قرن هاست که مردم چیزهای عجیبی روی سطح مریخ دیده اند. شاید این به این دلیل است که مریخ به اندازه کافی نزدیک است تا به خوبی نگاه کنید. به هر حال، زمینی ها بارها و بارها فریب سطح سنگی مریخ و روانشناسی خود را خورده اند و در زمان های مختلف گزارش داده اند که همه چیز را از کانال ها گرفته تا انسان نماهای وحشتناک و پایگاه های بیگانه در سطح سیاره سرخ پیدا کرده اند، اگرچه هر یک از آنها مشاهده کرده اند. به طور کامل تکذیب شده است.
آیا زمینیان در این جهان پهناور فقط به همسایگانی نیاز دارند که بتوانند با آنها ارتباط برقرار کنند؟ با نگاهی به تاریخ طولانی توهمات مریخی (و خطاهای انسانی)، به نظر می رسد که واقعاً اینطور است.
خشکی و دریا
در سال 1784، سر ویلیام هرشل، ستاره شناس مشهور بریتانیایی، نوشت که مناطق تاریک مریخ اقیانوس ها و مناطق روشن تر، خشکی هستند. او پیشنهاد کرد که در مریخ موجودات باهوشی زندگی می کنند که "احتمالاً از موقعیتی مشابه ما لذت می برند."
نظریه هرشل برای قرن ها غالب بود و ستاره شناسان دیگر ادعا می کردند که می توانند حتی پوشش گیاهی را مشاهده کنند. خوشبختانه برای هرشل، سایر مشارکت‌های او در نجوم به اندازه‌ای بزرگ بود که نظریه‌های مریخی او را در پایان زندگی‌نامه‌اش حفظ کرد.
کانال ها در مقابل کانال ها
در طول نزدیک شدن مریخ به زمین در سال 1877، اخترشناس ایتالیایی جیووانی شیاپارلی به تلسکوپ خود نگاه کرد و متوجه شیارهایی در سطح سیاره سرخ شد. کلمه ایتالیایی که او برای آنها به کار برد، «کانالی» به انگلیسی به «کانال» ترجمه شد، که باعث شد بسیاری از مردم انگلیسی زبان به این نتیجه برسند که زندگی هوشمندی در مریخ وجود دارد که سیستمی از آبراه ها را ساخته است.
این مغالطه توسط ستاره شناس پرسیوال لوول رایج شد، که در سال 1895 نقاشی های کانال ها را در کتابی با عنوان "مریخ" ارائه کرد و نظریه کامل خود را در کتاب دوم، "مریخ به عنوان محل زندگی" در سال 1908 اثبات کرد.
این نظریه در اوایل قرن بیستم رد شد، زمانی که نشان داده شد که "کانال ها" صرفاً توهمات نوری هستند. بعدها، تجزیه و تحلیل طیف‌سنجی نور منتشر شده از مریخ نشان داد که هیچ آبی در سطح آن وجود ندارد.
صورت
همه چیز در سال 1976 شروع شد، زمانی که ناسا تصویری از یک کوه جالب در مریخ را که توسط فضاپیمای وایکینگ 1 گرفته شده بود، منتشر کرد، با عنوانی که شکل گیری را به عنوان چیزی با چشم و سوراخ بینی توصیف می کرد. با گذشت بیش از 30 سال، چهره روی مریخ هنوز الهام‌بخش اسطوره‌ها و تئوری‌های توطئه است و بسیاری از مردم بر این باورند که این یک سازه مصنوعی است که توسط تمدن باستانی مریخ ساخته شده است.
از منظر پرنده، سایه های روی کوه واقعاً آن را شبیه یک چهره می کند. با این حال، از زوایای دیگر، در عکس های گرفته شده توسط مدارگرد مارس اکسپرس و سایر فضاپیماها، کوه به وضوح اینطور نیست و اصلا شبیه یک چهره نیست.
درخت مریخ
در سال 2001، نویسنده مشهور داستان های علمی تخیلی آرتور سی کلارک، نویسنده مشترک فیلم 2001 A Space Odyssey، اعلام کرد که در عکس های جدیدی از مریخ که توسط مدارگرد جهانی نقشه بردار مریخ گرفته شده، تکه هایی از پوشش گیاهی از جمله درختان را مشاهده کرده است. کلارک گفت: "من کاملا جدی هستم: به این تصاویر جدید از مریخ نگاه کنید." "چیزی واقعا حرکت می کند و با فصول تغییر می کند، که حداقل پوشش گیاهی را نشان می دهد."
شاخه‌هایی که کلارک فکر می‌کند روی سطح مریخ دیده همان‌هایی هستند که زمین‌شناسان مریخی آنها را «عنکبوت» می‌نامند: آنها شبیه شاخه‌ها هستند و با فصل تغییر می‌کنند، اما این به دلیل ذوب فصلی گاز یخ‌های دی‌اکسید کربن است که در مریخ وجود دارد. قطب های مریخ همانطور که CO2 یخ تصعید شده به گاز تبدیل می شود، در مسیرهای شاخه مانند خارج می شود.
مریخی
در سال 2007، مریخ نورد Spirit منظره جالبی را در سیاره سرخ ثبت کرد: چیزی که شبیه یک مرد عبایی بود که در حال نماز زانو زده است.
البته، "مرد" در تصویر فقط یک سنگ است که از طریق مغز ما به شکل انسانی تبدیل می شود پاریدولیا.
چهره گاندی
چهره سال 1976 تازه شروع بود. با راه اندازی Google Mars در سال 2009، یک برنامه نقشه برداری ایجاد شده از تصاویر ماهواره ای گردآوری شده از این سیاره، کاربران می توانند در سطح سیاره سرخ حرکت کنند و انواع برجستگی ها و برجستگی های جالب را پیدا کنند. یکی از این اجراها که توسط یک ایتالیایی به نام ماتئو یان کشف شد، به طرز وحشتناکی یادآور مهاتما گاندی، فعال جنبش استقلال هند بود.
تصاویر با وضوح بالاتر نشان دادند که شکل یک کوه یا تپه نیست، بلکه گودالی است که در نیمرخ کمی شبیه به سر انسان است، اگرچه آنچه در تصویر به نظر می رسد یک چشم و ابرو است در تصویر با وضوح بالا کمتر مشخص می شود. در این مثال، با مقایسه تصاویر یک شی با وضوح بالا و پایین، به راحتی می توان مشاهده کرد که pareidolia چگونه کار می کند.
Biostation Alpha
در سال 2011، شواهد دیگری ظاهر شد که در ابتدا به نظر می رسید از این ایده که حیات در مریخ وجود دارد حمایت می کند. در یک ویدیوی ویروسی در Youtube، یک فضانورد با صندلی راحتی که خود را توصیف می کند، ادعا می کند که یک پایگاه انسانی (یا بیگانه) را در مریخ شناسایی کرده است که او آن را Bio Station Alpha می نامد. او یک ساختار خطی مرموز را کشف کرد که به نظر می رسد در سطح سیاره سرخ است.
ستاره شناسان فورا ساختار را به عنوان یک نوار پیکسل سفید شناسایی کردند - مصنوع که توسط یک پرتو کیهانی بر روی حسگر تصویر دوربینی که عکس را گرفته است، رسوب می کند. آلفرد ماکیو، زمین شناس سیاره ای در آزمایشگاه ماه و سیاره دانشگاه آریزونا و مدیر آزمایشگاه تحقیقات تصویربرداری سیاره ای، می گوید: «دیدن این اصابت پرتوهای کیهانی در تصاویر فضایی که خارج از مگنتوسفر ما گرفته شده اند، مانند تلسکوپ های در حال گردش، بسیار معمول است.
پرتوهای کیهانی ذرات پر انرژی هستند که از خورشید ساطع می شوند. آنها یک بار الکتریکی در پیکسل‌های دوربین ایجاد می‌کنند، به داخل آنها نفوذ می‌کنند، لحظه‌ای آنها را اشباع می‌کنند و یک رگه سفید روی هر عکسی که در آن زمان گرفته می‌شوند ایجاد می‌کنند.
هنگامی که فایل تصویر خام برای استفاده در Google Mars به JPEG تبدیل شد، Makiv گفت که فشرده سازی احتمالاً مصنوع پرتو کیهانی را مستطیل‌تر و «بیوست‌مانند» کرده است. این بعداً زمانی که عکس منبع استفاده شده توسط گوگل شناسایی شد ثابت شد.
عنکبوت آبی مودار
تصاویر گرفته شده توسط فضاپیمای آژانس فضایی اروپا (ESA) در سال 2019، یک عنکبوت مودار عظیم الجثه را نشان می دهد که پاهایش روی کوه مریخی باز شده است.
واقعیت تقریبا سردتر است. این "پاهای" نازک در واقع رد صدها گردباد کوچک یا شیاطین گرد و غباری هستند که از خط الراس عبور کرده اند. مشخص نیست که چرا این کوه چنین نقطه داغی برای گردبادها است، اما دانشمندان ESA می گویند که حرکت توده های هوا در این منطقه ممکن است به شکل گیری شیاطین گرد و غبار کمک کند.
یا شاید یک باگ؟
در سال 2019، ویلیام روموسر، پروفسور بازنشسته که ویروس‌ها را در حشرات و دیگر بندپایان مطالعه می‌کند، اعلامیه غافلگیرکننده‌ای داد: او گفت که می‌تواند سوسک‌ها و سایر حشرات و حتی خزندگان را روی سطح مریخ ببیند.
Romoser پس از مطالعه عکس های گرفته شده توسط مریخ نوردهای ناسا که نقاط بیضی شکل مبهم زیادی را در سطح مریخ نشان می دهد به این نتیجه رسید. اما پاریدولیا دوباره ضربه می زند: چه چیز دیگری شبیه یک قطره بیضی شکل مبهم است؟ اکثر سنگ ها که بعدها توسط دانشمند دیگری ثابت شد.
علامت بزرگ
در نهایت، چیزی که شبیه چیز واقعی است. زمانی بین جولای و سپتامبر 2019، یک شی فضایی – احتمالاً یک شهاب سنگ یا قطعه ای از یک دنباله دار – به کلاهک یخی جنوبی مریخ برخورد کرد و از لایه نازکی از یخ عبور کرد و بارانی از غبار قرمز را به سمت بالا پرتاب کرد. نتیجه یک علامت قرمز تیره است که به نظر می رسد یک شخصیت کارتونی با سر به دیوار دویده است.
دوربین بزرگ HiRISE (آزمایش علمی تصویربرداری با وضوح بالا) در مدارگرد شناسایی مریخ ناسا از این نقطه تصویربرداری کرد که حدود 1 کیلومتر عرض دارد.
یک سنگ سبز عجیب
مریخ همانطور که همه می دانیم سیاره سرخ است. پس این صخره سبز رنگ عجیب که توسط مریخ نورد Perseverance کشف شده است، چیست؟ همه دوست دارند بدانند. "آیا چیزی از صخره های محلی هوازده است؟" - در توییتی که در 31 مارس توسط تیم روابط عمومی مریخ نورد منتشر شد، پرسیده شده است. "آیا این قطعه ای از مریخ است که در اثر برخورد از راه دور به این منطقه سقوط کرده است؟ آیا این یک شهاب سنگ است؟ یا چیز دیگری؟".
این سنگ حدود 15 سانتی متر طول دارد و در دهانه دریاچه، نه چندان دور از محل فرود کاوشگر قرار دارد. مریخ نورد قبلاً با لیزر به سنگ برخورد کرده است تا مقداری از آن بخار شود. ابر بخار توسط دوربین ها و طیف سنج های مریخ نورد مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد تا ترکیب شیمیایی آن آشکار شود. شاید خیلی زود جواب این معما را بگیریم یا شاید مریخ فقط یک صخره بایر باشد. گوش به زنگ باشید!
همچنین بخوانید:
- ساختار درونی مریخ دانشمندان را شگفت زده کرد: اصلاً شبیه زمین نیست
- دانشمندان ناسا ضخامت پوسته مریخ را تعیین کردند