Root Nationاخباراخبار فناوری اطلاعاتستاره شناسان سیاهچاله ای "گرسنه دیوانه" را در حال بلعیدن یک ستاره شناسایی کرده اند

ستاره شناسان سیاهچاله ای "گرسنه دیوانه" را در حال بلعیدن یک ستاره شناسایی کرده اند

-

در اوایل سال جاری، اخترشناسان سیگنال بسیار درخشانی را در باندهای اشعه ایکس، نوری و رادیویی شناسایی کردند که AT 2022cmc نام داشت. آنها اکنون به این نتیجه رسیده اند که محتمل ترین منبع این سیگنال یک سیاهچاله بسیار پرجرم است که ستاره ای را در "تغذیه بیش از حد دیوانه" می بلعد، با پرتاب فواره های ماده در چیزی که به آن معروف است. رویدادهای تخریب جزر و مد (TDE). بر اساس مقاله جدیدی که در مجله Nature Astronomy منتشر شده است، این یکی از رویدادهای ثبت شده است: دورترین چنین رویدادی که در فاصله حدود 8,5 میلیارد سال نوری شناسایی شده است.

ستاره شناسان از سیاهچاله ای "گرسنه دیوانه" فیلم گرفته اند که یک ستاره را می بلعد

دایراج پاشام از دانشگاه بیرمنگام، یکی از نویسندگان این مقاله گفت: "بیشتر این تخریب جزر و مدی در مراحل اولیه اتفاق می افتد، و ما توانستیم این رویداد را خیلی زود، در عرض یک هفته پس از شروع تغذیه سیاهچاله از ستاره، مشاهده کنیم." .

یک تصور غلط رایج این است که سیاهچاله ها مانند جاروبرقی کیهانی عمل می کنند و حریصانه هر ماده ای را در محیط اطراف خود می مکند. در واقع، تنها چیزی که فراتر از افق رویداد است، از جمله نور، جذب می شود و نمی تواند فرار کند، در حالی که بخشی از ماده جسم توسط یک جت قدرتمند به بیرون پرتاب می شود.

اگر این جرم یک ستاره باشد، فرآیند له شدن آن (یا "اسپاگتی") توسط نیروهای گرانشی قدرتمند سیاهچاله در خارج از افق رویداد رخ می دهد و بخشی از جرم اولیه ستاره به زور به بیرون پرتاب می شود. این به نوبه خود می تواند یک حلقه چرخان از ماده در اطراف سیاهچاله (به اصطلاح دیسک برافزایش) تشکیل دهد که اشعه ایکس قدرتمند و نور مرئی و گاهی امواج رادیویی ساطع می کند. TDE ها راهی هستند که اخترشناسان می توانند به طور غیرمستقیم وجود سیاهچاله را استنباط کنند.

ستاره شناسان از سیاهچاله ای "گرسنه دیوانه" فیلم گرفته اند که یک ستاره را می بلعد

ستاره شناسان برای اولین بار در ماه فوریه AT 2022cmc را مشاهده کردند و بلافاصله چندین تلسکوپ که در طیف گسترده ای از طول موج ها کار می کردند به سمت منبع هدایت کردند. در میان آنها یک تلسکوپ پرتو ایکس در ایستگاه فضایی بین المللی به نام کاوشگر ترکیب داخلی ستاره نوترونی (NICER) وجود داشت. شاید سیگنال درخشانی که معادل نور 1,000 تریلیون خورشید تخمین زده می شود، یک انفجار پرتو گاما از فروپاشی یک ستاره عظیم باشد. اما داده‌ها منبعی را 100 برابر قوی‌تر از قوی‌ترین انفجار پرتو گاما نشان دادند.

با توجه به روشنایی AT 2022cmc و مدت طولانی تر آن، اخترشناسان به این نتیجه رسیدند که انرژی آن باید توسط یک سیاهچاله بسیار پرجرم تامین شود. داده های اشعه ایکس همچنین نشان دهنده یک "اپیزود افزایش شدید" است. این زمانی است که گردابی از زباله ها تشکیل می شود، زمانی که یک ستاره بدبخت در یک سیاهچاله سقوط می کند. اما با توجه به اینکه منبع چقدر از زمین فاصله دارد، روشنایی همچنان شگفت‌انگیز بود. نویسندگان این امر را به اصطلاح «تقویت داپلر» نسبت می‌دهند، که زمانی اتفاق می‌افتد که جت مستقیماً به سمت زمین نشانه می‌رود، شبیه به نحوه تقویت صدای آژیر در حال عبور. AT 2022cmc تنها چهارمین TDE تقویت شده با داپلر است که یافت شده است، آخرین مورد در سال 2011 کشف شد.

شما می توانید به اوکراین در مبارزه با مهاجمان روسی کمک کنید، بهترین راه برای انجام این کار اهدای کمک مالی به نیروهای مسلح اوکراین از طریق Savelife یا از طریق صفحه رسمی NBU.

همچنین جالب:

منبعarttechnica
ثبت نام
اطلاع رسانی در مورد
مهمان

0 نظرات
بررسی های جاسازی شده
مشاهده همه نظرات
برای به روز رسانی مشترک شوید