چین فضاپیمای کاوشگر انیشتین را به فضا پرتاب کرده است که تابش پرانرژی برخی از قوی ترین اجرام و رویدادهای جهان از جمله سیاهچاله ها، برخورد ستاره های نوترونی و ابرنواخترها را جستجو می کند.
کاوشگر انیشتین با پرتابگر Long March 2C به آسمان رفت و اجرای این ماموریت شامل ESA و موسسه ماکس پلانک برای فیزیک فرازمینی در آلمان. کارول موندل، نماینده آژانس فضایی اروپا، گفت: «من می‌خواهم به همکارانمان از آکادمی علوم چین به دلیل پرتاب موفقیت‌آمیز یک مأموریت نوآورانه که گام بزرگی به جلو در زمینه ستاره‌شناسی پرتو ایکس برمی‌دارد، تبریک بگویم.
پس از پرتاب، کاوشگر اینشتین تا ارتفاع حدود 600 کیلومتری بالا رفت. فضاپیما اکنون تقریباً هر 96 دقیقه یک بار در مداری با شیب 29 درجه به دور زمین می چرخد. این به او امکان می دهد تقریباً کل آسمان شب را در بالا نظارت کند از طریق زمین برای سه مدار در طول ماموریت برنامه ریزی شده، که سه سال و احتمالا بیشتر طول خواهد کشید.
اما فضاپیما هنوز برای کار علمی آماده نیست. طی شش ماه آینده، تیم ماموریت دو ابزار اصلی فضاپیما را آزمایش و کالیبره خواهد کرد. اینها تلسکوپ پرتو ایکس با زاویه دید عریض (WXT) هستند که فضاهای وسیعی از فضا را با یک عدسی قدرتمند پوشش می دهد و تلسکوپ اشعه ایکس پیگیری (FXT) که تصاویر اجرام اصلی دیده شده در این میدان وسیع را بزرگنمایی می کند. از دید
این استراتژی به کاوشگر اجازه می‌دهد تا منابع جدید پرتوهای ایکس را در آسمان شب شناسایی کند، که می‌تواند انفجارهای پرانرژی پرانرژی ناشی از برخورد دو ستاره نوترونی یا سیاه‌چاله‌های ماده‌خوار یا انفجارهای ابرنواختر باشد. با شناسایی این انفجارهای پرتو ایکس، کاوشگر داده‌هایی را در اختیار دانشمندان قرار می‌دهد که آنچه را که در اطراف قوی‌ترین و خشن‌ترین رویدادهای کیهانی اتفاق می‌افتد، آشکار می‌کند.
دانشمندان می‌گویند: «به لطف میدان دید منحصربفرد کاوشگر انیشتین، ما قادر خواهیم بود نور پرتو ایکس ناشی از برخورد بین ستاره‌های نوترونی را جذب کنیم و بفهمیم که چه چیزی باعث برخی از امواج گرانشی که روی زمین شناسایی می‌کنیم، می‌شود. - اغلب، وقتی این انفجارهای گریزان ثبت می شوند، نمی توانیم تعیین کنیم که از کجا می آیند. با مشاهده سریع یک انفجار پرتو ایکس، می‌توانیم منشأ بسیاری از امواج را مشخص کنیم."
همچنین بخوانید: