فضاپیمای DART ناسا امشب با یک سیارک برخورد خواهد کرد. نحوه تماشا

روز دوشنبه، فضاپیمای DART (آزمایش تغییر مسیر دوگانه سیارک) ناسا قرار است با دیمورفوس، یک سیارک کوچک که ماهواره فضایی بزرگتر، دیدیموس است، برخورد کند. اگرچه این دو جرم نزدیک به زمین تهدیدی فوری برای جهان ما به شمار نمی روند، ناسا سال گذشته DART را برای آزمایش تکنیکی که می تواند روزی برای دفاع سیاره ای مورد استفاده قرار گیرد، پرتاب کرد.

این برخورد در ساعت 2:14 امشب رخ می دهد، آژانس فضایی آمریکا به طور زنده از دوربین کاوشگر DRACO پخش می کند. در عین حال، شایان ذکر است که DART در فاصله زیادی از زمین قرار دارد، بنابراین صدا و سیما تاخیر خواهد داشت. سرعت DART در لحظه برخورد 23 کیلومتر در ساعت خواهد بود. ناسا آغاز خواهد شد پخش ساعت 00:30 به وقت کیف

در سال 2005، کنگره به ناسا مأموریت داد تا 2020 درصد از سیارک‌های نزدیک به زمین را به اندازه‌ای بزرگ پیدا کند که تا سال 90 یک شهر را نابود کند. اما کنگره هرگز پول زیادی برای این کار به ناسا نداد، بنابراین بیش از نیمی از آن ناتمام باقی مانده است و حدود 15 سیارک از این دست هنوز کشف نشده اند. در حالی که آژانس در آسمان برای یافتن سنگ‌های فضایی مرگبار جستجو می‌کند، همچنین در حال توسعه روش‌هایی برای پاسخ به این تهدید در صورت بروز است.

هدف این ماموریت دیمورفوس است، یک سیارک کوچک به قطر حدود 170 متر که به دور یک جرم بزرگتر، سیارک دیدیموس می چرخد. این دو سیارک نزدیک به زمین هستند که در فاصله 9,6 میلیون کیلومتری زمین قرار دارند و خطری برای آن ندارند. دیمورفوس تقریباً در 12 ساعت و با سرعت 23 کیلومتر در ساعت یک دور کامل دور دیدموس را می چرخاند. و این اعتصاب باید در شب 760 شهریور انجام شود.

DART اساساً یک فضاپیمای خودران و انتحاری خواهد بود که در مسیر نابودی خود قرار دارد و افراد حاضر در مرکز عملیات این مأموریت در آزمایشگاه فیزیک کاربردی جانز هاپکینز در مریلند تا حد زیادی تماشاگر خواهند بود. دوربین DART حدود یک ساعت قبل از سقوط، Dimorphos را به عنوان نقطه ای جدا از Didymos می بیند. سپس مسیر پرواز خود را تنظیم می کند که در نهایت به یک برخورد ختم می شود.

اگر DART و Dimorphos طبق برنامه به یکدیگر متصل شوند، مدار سیارک کوچک به مدار Didymos بزرگتر نزدیک می شود. بزرگی تغییر به ساختار و ترکیب دیمورفوس بستگی دارد. اگر Dimorphos جامد باشد - DART فقط یک دهانه کوچک را برش می دهد و تغییر با اصول مشکل فیزیک مطابقت دارد - دو جسم با هم برخورد می کنند و به هم می چسبند. از آنجایی که DART در جهت مخالف دیمورفوس حرکت می کند، مقداری از حرکت زاویه ای سیارک را به سمت خود می کشد و باعث می شود که به دیدیموس نزدیک شود و شتاب بگیرد.

اما اگر دیمورفوس بیشتر شبیه انبوهی از زباله باشد که توسط گرانش در کنار هم نگه داشته شده اند، برخورد یک دهانه عمیق ایجاد می کند و بارانی از زباله را به فضا می فرستد. این آبشار زباله شبیه نیروی رانش موتور موشکی است که یک سیارک را هل می دهد. در این صورت، مدار دیمورفوس حتی به دیدیموس نزدیک‌تر می‌شود.

مدتی طول می کشد تا بدانیم چقدر خوب کار کرده است. ماهواره پرتاب شده با DART، LICIACube، عکس هایی از سقوط DART از نقطه دید نسبتا نزدیک به سیارک خواهد گرفت.

فضاپیماهای دیگر، از جمله تلسکوپ فضایی هابل، تلسکوپ فضایی جیمز وب و ماموریت دیگری به نام لوسی که اخیراً به فضا پرتاب شده است، از ابزار خود برای مشاهده برخورد از دورتر استفاده خواهند کرد. تلسکوپ های روی زمین نیز تغییراتی را در تیرگی دیدیموس ها با عبور دیمورفوس از مقابل آنها مشاهده خواهند کرد.

شما می توانید به اوکراین در مبارزه با مهاجمان روسی کمک کنید. بهترین راه برای انجام این کار، کمک مالی به نیروهای مسلح اوکراین است Savelife یا از طریق صفحه رسمی NBU.

همچنین جالب:

• ناسا فضاپیمای کپستون را در حالت ایمن قرار داده است
• اولین تصویر از یک سیاره فراخورشیدی از تلسکوپ فضایی وب ناسا به دست آمد