یک شرکت بریتانیایی که امید زیادی به سفر فضایی پایدار دارد، پرتاب آزمایشی موتور موشکی را انجام داده است که بخشی از آن روی زباله های پلاستیکی کار می کند. موتور موشک هیبریدی Pulsar Fusion این شرکت بخشی از یک پروژه جاه طلبانه است که شامل توسعه فناوری همجوشی هسته ای برای پیشرانه های پرسرعت می شود که می تواند زمان سفر به مریخ را به نصف کاهش دهد.
ایده استفاده از زباله های پلاستیکی بازیافتی در سوخت موشک هیبریدی قبلا مورد توجه قرار گرفته است. در سال 2014، Virgin Galactic تلاش کرد تا از موشکی استفاده کند که سوخت آن با کلاسی از پلاستیک های گرما سخت تامین می شد، اما این ایده به سرعت پس از یک پرواز آزمایشی ناموفق کنار گذاشته شد. شرکت اسکاتلندی Skyrora، شرکت دیگری که بر روی فناوری مشابه کار می کند، سوخت Ecosene ساخته شده از زباله های پلاستیکی بازیافتی را با موفقیت آزمایش کرده است.
Pulsar Fusion از سوخت هیبریدی متشکل از پلی اتیلن با چگالی بالا و اکسید کننده اکسید نیتروژن استفاده می کند که تحت فشار کنترل شده از طریق یک شیر کنترلی به محفظه احتراق وارد می شود.
پالسار فیوژن اولین آزمایش استاتیک موتور موشک هیبریدی خود را هفته گذشته در پایگاه نظامی وزارت دفاع بریتانیا در سالزبری انجام داد. به گفته نمایندگان شرکت، این آزمایش امواج ضربه ای انفجاری مافوق صوت را تولید کرد که معمولاً در اگزوزهای موشک با دمای بالا با مصرف سوخت بالا مشاهده می شود و همچنین ظاهر یک ستون آتش دیدنی را تأیید کرد. این شرکت قصد دارد در این هفته نمایشی را برای مشتریان بالقوه برگزار کند.
این شرکت می‌گوید کاربردهای بالقوه موتور موشک سبز شامل پرتاب انسان و ماهواره به فضا است، اما چشم‌انداز آن برای اکتشاف فضایی به همین جا ختم نمی‌شود: این شرکت قصد دارد موتورهای همجوشی هسته‌ای با سرعت بالا توسعه دهد و آنها را در این دهه به فضا پرتاب کند.
اهداف Pulsar Fusion در این زمینه بسیار بلندپروازانه به نظر می رسد. این شرکت XNUMX سال است که روی فناوری همجوشی هسته‌ای خود کار می‌کند و قصد دارد از فناوری‌های الکترومغناطیسی قدرتمند برای هدایت انرژی آزاد شده توسط واکنش‌های همجوشی به شکلی از نیروی محرکه استفاده کند. این نه تنها نیاز به منابع سوخت سنگین برای فضاپیماها را از بین می برد، بلکه به آنها اجازه می دهد با سرعت های باورنکردنی سفر کنند – آنقدر سریع که در نیمی از زمان فضاپیمای فعلی از زمین به مریخ برسند.
شایان ذکر است که مشکلات مربوط به بازتولید همجوشی هسته ای در زمین چندین دهه است که دانشمندان را به دردسر انداخته است، بنابراین معرفی فناوری که هنوز در سیستم پیشرانه یک فضاپیمای نسل جدید وجود ندارد، کار بسیار دشواری خواهد بود. با این حال، Pulsar Fusion در مورد جاه طلبی های خود خجالتی نیست برای نشان دادن موتور همجوشی برای آزمایش آتش استاتیک در سال 2025 و سپس پرتاب و آزمایش آن در مدار در سال 2027.
همچنین بخوانید:
- موشک اروپایی وگا با موتور اوکراینی سه ماهواره را به فضا پرتاب کرد
- فضاپیمای DART ناسا در راه برخورد یک سیارک است