ستاره شناسان به اعماق قلب یک سیاهچاله گرسنه نگاه کردند و کشف شده یک جت پرتو ایکس که از آن ساطع می شد 60 برابر داغتر از سطح خورشید بود.
به زبان ساده، اختروش‌ها سیاهچاله‌هایی هستند که جت‌های پرانرژی و پرانرژی تابش الکترومغناطیسی از دو طرف آنها بیرون می‌آیند که از گاز مرکز کهکشان‌ها تغذیه می‌کنند. اختروش تصویربرداری شده توسط این تیم در اشعه ایکس با نام SMSS J114447.77-430859.3 (J1144) شناخته می شود و درخشان ترین نمونه از چنین جرمی در 9 میلیارد سال گذشته تاریخ کیهانی است. این اختروش که در قلب کهکشان در فاصله حدود 9,6 میلیارد سال نوری از زمین قرار دارد و در آسمان بین صورت فلکی قنطورس و هیدرا قابل مشاهده است، حدود 100 میلیارد بار درخشان تر از خورشید است.
کوازارهایی مانند J1144 به قدری درخشان هستند که اغلب از نور ترکیبی همه ستارگان کهکشان هایی که آنها را احاطه کرده اند فراتر می روند. آنها نمونه هایی از به اصطلاح هسته های کهکشانی فعال (AGN) هستند که فقط در فواصل بسیار دور از زمین و بنابراین در کیهان اولیه رخ می دهند. مطالعه یک اختروش می‌تواند به اخترشناسان بینش دقیقی از این رویدادهای کیهانی قدرتمند و تأثیرات آنها بر محیط کهکشانی بدهد.
اخترشناسان همچنین کشف کردند که J1144 دارای یک ویژگی است که آن را از دیگر اختروش ها متمایز می کند: نور پرتو ایکسی که ساطع می کند در مقیاس زمانی تنها چند روز زمینی متفاوت است. برای یک اختروش با سیاهچاله ای به این اندازه، تغییرپذیری تابش اشعه ایکس آن معمولاً ماه ها یا حتی سال ها است.
کامون افزود: "ما بسیار شگفت زده شدیم که هیچ رصدخانه قبلی اشعه ایکس این منبع را با وجود قدرت فوق العاده اش مشاهده نکرده است." "یک کمپین نظارتی جدید برای این منبع در ژوئن امسال آغاز خواهد شد که ممکن است شگفتی های بیشتری را از این منبع منحصر به فرد نشان دهد."
همچنین بخوانید: