محققانی که با همکاری گوگل کار می کنند ممکن است به تازگی از رایانه کوانتومی این غول فناوری برای ایجاد مرحله کاملا جدیدی از ماده - کریستال زمان - استفاده کرده باشند.
کریستال های زمان با توانایی حرکت بی نهایت بین دو حالت بدون از دست دادن انرژی، از یکی از مهم ترین قوانین فیزیک، قانون دوم ترمودینامیک که بیان می کند بی نظمی یا آنتروپی یک سیستم ایزوله همیشه باید افزایش یابد، طفره می روند.
این کریستال‌های موقت عجیب و غریب پایدار می‌مانند و در برابر هرگونه انحلال تصادفی مقاومت می‌کنند، علیرغم اینکه در یک حالت شار ثابت هستند. وجود این مرحله جدید عجیب ماده برای فیزیکدانان فوق العاده هیجان انگیز است، به خصوص که وجود کریستال های زمان برای اولین بار فقط 9 سال پیش پیش بینی شد.
بر اساس یک مقاله تحقیقاتی، دانشمندان توانستند با استفاده از کیوبیت ها (نسخه محاسباتی کوانتومی یک بیت کامپیوتری سنتی) درون هسته پردازنده کوانتومی Sycamore گوگل، یک کریستال زمان در حدود 100 ثانیه ایجاد کنند. در داخل «جعبه Google Sycamore»، می‌توانیم کیوبیت‌های پردازنده کوانتومی را درست مانند سکه‌های خود ببینیم. همانطور که سکه ها می توانند سر یا دم باشند، کیوبیت ها می توانند 1 یا 0 باشند - دو موقعیت ممکن در یک سیستم دو حالته - یا ترکیبی عجیب از احتمالات هر دو حالت، که برهم نهی نامیده می شود. نکته عجیب در مورد کریستال های زمان این است که هیچ مقدار نوسان یا انتقال از یک حالت به حالت دیگر نمی تواند کیوبیت های کریستال زمان را به حالتی با کمترین انرژی که یک پیکربندی تصادفی است تغییر دهد، آنها فقط می توانند آن را از حالت اولیه برگردانند. به ایالت دیگر و سپس بازگشت. از این نظر، کریستال زمان مانند آونگی است که هرگز از حرکت باز نمی ایستد.
آزمایش گوگل احتمالا بهترین راه برای مطالعه کریستال های زمان برای آینده قابل پیش بینی باقی خواهد ماند. در حالی که بسیاری از پروژه‌های دیگر موفق به ایجاد کریستال‌های موقتی به روش‌های دیگر شده‌اند - با الماس، هلیوم-۳ ابر سیال، شبه ذرات، و با میعانات بوز-انیشتین - در بیشتر موارد، کریستال‌های تولید شده در این مجموعه‌ها خیلی سریع متلاشی می‌شوند. برای مطالعه دقیق
تازگی نظری کریستال ها به یک معنا یک شمشیر دولبه است، زیرا فیزیکدانان در حال حاضر در تلاش برای یافتن کاربردهای واضح برای آنها هستند، به عنوان مثال، می توان از آنها به عنوان حسگرهای با دقت بالا یا برای توسعه رایانه های کوانتومی استفاده کرد.
همچنین بخوانید: