در اکتبر 2017، جسم بین ستاره ای Oumuamua از منظومه شمسی گذشت و از آن زمان دانشمندان در تلاش برای درک ماهیت آن هستند. تنها راه مطالعه آن رسیدن به فضاپیما است. به عنوان مثال، با کمک ماموریت پروژه Lyra. این در موسسه مطالعات بین ستاره ای توسعه یافته است. طبق آخرین مطالعه، اگر کانسپت ماموریت آنها در سال 2028 پرتاب شود و مانور گرانشی با استفاده از اثر Oberth انجام دهد، این فضاپیما در 26 سال به Oumuamua خواهد رسید. در طول چهار سال اول، برای اطمینان از نفوذ گرانش، این دستگاه دو بار دور زمین دور می‌زند، یک بار ناهید و مشتری، و پس از آن به سمت یک شی فضایی مرموز می‌رود.
فن‌آوری بادبان خورشیدی که در طول ماموریت آزمایشی LightSail 2 که توسط انجمن سیاره‌ای انجام شد، ثابت شد، کاوشگر را در مسیرش به Oumuamua تامین می‌کند. با این حال، این مأموریت از بادبان فوتونیکی استفاده خواهد کرد که تا حدی توسط لیزری از زمین انرژی می‌گیرد، مطابق با مفهوم Breakthrough Starshot برای کاوشگر بادبان نوری. مانورهای گرانشی یا مانورهای اوبرت در این مورد باید دو بار در زمین و یک بار در زهره و مشتری انجام شود تا در نهایت دستگاه سرعت کافی به دست آورد و در سال های 2050-2054 به حومه Oumuamua برسد.
در 30 اکتبر 2017، کمتر از دو هفته پس از کشف Oumuamua، ابتکار تحقیقات بین ستاره ای پروژه Lyra را راه اندازی کرد. هدف از این مطالعه مفهومی تعیین این بود که آیا می‌توان با استفاده از فناوری‌های فعلی یا آینده، مأموریتی را به سمت شیء پرتاب کرد. از آن زمان، این تیم تحقیقاتی را انجام داده است که به دنبال رسیدن به موتورهای حرارتی هسته ای و یک وسیله نقلیه لیزری شبیه به Breakthrough Starshot بوده است.
به عنوان یادآوری، شی 1I/Oumuamua در 19 اکتبر 2017 در نتیجه تجزیه و تحلیل داده‌های به‌دست‌آمده توسط سیستم رصد پانورامیک و تلسکوپ‌های واکنش سریع Pan-STARRS، که عمدتاً برای جستجوی سیارک‌های نزدیک به زمین در نظر گرفته شده بود، کشف شد. Oumuamua اولین جرم بین ستاره ای شناخته شده برای زمینیان است که در منظومه شمسی پرواز می کند. اول اومواموا در نظر گرفته شد یک دنباله دار بود، اما بعداً به عنوان یک سیارک طبقه بندی شد. این سیارک برای یک سیارک ساده خیلی سریع و با شتاب حرکت می کرد، اما در عین حال دم گازی باقی نگذاشت که نشانه ای از دنباله دارهای یخی از قسمت بیرونی منظومه به حساب می آید. روشنایی آن نیز تغییر نکرد.
دومین جرم آسمانی که در محدوده منظومه شمسی قرار داشت، اما در عین حال از نظر گرانشی به خورشید متصل نبود، دنباله‌دار بوریسف بود - اولین دنباله‌دار بین‌ستاره‌ای که توسط ستاره‌شناس آماتور گنادی بوریسوف در آگوست 2019 کشف شد. یک تلسکوپ 65 سانتی متری از پیشرفت های خودش.
همچنین بخوانید:
- ستاره شناسان منشا "بیگانه" بین ستاره ای Oumuamua را تعیین کرده اند
- آیا Oumuamua می تواند فناوری بیگانه باشد؟ دانشمندان استدلال می کنند