ده سال پیش، فضانورد آینده قمری جسورانه اولین سفر زمین شناسی خود را با یک دانشگاه کانادایی آغاز کرد.
جرمی هانسن فضانورد آرتمیس 2 و تیمی از دانشگاه وسترن در انتاریو با استفاده از یک هواپیمای دریایی، یک قایق رانی و ذهن خود، منطقه ای دورافتاده در ساسکاچوان را که قبلاً فقط در تصاویر ماهواره ای دیده شده بود، کاوش کردند. یک مطالعه جدید بررسی شده تأیید می کند که دهانه آنها یکی از نادرترین دهانه های روی زمین است.
دهانه دریاچه گو در ساسکاچوان حتی شباهت هایی با برخی از دهانه های ماه دارد که نزدیک ترین آنها دهانه ای است که به نام فیلسوف ایتالیایی جووردانو برونو نامگذاری شده است. هانسن ممکن است زمانی که در اواخر سال 2024 به عنوان بخشی از ماموریت آرتمیس 2 در کنار ماه پرواز می کند، این دهانه ماه دور را برای خود ببیند.
گوردون اوسینسکی، نویسنده ارشد این مطالعه، دانشمند سیاره‌شناسی دانشگاه غربی که اغلب به‌عنوان متخصص برتر کانادا در زمینه گودال‌ها از او یاد می‌شود، به Space.com گفت: «این نقطه قوت است که چرا باید در این زمینه کار کنید. «شما باید تحقیقات زمینی انجام دهید. شما همیشه نمی توانید به آنچه در تصاویر ماهواره ای می بینید تکیه کنید.
2B هیجان زده در سفر به دهانه فردا به قطب شمال می رود. زیبایی بکر به من اشاره می کند. @drcrater #تونونیک عکسtwitter.com/4yXWcVHr61
— جرمی آر. هانسن (@Astro_Jeremy) ژوئیه 5، 2015
ناسا و سایر آژانس‌های فضایی مهارت‌های سفر از راه دور را هنگام استخدام فضانوردان ارزشمند می‌دانند. (برای مثال، کریستینا کخ، یکی از اعضای خدمه "آرتمیس-2"، به عنوان محقق در قطب جنوب کار می کرد). همه فضانوردان در حال آموزش همچنین در سفرهای بیابانی، اکتشافات زیر آب یا کاوش در غارها شرکت می کنند تا مهارت های خود را برای فضا بهبود بخشند.
هانسن در ژوئیه 2011 زمانی که اکسپدیشن در ساسکاچوان انجام شد، کاندیدای فضانورد جوان بود. آژانس فضایی کانادا (CSA) به Space.com تایید کرد، از آنجایی که او هنوز برای پرواز فضایی مجوز نگرفته بود، در آن زمان هیچ اظهارنظر عمومی نکرد. (هنسن همچنین به دلیل چندین روز بحث درباره سیاست و رویدادهای Artemis-2 در کاپیتول هیل برای مصاحبه جدید در دسترس نبود.)
با این حال، خلبان جنگنده بارها از این صحبت کرده است که چگونه سفرهای زمین شناسی با اوسینسکی و دیگران به او از نظر روانی و علمی برای پرواز فضایی و کار در تیم های کوچک کمک می کند. Artemis-2 اولین پرواز فضایی هانسن خواهد بود (از آنجایی که کمک کوچک کانادا به پروازهای فضایی امکان انجام مأموریت های خدمه را تنها هر شش سال یکبار می دهد).
با این حال، هانسن تجربه زیادی در سیاست گذاری و مدیریت فضا دارد و زمان زیادی را در کابین خلبان، زیر آب، در غارها و به ویژه در طبیعت سپری کرده است.
هانسن گفت: «دلیل اینکه من به این سفرهای زمین‌شناسی می‌روم این است که به عنوان یک فضانورد، در حال آماده شدن برای اکتشاف دیگر اجسام سیاره‌ای هستیم و البته زمین‌شناسی بخش بزرگی از علمی است که ما در آنجا انجام می‌دهیم.» در یک مصاحبه yu MyKawartha.com، یک رسانه مستقر در نزدیکی لندن، انتاریو، جایی که دانشگاه وسترن در آن واقع شده است، در سال 2015.
اوسینسکی گفت که مقاله جدیدی در مورد دهانه ساسکاچوان که در 15 ماه مه در مجله Meteoritics & Planetary Science منتشر شد، پس از سفر میدانی در سال 2011 به دلیل مسائل تحقیقاتی مبرم تر و همه گیری همه گیر، کنار گذاشته شد. اما انتظار ارزش آن را داشت، زیرا تجهیزات آزمایشگاهی در طول 12 سال گذشته بهبود یافته و انجام تحقیقات بیشتر را آسان‌تر کرده است.
این اولین مطالعه دقیق در مورد دریاچه گو، دهانه ای است که حدود 200 میلیون سال پیش شکل گرفته است. این دهانه برای اولین بار در دهه 1970 در طی یک بررسی منطقه ای به طور خلاصه کاوش شد. اوسینسکی گفت که زمین شناسان در این سایت "سنگ های عجیب و غریب" را پیدا کردند که توپوگرافی محلی را منعکس نمی کردند و در آزمایشگاه تایید کردند که در اثر برخورد ذوب سنگ ایجاد شده اند.
او گفت که این زمین شناس غربی که دهه ها را صرف کاوش در دهانه های متعدد در سراسر کانادا کرده است، سفری را با هانسن و دو دانش آموز "به سوی ناشناخته" آغاز کرد. ما روی یک هواپیمای شناور پریدیم و همچنین قایق‌رانی کردیم که روش جالبی برای انجام یک سفر زمین‌شناسی بود. ما در جزایر فرود آمدیم، کمپ زدیم و سپس به کاوش رفتیم."
جرمی هانسن، فضانورد آژانس فضایی کانادا (سمت چپ) در سال 2011 به دیگر اعضای اکسپدیشن دریاچه گو می‌پیوندد. برای رسیدن به دریاچه ای دورافتاده در استان ساسکاچوان کانادا، استفاده از هواپیمای شناور ضروری بود.
جرمی هنسن، فضانورد آژانس فضایی کانادا (سمت چپ) در طول سفر سال 2011 به دریاچه گاو با سایر خدمه روی قایق رانی کار می کند. هانسن در اولین اکتشاف زمین شناسی خود شرکت کرد و آموزش دید که چگونه دهانه ها را از نزدیک بررسی کند.
دانشگاه وسترن که این اکسپدیشن را تحت نظر استاد علوم سیاره‌ای گوردون اوسینسکی رهبری می‌کرد، از پروتکل‌های ایمنی سختگیرانه در سفرهای زمین‌شناسی از راه دور که شامل آموزش پزشکی و کاهش اثرات حیوانات وحشی مانند خرس است، پیروی می‌کند.
اکسپدیشن 2011 به دریاچه گو شامل یک گروه کوچک چهار نفره بود. ناسا همه فضانوردان را تشویق می کند تا در اکسپدیشن های راه دور مانند این سفر شرکت کنند تا برای پرواز فضایی آماده شوند.
همانطور که در اینجا نشان داده شده است، دهانه های روی زمین در طول زمان توسط باد و آب فرسایش می یابند و خطوط آنها می تواند توسط پوشش گیاهی پنهان شود. در مقابل، فرسایش ماه به دلیل سقوط تصادفی شهاب سنگ ها و فشار باد خورشیدی بسیار کندتر رخ می دهد.
اما بزرگترین یافته، نوع دهانه بود. تصاویر ماهواره ای 50 سال زمین شناسان را فریب داده اند. در ابتدا تصور می شد که دریاچه Gow به عنوان یک دهانه پیچیده شبیه به آنچه در ماه دیده می شود تشکیل شده است. این نوع دهانه در نتیجه برخوردهای بزرگ، زمانی که قله مرکزی در وسط فرو می ریزد، رخ می دهد.
اوسینسکی می گوید: «اما معلوم شد که این جزیره در واقع از این سنگ های مذاب و برش های ضربه ای تشکیل شده است، نه موادی که از اعماق بیرون آمده اند.
در عوض، آنها دهانه انتقالی را دیدند که فقط در یک مکان روی زمین یافت شده است: Goat Run در شمال غربی استرالیا. اوسینسکی می‌گوید شاید بار دیگر چنین دهانه‌هایی روی زمین وجود داشته باشند که از آن زمان به دلیل فرسایش پوشانده شده یا پاک شده‌اند.
اوسینسکی می‌گوید، با این حال، دهانه‌های انتقالی در ماه رایج هستند و می‌توانند اطلاعات ارزشمندی در مورد چگونگی تأثیر سنگ‌های فضایی بر محیط محلی پس از برخورد شهاب‌سنگ ارائه دهند.
وی با بیان اینکه سنگ هایی که در نتیجه سقوط شهاب سنگ به وجود آمده اند، منطقه آرتمیس را کاملاً پر از خاک خواهند کرد، افزود که دیدن آنها از نزدیک برخلاف سایر سنگ هایی که توسط آتشفشان های باستانی تشکیل شده اند، جالب خواهد بود.
سفر هنسن با اوسینسکی اولین سفر یک فضانورد ISS بود. از آن زمان، او سه سفر دیگر با یک زمین شناس غربی انجام داده است. دو فضانورد دیگر ایستگاه فضایی بین‌المللی (دیوید سنت ژاک و جاشوا کوتریک) هر کدام یک سفر زمین‌شناسی را با تیم غربی انجام دادند.
اکنون کار اوسینسکی چنان مورد احترام است که او برای دو کلاس آخر فضانوردان ناسا زمین شناسی تدریس کرده است.
او خاطرنشان کرد که در ساسکاچوان دروسی وجود داشت که اوسینسکی برای سفرهای ISS آینده اجرا کرد، مانند دعوت از فضانوردان به آزمایشگاه پس از سفر برای "بستن حلقه" و مشاهده برخی از نمونه های جمع آوری شده. او افزود که هانسن یک "یادگیر بسیار سریع" بود و داده ها را همراه با سایر اعضای تیم جمع آوری می کرد.
اگرچه این فضانورد به عنوان نویسنده این مطالعه ذکر نشده است، اما هانسن به گرمی در قدردانی ها "به خاطر همراهی اش در این زمینه" ذکر شده است. همچنین از KKA "برای حمایت در آموزش فضانوردان" تشکر می شود.
اوسینسکی به استفاده از تجربیات زمین شناسی خود در ماه ادامه خواهد داد. او دانشمند اصلی در ماه نورد کانادایی است که توسط Canadansys Aerospace ساخته شده است و انتظار می رود در سال 2026 روی سطح ماه فرود آید. مریخ نورد در فاز B است، زمانی که طراحی در حال شکل گیری است، از جمله مفاهیم اولیه ابزارهای علمی. انتخاب محل فرود ادامه دارد.
اوسینسکی همچنین درخواست داد تا بخشی از تیم زمین‌شناسان Artemis-3 در پاسخ به مسابقه اخیر ناسا باشد که در 26 فوریه به پایان رسید. شرکت کنندگان منتخب در طول سفرهای ماه بر روی مدلی که برای اولین بار در برنامه آپولو استفاده شد، با مرکز کنترل پرواز ناسا همکاری نزدیکی خواهند داشت.
اما صرف نظر از اینکه آیا او در اتاق پشتی قرار می گیرد یا نه، اوسینسکی گفت که هیجان زده است که در کنار فضانوردان آرتمیس که برای سفرهای ماه آماده می شوند، کار کند.
اوسینسکی درباره کار زمین‌شناسی که تیم‌هایش با فضانوردان انجام می‌دهند، گفت: «این «اکتشاف‌های آموزشی» واقعاً اکسپدیشن‌های آموزشی نیستند، بلکه واقعاً اکسپدیشن‌های تحقیقاتی اعزامی هستند. "علم واقعی از این بیرون می آید. من فکر می کنم که این تجربه را بسیار واقعی تر و ارزشمندتر می کند."
همچنین بخوانید: