رصدخانه پرتو ایکس چاندرا به اخترشناسان کمک کرده تا یک کهکشان عجیب و غریب را در فاصله 9,2 میلیارد سال نوری از زمین کشف کنند. اطراف آن نشانه های زیادی از خوشه ای از کهکشان ها دارد، به این معنی که کهکشان احتمالا کهکشان های همراه سابق خود را جذب و جذب کرده است. برای این کشف از داده های رصدخانه پرتو ایکس چاندرا ناسا و رصدخانه بین المللی جمینی استفاده شد. این نتیجه می‌تواند محدودیت‌های سرعت رشد کهکشان‌ها را در کیهان اولیه افزایش دهد.
از برخی جهات، 3C 297 ویژگی های یک خوشه کهکشانی را دارد - ساختاری غول پیکر که شامل صدها یا حتی هزاران کهکشان منفرد است. داده‌های اشعه ایکس چاندرا مقادیر زیادی گاز را نشان می‌دهد که تا میلیون‌ها درجه گرم شده است، که مشخصه خوشه‌های کهکشانی است. اخترشناسان همچنین یک جت از اختروش کشف کرده‌اند که در تلسکوپ بسیار بزرگ کارل اچ. جانسکی قابل مشاهده است، که در اثر فعل و انفعالات با محیط خود منحرف شده است. در نهایت، داده های چاندرا نشان می دهد که جت اختروش دیگری با گاز اطراف خود برخورد کرده و یک "نقطه داغ" از اشعه ایکس ایجاد کرده است. اینها ویژگی های معمولی خوشه های کهکشانی هستند. با این حال، داده های رصدخانه جمینی نشان می دهد که تنها یک کهکشان در 3C 297 وجود دارد. 3 کهکشان که در تصویر جمینی نزدیک به 297C XNUMX به نظر می رسند، در واقع بسیار دورتر هستند.
در این تصویر ترکیبی جدید (در زیر)، داده‌های چاندرا به رنگ بنفش، داده‌های VLA به رنگ قرمز و داده‌های Gemini به رنگ سبز هستند. همچنین شامل داده های تلسکوپ فضایی هابل در رنگ های مرئی و مادون قرمز (به ترتیب رنگ های آبی و نارنجی) است. کهکشان منفرد (3C 297) و موقعیت سیاه ابرپرجرم آن در نسخه شرح داده شده تصویر، همراه با فواره های سیاهچاله، نقطه داغ پرتو ایکس و گاز داغ مشخص شده است. میدان دید این تصویر برای نشان دادن هیچ یک از 19 کهکشانی که در فاصله ای مشابه با 3C 297 نیستند، بسیار کوچک است.
یکی از نسخه‌های اتفاقی که برای کهکشان‌های گمشده افتاد این است که کشش گرانشی بزرگترین کهکشان، همراه با برهمکنش بین آنها، باعث فروپاشی کهکشان‌های همراه و جذب کهکشان آلفا شد. این تیم معتقد است که 3C 297 به احتمال زیاد یک "گروه فسیلی" است نه یک خوشه از کهکشان ها، مرحله ای از تکامل کهکشانی زمانی که یک کهکشان جذب می شود و با کهکشان های دیگر ادغام می شود. اگر چنین است، پس 3C 297 دورترین گروه از فسیل‌هایی است که تاکنون پیدا شده است.
نویسندگان نمی‌توانند وجود کهکشان‌های کوتوله را در حدود 3C 297 رد کنند، اما حضور آنها هنوز عدم وجود کهکشان‌های بزرگ‌تری مانند کهکشان راه شیری را توضیح نمی‌دهد. نمونه نزدیک M87 در خوشه Virgo است که برای میلیاردها سال همراهان کهکشانی بزرگی داشته است. با این حال، 3C 297 میلیاردها سال را عملا به تنهایی سپری خواهد کرد.
همچنین بخوانید:
همه کهکشان‌ها به دور مرکز جهان ما می‌چرخند، که از آنجا سنتز می‌شوند و خودشان ستاره‌ها را سنتز می‌کنند و فقط آن کهکشان‌هایی با هم برخورد می‌کنند که مراکز کوارکی‌شان سنتز ستاره‌ها را به پایان رسانده و به طور مماس از مدار خارج شده‌اند.
در سنین پیری برای کاشت گوجه به آنجا می روم
کهکشان میکولا
مرموز و تنها هم؟ :(
یک کهکشان تنها و اسرارآمیز که فقط 9,2 میلیارد سال نوری از شما فاصله دارد... هوم