مشاهدات جدید تلسکوپ فضایی جیمز وب نشان می دهد که کهکشان GS-9209، پس از میلیون ها سال بهره وری، به طور ناگهانی توسط نیروهای مرموز "خاموش" شد. یک تلسکوپ قدیمی ترین کهکشان شناخته شده را کشف کرده است که به طور ناگهانی و مرموز تشکیل ستاره را متوقف کرد و دانشمندان بر این باورند که سیاهچاله عظیم در مرکز آن ممکن است مقصر باشد.
این کهکشان که GS-9209 نام دارد، بیشتر ستارگان خود را در طی یک انفجار بیش فعال بین 600 تا 800 میلیون سال پس از انفجار بزرگ شکل داده است. سپس، بیش از 12,5 میلیارد سال پیش، ناگهان متوقف شد. محققان کشف تلسکوپ فضایی جیمز وب را در 26 ژانویه منتشر کردند، بنابراین هنوز مورد بررسی همتایان قرار نگرفته است.
«آنچه به ویژه شگفتانگیز است این است که این کهکشان با چه سرعتی شکلگیری ستارهها را پس از انفجار بزرگ متوقف کرد. آدام کارنال، نویسنده اصلی مطالعه، اخترفیزیکدان رصدخانه سلطنتی در ادینبورگ، اسکاتلند، در مصاحبه ای به لایو ساینس گفت: در کیهان محلی، اکثر کهکشان های عظیم در نتیجه یک فرآیند آهسته که به اعتقاد ما میلیاردها سال طول کشید، وجود نداشتند. .
دانشمندان اولین بار در اوایل دهه 9209 متوجه GS-2000 شدند. در طول پنج سال گذشته، ستاره شناسان از تلسکوپ های زمینی برای مطالعه طول موج های مختلف نور ساطع شده از کهکشان استفاده کرده اند و آن را به عنوان کهکشانی که به طور بالقوه خاموش شده است، مشخص کرده اند. اما امواج فروسرخ مورد نیاز برای اندازه گیری فاصله کهکشان توسط جو زمین ضعیف می شود، بنابراین دانشمندان برای مطالعه سن آن به یک تلسکوپ فضایی بسیار قدرتمند نیاز داشتند.
این تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) است. رصدخانه فضایی 10 میلیارد دلاری برای خواندن قدیمیترین فصلهای تاریخ کیهان در کمنورترین نماهای نوری که توسط حسگرهای فروسرخ تلسکوپ گرفته شده است، پس از گذشتن از میلیاردها سال سفر در فضا و زمان در حال گسترش طراحی شده است. مطالعه JWST روی GS-9209 نشان داد که کهکشان دور 600 میلیون سال پس از انفجار بزرگ در یک انفجار عظیم از تشکیل ستاره متولد شده است. در یک 200 میلیون سال کوتاه از نظر کیهانی، کهکشان به اندازه کافی ستارگان داغ تولید کرده است که با کهکشان راه شیری امروزی با جرم 40 میلیارد خورشیدی مطابقت داشته باشد. سپس، 800 میلیون سال پس از انفجار بزرگ، کهکشان باستانی ناگهان خاموش شد.
«معمولاً، کهکشانهایی که امروزه میبینیم، پنج برابر گاز یا بیشتر از گازی که ستارهها را تشکیل میدهند، دسترسی داشتند. این نتیجه و چندین نتیجه دیگر نشان می دهد که این نسبت در جهان اولیه تا حدودی بالاتر بوده است.
پس از این انفجار، محققان بر این باورند که GS-9209 بهطور ناگهانی توسط سیاهچالهای که در قلب آن کمین کرده بود، خاموش شد. این سیاهچاله ها از فروپاشی ستارگان غول پیکر متولد می شوند و با جذب مداوم گاز، غبار، ستاره ها و سایر سیاهچاله ها رشد می کنند. سیاهچاله در مرکز GS-9209 احتمالا به اندازه کافی بزرگ شده است که به یک اختروش تبدیل شده است. کوازارها سیاهچالههای غولپیکری هستند که مقادیر زیادی ماده دارند و به اندازهای گرم میشوند که ابرهای گاز را در فورانهای نوری که یک تریلیون برابر درخشانتر از درخشانترین ستارگان هستند، بیرون برانند.
کارنال میگوید: «اگر شما یک سیاهچاله عظیم داشته باشید و ماده در آن بیفتد، باعث میشود انرژی زیادی از آن توده ساطع شود. این اساساً تنها فرآیندی است که ما فکر میکنیم میتواند انرژی کافی را در مدت زمان کوتاهی به گاز یک کهکشان تزریق کند تا یا آن را گرم کند تا متلاشی نشود و ستارههای بیشتری تشکیل نشود، یا به طور کامل آن را پاک کند. کهکشان گاز ستاره ساز.
اکنون که آنها اولین مشاهدات خود را از GS-9209 انجام داده اند، محققان قصد دارند با تلسکوپ بسیار بزرگ رصدخانه جنوبی اروپا (ELT)، که برای اولین رصد در سال 2028 برنامه ریزی شده است، این کهکشان را با جزئیات بیشتری مطالعه کنند.
همچنین بخوانید: