آژانس فضایی اروپا (ESA) قصد دارد از ماموریت آینده خود استفاده کند رهیاب قمری برای آزمایشات با گسترش ناوبری ماهواره ای در ماه. هدف این است که با استفاده از سیگنالهای رادیویی از گروههای ماهوارهای گالیله و جیپیاس، تعیینهای دقیقتری از مکان فضاپیما در مدار ماه ارائه کنیم.
ناوبری ماهواره ای به یک پدیده روزمره تبدیل شده است، اگرچه زمانی انقلاب کرد. در حال حاضر، مکان یابی فوری بدیهی تلقی می شود. با این حال، اگرچه این فناوری مبتنی بر صور فلکی در حال رشد ماهوارههای پیچیدهتر در اطراف سیاره است، در حال حاضر به زمین محدود شده است.
اگرچه تعدادی از کشورها در حال توسعه برنامه هایی برای تشدید اکتشاف ماه هستند، یک سیستم ناوبری ماهواره ای در اطراف ماه بسیار مفید خواهد بود، اما نصب آن نیز بسیار گران است. شاید روزی چیزی مانند گالیله یا GPS پدیدار شود، اما ESA به دنبال راههایی برای استفاده از سیستمهای ماهوارهای ناوبری زمین برای مأموریتهای ماه است.
امروزه ماموریت های ماه باید به ایستگاه های ردیابی روی زمین برای تعیین مکان خود با استفاده از اندازه گیری های برد و زاویه تکیه کنند، اما این خیلی دقیق نیست و فقط قابلیت های محدودی دارد. آنها فضاپیماهای در حال چرخش را یدک می کشند، مسیر خود را تغییر می دهند، بنابراین ناوبری دقیق بسیار مهم است.
مشکل این است که گالیله برای کار با ماه خیلی مناسب نیست. این صورت فلکی نه تنها سیگنالهای رادیویی آن به زمین تابش میکند، بلکه در حدود 23 کیلومتری زمین میچرخد. با این حال، در سال 222، ماموریت چند سطحی مغناطیسی ناسا زمانی که در فاصله 2019 کیلومتری قرار داشت، تقریباً نیمی از فاصله زمین تا ماه، توانست مدار خود را با استفاده از سیگنال های GPS تعیین کند. این ثابت کرد که اگرچه بیشتر انرژی تابش شده توسط آنتن های ماهواره ناوبری به زمین هدایت می شود، سیگنال تابش شده به طرفین برای استفاده در فضا با یک آنتن به اندازه کافی قوی کافی است.
ماهواره ارتباطی Lunar Pathfinder که در سال 2023 پرتاب خواهد شد، به عنوان بخشی از یک مشارکت عمومی و خصوصی در حال توسعه است. سیستم آزمایشی او از یک آنتن با بهره بالا استفاده خواهد کرد که بر روی "لوب های جانبی" ماهواره های گالیله و GPS قرار گرفته است. این به گیرنده بسیار حساس اجازه میدهد تا سیگنالهای ناوبری ماهوارهای را دریافت کند که میلیونها برابر ضعیفتر از سیگنالهای دریافتی روی زمین است.
به گفته آژانس فضایی اروپا، Lunar Pathfinder قادر خواهد بود در حین چرخش به دور ماه در مداری بسیار پایدار، مکان خود را با دقت 100 متر تعیین کند. بزرگترین چالش استفاده از سیستمهای ناوبری ماهوارهای خواهد بود، حتی اگر سیگنالها از یک منطقه کوچک در آسمان ارسال شوند.
ESA می گوید که در دهه آینده قصد دارد دامنه ناوبری ماهواره ای را در اطراف ماه و حتی روی ماه گسترش دهد و در صورت موفقیت آمیز بودن، این تکنیک جدید نه تنها برای ناوبری در فضا، بلکه برای علمی نیز قابل استفاده خواهد بود. اهداف
همچنین بخوانید:
- مدارگرد خورشیدی ESA-NASA اولین پرواز خود را با زهره انجام داد
- ماموریت آریل ESA از طرح اولیه به واقعیت در حال حرکت است