دوربین فوق حساس روی یک کاوشگر خورشیدی پارکر ناسا سال گذشته در طول پرواز در کنار ناهید، منظره ای غیرزمینی از سمت شب زهره را ثبت کرد و به طور غیرمنتظره بخشی از مناظر داغ جهنمی سیاره را از میان مه غلیظ جوی مشاهده کرد.
ابزار تصویربرداری میدان وسیع پارکر، معروف به WISPR، برای مشاهده ساختار مقیاس بزرگ جو خورشید یا تاج طراحی شده است، در حالی که سایر ابزارهای روی کاوشگر، میدان‌های الکتریکی و مغناطیسی و ذرات باد خورشیدی را اندازه‌گیری می‌کنند. این ماموریت در آگوست 2018 از کیپ کاناورال پرتاب شد و بیش از هر فضاپیمای قبلی به خورشید نزدیک شد.
این ماموریت برای مطالعه منشا باد خورشیدی طراحی شده است، جریانی سریع از ذرات که از خورشید در همه جهات پخش می شود. باد خورشیدی بر آب و هوای فضا تأثیر می گذارد و کل منظومه شمسی را تحت تأثیر قرار می دهد و می تواند رویدادهایی مانند ارتباطات و قطع برق، آسیب به ماهواره ها و شفق های رنگارنگ را به زمین بیاورد.
کاوشگر خورشیدی پارکر همچنین در حال بررسی این موضوع است که چرا تاج خورشیدی چندین برابر گرمتر از سطح خورشید است. این فضاپیما برای مقاومت در برابر دمای شدید جو بیرونی خورشید، جایی که دما به 2 میلیون درجه سانتیگراد می رسد، زره پوش است.
در سال های آینده، پارکر سولار کاوشگر به شکستن رکورد خود ادامه خواهد داد. این فضاپیما از مانورهای گرانشی در اطراف زهره استفاده می کند تا مسیر خود را هر چه بیشتر به خورشید نزدیک کند.
تصویری که هفته گذشته توسط ناسا منتشر شد، سمت شب زهره را در تضاد کامل با آسمان پرستاره نشان می دهد.
به گفته ناسا، تصویرگر حرارتی زاویه باز پارکر در 11 ژوئیه 2020 تصویری از زهره را در حین پرواز از فاصله 12 کیلومتری ثبت کرد. دانشمندان انتظار داشتند تصاویری از زهره که توسط کاوشگر خورشیدی پارکر گرفته شده است، ابرهای اسید سولفوریک را نشان دهد که به طور معمول مناظر زهره را پنهان می کند. در عوض، دوربین های پارکر نشانه هایی از سطح زهره را مشاهده کردند.
تصویر منتشر شده توسط ناسا ناحیه ای از زهره به نام آفرودیت ترا، بزرگترین منطقه مرتفع سیاره را نشان می دهد. به نظر می رسد تاریک تر از محیط اطراف خود است زیرا حدود 30 درجه سانتیگراد سردتر از مناطق همسایه است.
به گفته ناسا، لبه درخشان اطراف جو ناهید ممکن است شواهدی از پدیده‌ای به نام درخشش شب باشد که زمانی تشکیل می‌شود که اتم‌های اکسیژن بالای سطح دوباره به مولکول‌هایی در سمت شب سیاره تبدیل می‌شوند. رگه های قابل مشاهده در تصویر ممکن است آثاری از پرتوهای کیهانی، ذرات غبار بین سیاره ای یا مواد خود فضاپیما باشد.
طرح پرواز کاوشگر خورشیدی پارکر شامل هفت پرواز ناهید در طول ماموریت هفت ساله خود است. در 20 فوریه، فضاپیما چهارمین پرواز خود را با زهره تکمیل کرد و مدار پارکر را تغییر داد و در 29 آوریل و 9 اوت برای نزدیک شدن به خورشید آماده شد. در طول این نزدیک شدن به خورشید، پارکر با پرواز در حدود 10,4 میلیون کیلومتر از سطح خورشید، رکورد جدیدی را ثبت خواهد کرد.
تیم‌های زمینی تیم‌هایی را به ابزار WISPR فرستادند تا عکس‌های بیشتری از زهره در طول پرواز ۲۰ فوریه بگیرند. به گفته ناسا، این داده ها تا پایان ماه آوریل به زمین ارسال می شود.
همچنین بخوانید:
- ماموریت های ناسا نقشه بی سابقه ای از میدان مغناطیسی خورشید ایجاد کرده اند
- مدارگرد خورشیدی ESA-NASA اولین پرواز خود را با زهره انجام داد