با نگاه کردن به ماه در آسمان شب، هرگز فکر نمی کنید که به آرامی از زمین دور می شود. اما دقیقاً همینطور است. در سال 1969، ماموریت ناسا آپولو پانل های بازتابی را روی ماه نصب کرد. آنها نشان دادند که ماهواره اکنون سالانه 3,8 سانتی متر از زمین دور می شود.
تیمی از محققان با خواندن داده‌های لایه‌های سنگی باستانی، مانند آنچه در پارک ملی Karijini در غرب استرالیا یافت شده است، تاریخ ماه را مطالعه می‌کنند. در آنجا، برخی از تنگه ها به طور مساوی از میان رسوبات لایه ای تا 2,5 میلیارد سال می گذرند. آنها از لایه های مشخصه غنی از آهن و سیلیکون تشکیل شده اند.
سنگ در آبشار Joffre نشان می دهد که چگونه لایه هایی با ضخامت کمتر از یک متر در فواصل منظم با افق های تیره تر و نازک تر متناوب می شوند. فواصل تیره تر از سنگ نرم تری تشکیل شده است که بیشتر مستعد فرسایش است. بر روی سطح صخره هایی که توسط آب رودخانه های فصلی صیقلی شده اند، الگویی از لایه های متناوب سفید، قرمز و خاکستری متمایل به آبی دیده می شود.
در سال 1972، زمین شناس استرالیایی A.F. ترندل منشا الگوهای تکراری که در این لایه های سنگی باستانی دیده می شود را زیر سوال برد. او پیشنهاد کرد که این الگوها ممکن است مربوط به تغییرات آب و هوایی گذشته ناشی از به اصطلاح "چرخه های میلانکوویچ" باشد. آنها توضیح می دهند که چگونه تغییرات دوره ای کوچک در شکل مدار زمین و جهت محور آن بر توزیع نور خورشید که طی سالیان متمادی به زمین می رسد تأثیر می گذارد.
همچنین جالب:
از طریق مطالعه سازندهای آهن نواری در استرالیا، مشخص شد که سنگ ها دارای سطوح مختلفی هستند که تقریباً در فواصل 10 و 85 سانتی متری تکرار می شوند و با ترکیب این ضخامت ها با سرعت رسوب گذاری رسوبات، دانشمندان متوجه شدند که تغییرات تقریباً هر 11 هزار سال و 100 هزار سال یکبار رخ می دهد.
داده های به دست آمده در نتیجه تجزیه و تحلیل برای محاسبه فاصله بین زمین و ماه 2,46 میلیارد سال پیش مورد استفاده قرار گرفت. معلوم شد که در آن زمان ماهواره حدود 60 هزار کیلومتر به زمین نزدیکتر بود. این فاصله حدود 1,5 برابر بیشتر از محیط سیاره ما است. این باعث می‌شود روز بسیار کوتاه‌تر از آنچه اکنون است، به جای 17 ساعت، حدود 24 ساعت باشد.
چنین تحقیقاتی یکی از معدود روش های به دست آوردن داده های واقعی در مورد تکامل منظومه شمسی است. آنها برای مدل های آینده سیستم زمین-ماه بسیار مهم خواهند بود.
شما می توانید به اوکراین در مبارزه با مهاجمان روسی کمک کنید. بهترین راه برای انجام این کار، کمک مالی به نیروهای مسلح اوکراین است Savelife یا از طریق صفحه رسمی NBU.
همچنین جالب:
هر سال نفت و گاز به اندازه 3,8 سانتی متر از زمین خارج می شود، بنابراین از ماه دورتر می شود. خوب، هیچ، آنها با زباله در بالا به خواب خواهند رفت.
به نظر من بشریت آنقدر فعالانه همه چیز را با زباله می پوشاند که ما از قبل باید به آن ماه تکیه کنیم)