ESO (رصدخانه جنوبی اروپا) تصویری از عواقب مرگ انفجاری یک ستاره بزرگ منتشر کرده است، این تصویر وهم انگیز ابرهای گازی را نشان می دهد که شبیه پیچک های صورتی و نارنجی هستند و فضایی حدود 600 برابر بزرگتر از منظومه شمسی را پوشش می دهند. اینها بقایای یک ابرنواختر 11 سال پس از انفجار هستند.
این تصویر که روز دوشنبه توسط رصدخانه جنوبی اروپا منتشر شد، رشته های عظیمی از گاز درخشان درخشان را نشان می دهد که در طول انفجار ابرنواختر به فضا پرتاب شده است.
این ستاره قبل از انفجار در پایان چرخه زندگی خود، جرمی حداقل هشت برابر خورشید ما داشته است. این در کهکشان راه شیری ما تقریباً 800 سال نوری از زمین در جهت صورت فلکی Vela قرار داشت. سال نوری مسافتی است که نور در یک سال طی می کند، 9,5 تریلیون کیلومتر.
ساختار رشته ای گازی است که از انفجار ابرنواختری که این سحابی را ایجاد کرده است به بیرون پرتاب شده است. ما مواد درونی یک ستاره را در حین گسترش به فضا می بینیم. برونو لیبوندگوت، ستاره شناس رصدخانه جنوبی اروپا (ESO) می گوید: وقتی قطعات متراکم تری وجود دارد، برخی از مواد ابرنواختر با گاز اطراف برخورد می کند و بخشی از ساختار رشته ای را ایجاد می کند.
بخش بزرگی از موادی که می درخشند ناشی از اتم های هیدروژن برانگیخته است. لیبوندگوت افزود: زیبایی چنین تصاویری در این است که میتوانیم مستقیماً ببینیم چه موادی در داخل ستاره وجود دارد. - موادی که در طی میلیونها سال انباشته شدهاند اکنون در معرض دید قرار گرفتهاند و طی میلیونها سال سرد میشوند تا در نهایت ستارههای جدیدی را تشکیل دهند. این ابرنواخترها بسیاری از عناصر - کلسیم یا آهن - را تولید می کنند که ما در بدن خود حمل می کنیم. این بخش شگفت انگیزی از مسیر تکامل ستارگان است."
پس از ابرنواختر، خود ستاره به یک جسم چرخان فوق العاده متراکم به نام تپ اختر تبدیل شد. تپ اختر نوعی ستاره نوترونی است - یکی از فشرده ترین اجرام آسمانی که تاکنون وجود داشته است. این دستگاه 10 بار در ثانیه می چرخد.
این تصویر موزاییکی از مشاهدات است که توسط دوربین زاویه باز OmegaCAM در تلسکوپ بررسی VLT واقع در رصدخانه پارانال ESO در شیلی گرفته شده است.
شما می توانید به اوکراین در مبارزه با مهاجمان روسی کمک کنید. بهترین راه برای انجام این کار، کمک مالی به نیروهای مسلح اوکراین است Savelife یا از طریق صفحه رسمی NBU.
همچنین جالب: