Root Nationاخباراخبار فناوری اطلاعاتدانشمندان در مورد اولویت های ساخت پایگاه ماه ماموریت آرتمیس ناسا تصمیم گرفتند

دانشمندان در مورد اولویت های ساخت پایگاه ماه ماموریت آرتمیس ناسا تصمیم گرفتند

-

در سال 2024، فضانوردان آمریکایی اولین گام های خود را به سمت قطب جنوب ماه برخواهند داشت: کشوری با نور شدید، تاریکی شدید و آب یخ زده - همه برای ایجاد یک پایگاه ماه آرتمیس ناسا.

دانشمندان و مهندسان به ناسا کمک می کنند تا مکان دقیق کمپ اصلی آرتمیس را تعیین کند. در میان بسیاری از مواردی که ناسا هنگام انتخاب یک مکان خاص باید در نظر بگیرد، دو ویژگی کلیدی است: این سایت باید در معرض نور خورشید دائمی باشد تا پایه را تامین کند و درجه حرارت متوسط ​​را افزایش دهد، و همچنین باید دسترسی آسان به مناطق تاریک حاوی آب یخی را فراهم کند.

آرتمیس ناسا

در حالی که بسیاری از مناطق با نور کافی در ناحیه قطب جنوب وجود دارد، برخی از قسمت ها نسبت به سایرین نور کم و بیش می بینند. دانشمندان دریافته‌اند که در مکان‌های بلندتر، مانند لبه‌های دهانه‌ها، فضانوردان با دوره‌های نور طولانی‌تری مواجه خواهند شد. اما کف برخی از دهانه‌های عمیق در تاریکی تقریباً ثابتی پوشیده شده است، زیرا نور خورشید در قطب جنوب با زاویه‌ای کم می‌افتد که فقط لبه‌های آن‌ها را لمس می‌کند.

این شرایط نوری منحصر به فرد مربوط به شیب ماه و توپوگرافی منطقه قطب جنوب است. بر خلاف زمین که 23,5 درجه کج است، ماه فقط 1,5 درجه به دور محور خود کج می شود. در نتیجه، هیچ یک از نیمکره های ماه در طول سال به طور محسوسی مانند زمین به سمت خورشید یا از آن دور نمی شود - پدیده ای که فصل های آفتابی و تاریک تری را در اینجا به ما می دهد. این همچنین به این معنی است که ارتفاع خورشید در آسمان در قطب های ماه در طول روز تغییر چندانی نمی کند.

در حالی که کمپ پایه به نور زیادی نیاز دارد، برای فضانوردان نیز مهم است که بتوانند سفرهای کوتاهی به دهانه‌های همیشه تاریک انجام دهند. دانشمندان انتظار دارند این دهانه های سایه دار مخازن آب یخ زده باشند که محققان بتوانند از آنها برای حفظ حیات استفاده کنند. برنامه های اولیه شامل فرود فضاپیما بر روی قسمت نسبتاً مسطح لبه یا برآمدگی دهانه با نور مناسب است.

همچنین جالب:

در حالت ایده آل، محل فرود باید حداقل 1 کیلومتر از سایر امکانات کمپ اصلی، مانند زیستگاه یا آرایه های خورشیدی، جدا باشد. همچنین باید در ارتفاع متفاوتی قرار گیرد تا از برخورد فضاپیمای پرسرعت به تجهیزات یا مناطق مورد علاقه علمی هنگام فرود جلوگیری شود. برخی از دانشمندان تخمین می زنند که وقتی یک فضاپیما موتورهای خود را برای فرود نرم شلیک می کند، به طور بالقوه می تواند صدها کیلوگرم ذرات سطحی، آب و گازهای دیگر را چندین کیلومتر در اطراف اسپری کند.

آرتمیس ناسا

در ماه، بسیار مهم است که منطقه اطراف محل فرود و کمپ اصلی تا حد امکان توسط دانشمندان دست نخورده باشد. به عنوان مثال، در میان بسیاری از ویژگی های جالب منطقه قطب جنوب، قرار گرفتن آن مستقیماً بین سمت رو به زمین ماه یا سمت نزدیک و سمتی که هرگز از زمین نمی بینیم به نام سمت معکوس.

این دو نیمکره از نظر زمین شناسی بسیار متفاوت هستند: سمت دور دهانه شدیدتری دارد و پوسته آن ضخیم تر از سمت نزدیک است. دانشمندان نمی‌دانند چرا دو طرف به این شکل شکل گرفتند.

کمپ اصلی آرتمیس باید در سمت زمین واقع شود تا مهندسان بتوانند از امواج رادیویی برای برقراری ارتباط با فضانوردانی که روی ماه کار می کنند آسان تر باشد. اما دانشمندان انتظار دارند طی میلیاردها سالی که شهاب سنگ ها به سطح ماه برخورد کردند، سنگ ها و گرد و غبار از هر نیمکره بلند شده و در همه جا پراکنده شدند، بنابراین این امکان وجود دارد که فضانوردان بتوانند نمونه هایی را از سمت دور کمپ اصلی خود در سطح ماه جمع آوری کنند. ماه.

همچنین بخوانید:

منبعفیزیک
ثبت نام
اطلاع رسانی در مورد
مهمان

0 نظرات
بررسی های جاسازی شده
مشاهده همه نظرات
برای به روز رسانی مشترک شوید