بررسی بازگشتی - زمانی که عاشق یک بازی هستید و آن را دوست ندارید

شخصیت اصلی روی صفحه با سرعتی مافوق بشری به جلو می‌رود، از روی دیواری از آتش می‌پرد و در حین رفتن به ده‌ها خزنده پرنده اسیدپاش شلیک می‌کند. اینجا آنها هستند - درب گرامی، پس از آن می توانید استراحت کنید. یا در شرایط بدتری قرار بگیرید. نقشه یک پیچ و خم غیرقابل درک است و نوار سلامتی تهدید به ایجاد یک حمله وحشت می کند. برای صدمین بار فکر می کنم که آیا به آن نیاز دارم؟ چرا دوباره روشنش کردم برگشتیاگر بدانم که یکی دو ساعت دیگر پس از مرگ بی‌معنای دیگر دوباره احساس کینه، عصبانیت و ناامیدی خواهم کرد. سخت است بگوییم چرا. بدیهی است که من احساساتی نسبت به محصول جدید Housemarque دارم، اما این کار متقابل نیست.

توضیح بازگشت و توصیف آن سخت است، به خصوص زمانی که نمی خواهید مردم را از آن دور کنید. حتی تریلرهای متعددی به سختی توانستند تمام زیبایی آن را آشکار کنند: در برخی این عنوان مانند یک هیجان روانی با روح Gone Home به نظر می رسد و در برخی دیگر مانند یک جهنم گلوله کور در روح Enter the Gungeon به نظر می رسد. در واقع، تأثیرات و ژانرهای زیادی در هم تنیده شده اند که تنها فهرست کردن آنها باقی می ماند، اما چرا؟ ساده تر است که بگوییم نه این که چه نوع بازی است، بلکه چه احساساتی را برمی انگیزد.

در قلب Returnal داستان یک کاوشگر فضایی است که کشتی او بر روی سطح یک سیاره ناشناخته به نام آتروپوس سقوط می کند. سلنا واسوس از شرکت ASTRA که در میل به یادگیری منشا سیگنال مرموز "سایه سفید" وسواس دارد، از بقایای سوخته فضاپیمای خود خارج می شود و به دنبال پاسخ می رود. اما به جای آنها فقط سوالات جدید و جدید ظاهر می شود. چرا سطح دنیای جدید پر از اجساد خودش است؟ او چگونه می‌تواند صدای خودش را در ضبط‌هایی که در جایی که نبود بشنود؟ و چه اتفاقی برای تمدن پیشرفته افتاد که ظاهراً ناگهان دیوانه شد؟ و از همه مهمتر، چگونه به خانه برگردیم؟

سازندگان Returnal می خواستند قبل از هر چیز احساس درماندگی، کلاستروفوبیا و وحشت را در بازیکن القا کنند. سلنا نه تنها نمی تواند به خانه برگردد، بلکه حتی آزادی مردن را هم ندارد - هر یک از مرگ های او او را به نقطه شروع خود در نزدیکی کشتی شکسته باز می گرداند. تنها کاری که می توان انجام داد این است که دوباره به جلو برویم و خرابه های آشنا و جدید یک دوره باستانی را کشف کنیم.

Returnal را می‌توان به‌عنوان یک تیراندازی سوم شخص با عناصری از roguelike و metroidvania توصیف کرد. در اینجا هیچ نجاتی وجود ندارد و هر مرگی ما را به همان ابتدا برمی گرداند. این یک بازی بی رحمانه است که اشتباهات را نمی بخشد و کمال می طلبد. پس از هر راه اندازی مجدد، همه چیز به هم ریخته می شود و سیاره در نوری جدید ظاهر می شود، با پیچ و خم های تازه، دشمنان جدید و سلاح های مخلوط شده و قدرت. همه چیز نه تنها به مهارت بازیکن، بلکه به موفقیت و حتی تاکتیک بستگی دارد. دنیای Returnal به چندین مکان بزرگ تقسیم شده است که هر کدام رئیس نهایی خود را دارند - می توانید بسیاری از آنالوگ های دو بعدی مانند Dead Cells را به خاطر بسپارید. پس از یک بار شکست دادن او، می توانید رئیس را نادیده بگیرید، اما هر مرگ همچنان شما را به عقب می برد، بنابراین بازیکن را در مقابل یک انتخاب قرار می دهد - یا به سمت رئیس بشتابید، دشمنان را پشت سر بگذارید و غارت کنید، یا هر اتاق را به امید کاوش آرام پیدا کردن یک ارتقاء که در نبرد کمک خواهد کرد چه چیزی بهتر است - همه چیز را به خطر بیندازید و نیم ساعت از دست بدهید یا به درستی آماده شوید تا شاید بعداً بعد از دو ساعت سرگردانی چیزی از شما باقی نماند؟

همچنین بخوانید: Disco Elysium: The Final Cut Review - بازی‌های RPG افسانه‌ای بزرگ‌تر شده‌اند

مانند بسیاری از افراد سرکش، Returnal از بازیکن دعوت می کند تا همه چیز را در خط مقدم قرار دهد و خودش تصمیم بگیرد که آیا به شانس امیدوار باشد یا خیر.

هر "تنظیم مجدد" جدید، سلنا را به حالت اولیه خود باز می گرداند: یک بلستر ضعیف در دستش، و یک لباس بدون ارتقاء، با حداقل مقیاس سلامتی. اما در طول بازی می توان آن را تغییر داد. برای مثال، سلنا می‌تواند انگل‌های بیگانه را پیدا کند که خود را به کت و شلوار او می‌چسبانند و اثرات مثبت و منفی به او می‌دهند. به این ترتیب می توانید امتیازات بسیار مهمی دریافت کنید که به طور جدی شانس موفقیت بازیکن را افزایش می دهد (یا شاید کاهش می دهد). یک بار به معنای واقعی کلمه دو رئیس را پشت سر هم به لطف یک انگل شکست دادم که سلن را در زمانی که سلامتش نزدیک به صفر بود مدام شفا می داد. برای من، این کلید اصلی موفقیت بود، و بعد از آن من ناامیدانه سعی کردم این امتیاز را پیدا کنم، اما ... تصادفی بودن کامل در Returnal به این معنی است که لوت مورد نظر می تواند هر پنج ساعت یک بار کاهش یابد.

سلاح های مختلفی نیز در سراسر دنیا پراکنده شده اند که سطح آن ها به سطح خود سلنا در این واکر خاص بستگی دارد. حتی می‌توانید آیتم‌های مفیدی را پیدا کنید که به شما کمک می‌کند یا پاداش کوچکی می‌دهد یا حتی بازیکن را پس از مرگ زنده می‌کند.

بازگشت پر از رمز و راز و ناامیدی است. او به بازیکن رحم نمی کند و مدام او را با از دست دادن چند ساعت زمان تهدید می کند. همه چیز وحشتناک به نظر می رسد: من نمی توانم چنین بازی هایی را تحمل کنم. و با این حال، من بازی می کنم. از همان دقیقه اول چیزی توجهم را جلب کرد و باعث شد همه چیز را فراموش کنم.

شاید رازی در جهان توسط استودیوی فنلاندی Housemarque ترسیم شده است، که با پروژه های بسیار کوچکتری مانند Resogun، Alienation و Matterfall شناخته شده است. اما با دریافت از Sony Interactive Entertainment یک کمک هزینه جدی دریافت کرد، تعداد کارمندان را دو برابر کرد و به دنبال ساخت بزرگترین و جاه طلبانه ترین بازی تاریخ خود شد. بازی ای که تبدیل به یکی از عناوین انحصاری اصلی در بازار تازه می شود PlayStation 5.

نه، نمی‌توانم بگویم که این جهان به‌ویژه اصیل است، اما با رمز و راز و حال و هوای خود اشاره می‌کند. طراحی صدا به ویژه مفید است (به پشتیبانی از صدای سه بعدی مهم است) و کار عالی بازیگر زن جین پری. همه اینها عالی هستند، اما ... نکته اصلی گیم پلی است. چرا او اینقدر باحال است!

همچنین بخوانید: بررسی Outriders - همه چیز خوب است، اما هیچ چیز کار نمی کند

به سختی می توان گفت که چه تعداد شوتر سوم شخص دیده ام. به طور کلی خیلی زیاد. زیاد. اما تعداد کمی با چنین حرکت و مدیریت عالی متمایز شدند. Housemarque سعی کرد یک عنوان پرچمدار برای PS5 بسازد و موفق هم شد. نه به لطف محدوده بصری، نه: در حالی که بازی دارای گرافیک خوب و عناصر ذرات بسیار چشمگیر است (ملخ استودیو)، اما به هیچ وجه برای عنوان زیباترین جذابیت ندارد: از این نظر پرش شده است. روحهای دیوون, Spider-Man Marvel's: Miles Morales و Ratchet & Clank: Rift Apart آینده. نه، اول از همه از قابلیت های منحصر به فرد کنترلر DualSense استفاده می کند که دوباره برای اولین بار از زمان بازی Astro به طور کامل آشکار می شود.

توضیح اینکه چقدر این گیم پد در اینجا اهمیت دارد برای من سخت است، اما این چیزی است که به بازیکن اجازه می دهد تا دنیای بازی را به گونه ای تجربه کند که حتی پیشرفته ترین پنل 4K نیز نمی تواند کمک کند. وقتی باران می بارد، هر قطره به دست ها داده می شود و با خیس شدن قهرمان داستان، قدرت اثر کاهش می یابد. هنگامی که حالت متناوب سلاح شارژ می شود، کنترلر با صدای مناسب و بازخورد ارتعاشی قدرتمند آن را مطلع می کند. گویی که زنده است، گیم پد غوغایی می کند و با ضربان موجودات بیگانه روی صفحه کلیک می کند، که نه تنها به غوطه ور شدن، بلکه به گیم پلی نیز کمک می کند: از کدام طرف چیز جالبی معلوم می شود، آن طرف کنترلر زنده می شود. این یک بلندگو اضافی و نوعی ساب ووفر در دست است - به طور کلی یک معجزه فناوری. معجزه ای که پس از یک سری بازی با اجرای غیرقابل قانع کننده این ویژگی های جدید به راحتی فراموش می شد.

محرک‌های تطبیقی ​​نیز وارد عمل می‌شوند و هیچ‌کس بهتر از آنها استفاده نمی‌کند: در حالی که اکثر استودیوهای دیگر نمی‌دانند چگونه از آنها استفاده کنند (اغلب آنها را به دلایلی که برای من ناشناخته است آنها را محکم می‌کنند)، Housemarque یک راه‌حل بسیار ساده ارائه کرد: برای هدف گیری، باید دکمه L2 را تا نیمه نگه دارید و برای حالت شلیک متناوب، آن را تا آخر فشار دهید. این نه تنها بصری است، بلکه بسیار راحت است. توسعه دهندگان، در واقع، دکمه های اضافی دارند.

تقریباً همه چیز به این واقعیت اشاره می کند که در برابر ما یک سرکش کامل است. تمام عناصر مورد علاقه ما در مورد این ژانر اینجا هستند، و برای کسانی که از از دست دادن همه چیز متنفرند، حتی ارتقاهای دائمی وجود دارد که به شما اجازه می دهد پس از هر مرگ کمی قوی تر شوید، اگرچه البته، هر پیشرفت واقعی فقط پس از شکست دادن متوجه می شود. رئیس اما Housemarque تلاش کرد تا بازی را غیر قابل سازش کند، به این معنی که بسیاری از مردم نه تنها آن را دوست خواهند داشت، بلکه آن را دشوار خواهند یافت. اولین سالی نیست که درباره "احترام به وقت بازیکنان" صحبت می کنیم، زیرا هر چه سن ما بالاتر می رود، زمان کمتری برای اختصاص دادن ساعاتی از زندگی خود به بازی های ویدئویی داریم و می خواهیم تا حد امکان تلاش کنیم! اما اگر زمانی سرزنش می کردیم قرمز 2 مرده رستگاری، پس در مورد Returnal، تنها کاری که باید انجام دهید این است که دستان خود را باز کنید، زیرا او مطلقاً اهمیتی نمی دهد که چقدر مشغول هستید. اگر حاضر نیستید یک یا دو ساعت (یا حتی خیلی بیشتر) از زندگی خود را در یک زمان به او اختصاص دهید، پس شاید حتی نباید شروع کنید.

همچنین بخوانید: نقد و بررسی Hitman 3 - یک نتیجه عالی اما قابل پیش بینی برای این سه گانه

این به دلیل عدم پس انداز کامل است. بر خلاف بسیاری از همتایان خود، Returnal به شما اجازه نمی‌دهد مسیری را که شروع کرده‌اید ادامه دهید، و اساساً از شما می‌خواهد آن را یک‌باره کامل کنید. تنها راه برای جلوگیری از شروع مجدد این است که وقتی می خواهید استراحت کنید، کنسول را بخوابانید. اما حتی به روشن کردن چیز دیگری یا به روز رسانی سیستم فکر نکنید (به روز رسانی خودکار را از قبل در تنظیمات خاموش کنید). و دعا کنید بازی خراب نشود و برق قطع نشود.

قدرت خیلی زیاد است، اما می توانم چنین تصمیمی بگیرم. این ما را مجبور می کند که حتی بیشتر تحت تأثیر تجربیات ذهنی سلنا قرار بگیریم، او نیز خود را در زیر قلعه پیدا کرد، بدون اینکه امکان ترک دنیایی که می خواهد او را نابود کند. هر فرصتی برای استراحت، مردن است، همانطور که تنها شانس بازیکن برای تساوی، شکست است. چنین هم‌افزایی جالبی از دنیای واقعی و مجازی به دست می‌آید که از یک سو سطح جدیدی از ادراک را اضافه می‌کند و از سوی دیگر به طور پیش پاافتاده با بازیکنانی که نمی‌خواهند یا نمی‌توانند گروگان یک بازی باشند، تداخل می‌کند. به خصوص از آنجایی که در حال حاضر چیزهای جالب دیگری در افق وجود دارد - آنچه که فقط Resident Evil Village ارزش دارد!

اما این همچنان همان صحبتی است که پس از انتشار داشتیم روحهای دیوون. به این سوال که آیا ارزش افزودن یک حالت آسان برای کسانی را دارد که نمی توانند سبک مشخصه سخت بازی را تحمل کنند، سازندگان با اشاره به عدم تمایل به قربانی کردن دیدگاه نویسنده نسبت به سازندگان آن، پاسخ منفی دادند. و در اینجا راحتی و راحتی با ایده های اصلی ژانر مخالف است و دومی برنده شد. من به میل وفادار ماندن به خودم احترام می گذارم و Sony برای اینکه به سازندگان اجازه داده است چیزی را قربانی نکنند، اگرچه اعتراف می کنم که دقیقاً به دلیل چنین ویژگی، به احتمال زیاد مجبور خواهم شد تا بازی را تا کامل شدن کامل ترک کنم. آیا دوست داشتم Returnal یک تیرانداز سوم شخص سنتی با امتیاز ذخیره و پیشرفت خطی باشد؟ فقط مهم نیست. شما نمی توانید همه را راضی نگه دارید و هرگز نباید تلاش کنید، در غیر این صورت هیچ کس ریسک نمی کند.

بازی در یک کنسول بررسی شد PS5

حکم

تقریباً فراموش کرده بودم که وجود دارد، تقریباً یکی از بزرگترین نسخه‌های بهار و احتمالاً یکی از بهترین بازی‌های PS5 سال را از دست دادم. برگشتی بهترین ساخته Housemarque است که هرگز به این اندازه بلندپروازانه و به توانایی های خود مطمئن نبوده است. این یک تازگی سخت، فوق العاده پیچیده، پویا است که می ترساند و مجذوب می کند و فراتر از همه انتظارات من است. همه از آن عبور نمی کنند، اما همه باید تلاش کنند.