچاله دوتایی غیرعادی استفاده کردند. آنها مطابقت بسیار خوبی با مقادیر مورد انتظار پیدا کردند و اخیراً منتشر شده است نتایج در مجله Astrophysical کار می کند.
همچنین بخوانید:
پاسخ دهید