24 سپتامبر یک روز مهم برای ناسا بود - این زمانی بود که کپسول روی زمین فرود آمد OSIRIS-REx با بقایای سیارک بننو، که از روزهای اولیه منظومه شمسی در فضا سرگردان بوده است. این بدان معناست که این نمونه‌ها می‌توانند به ما در مورد اینکه محیط کیهانی ما مدت‌ها قبل از رسیدن به اینجا چه شکلی بوده است، بگویند.
این کپسول که در سال 2016 به فضا پرتاب شد، داخل فضاپیمایی بود که 4 میلیارد مایل را طی کرد تا به بننو برسد. با نزدیک شدن به سیارک، کاوشگر توانست با کمک یک بازوی مکانیکی مقداری مواد را از سطح جمع کند. دانشمندان انتظار داشتند که حداقل 60 گرم ماده Bennu را بدست آورند، اما تیم OSIRIS-REx گزارش داد که کاوشگر موفق به جمع آوری بیشتر شد. خیلی بیشتر.
طبق یک پست وبلاگ ناساکارشناسانی که نمونه‌ها را پردازش کرده‌اند می‌گویند که قبلاً 70,3 گرم ماده را برداشته و جمع‌آوری کرده‌اند - و این در حالی است که کپسول هنوز باز نشده است. این 70,3 گرم فقط از قسمت بیرونی (و تا حدی داخلی) ساز می آید. در این گزارش آمده است: «نمونه فرآوری‌شده شامل سنگ‌ها و گرد و غبار یافت شده در قسمت بیرونی سر نمونه‌گیر و همچنین بخشی از نمونه فله‌ای از داخل است که از طریق پوشش قابل دسترسی است.
اگرچه OSIRIS-REx اولین مأموریتی نیست که نمونه‌هایی از سیارکی را که بشریت انجام داده است بازگرداند - این عنوان متعلق به Hayabusa JAXA است - اما دشوارترین مأموریت است. یک کپسول بزرگ‌ترین نمونه سیارکی را به زمین تحویل داده است و ناسا می‌خواهد آن را به اشتراک بگذارد. این آژانس 25 درصد زباله ها را به بیش از 200 دانشمند در 25 مؤسسه مختلف، 4 درصد به آژانس فضایی کانادا و 0,5 درصد به JAXA خواهد داد. تقریباً 70 درصد باقیمانده برای مطالعه در مرکز فضایی جانسون ذخیره خواهد شد. برای مثال، چگونه نمونه‌های سنگ ماه از آپولو چندین دهه پس از اینکه فضانوردان آنها را به زمین آوردند، همچنان مورد مطالعه قرار می‌گیرند، و اکتشافات انجام دهد.
بخشی از دلیل اینکه کپسول حاوی نمونه های بسیار زیادی Bennu است به دلیل خود فرآیند جمع آوری است. هنگامی که نمونه‌بردار OSIRIS-REx برای جمع‌آوری مواد در سنگ فرو رفت، دانشمندان از دیدن این موضوع شگفت‌زده شدند. به بنن جسم خیلی سخت و چسبناکی نبود. هنگامی که دستگاه با سنگ تماس پیدا کرد، ابری از غبار به هوا بلند شد که تقریباً آن را بلعید.
به همین دلیل است که دانشمندان هنوز نمی دانند چند نمونه در کپسول OSIRIS-REx وجود دارد. ما فقط زمانی متوجه خواهیم شد که ظرف در نهایت باز شود. پس از تلاش های متعدد برای حذف، تیم متوجه شد که 2 مورد از 35 پایه روی سر TAGSAM را نمی توان با ابزارهای فعلی تایید شده برای استفاده در OSIRIS-REx جدا کرد. ناسا. "تیم برای توسعه و اجرای رویکردهای جدید برای استخراج مواد از داخل دستگاه کار کرد و در عین حال به حفظ نمونه سالم و دست نخورده ادامه داد."
به طور کلی، دانشمندان OSIRIS-REx قوانین زیادی در مورد نحوه کار با یک نمونه دارند. تمام کارها در یک جعبه دستکش مخصوص انجام می شود که دارای جریان ثابت نیتروژن است. در حالی که روش دسترسی به آخرین دسته از مواد در حال توسعه است، تیم سر TAGSAM را از جریان نیتروژن فعال در جعبه خارج کرده و آن را در یک ظرف مهر و موم شده با یک حلقه O و محصور شده توسط یک کیسه تفلون محصور در هوا ذخیره می کند.
همچنین بخوانید: