دکتر بنجامین پوپ از دانشگاه کوئینزلند و همکارانش از رصدخانه ملی هلند ASTRON با استفاده از قدرتمندترین تلسکوپ رادیویی جهان با فرکانس پایین (LOFAR)، واقع در هلند، جستجوی سیارات را انجام دادند.
پوپ اظهار داشت: «ما سیگنال‌هایی را از 19 کوتوله قرمز دوردست شناسایی کردیم که چهار مورد از آنها با سیاراتی که به دور آنها می‌چرخند بهتر توضیح داده می‌شوند. ما مدت‌هاست می‌دانیم که سیارات منظومه شمسی امواج رادیویی قدرتمندی از خود ساطع می‌کنند، زیرا میدان‌های مغناطیسی آنها با باد خورشیدی در تعامل است، اما سیگنال‌های رادیویی از سیارات خارج از منظومه ما هنوز شناسایی نشده‌اند. این کشف گام مهمی برای نجوم رادیویی بود و به طور بالقوه می تواند منجر به کشف سیارات در سراسر کهکشان شود.
در گذشته، ستاره شناسان فقط می توانستند نزدیکترین ستاره ها را با گسیل رادیویی مداوم شناسایی کنند و هر چیز دیگری در آسمان رادیویی گاز بین ستاره ای یا چیزهای عجیب و غریب مانند سیاهچاله ها بود. اکنون، ستاره شناسان رادیویی می توانند ستارگان قدیمی ساده را در طول رصد مشاهده کنند، و با این اطلاعات می توانیم به دنبال هر سیاره اطراف آن ستاره ها بگردیم.
این تیم بر روی کوتوله های قرمز متمرکز شد که بسیار کوچکتر از خورشید هستند و فعالیت مغناطیسی شدیدی دارند که باعث انفجار ستاره ها و انتشارات رادیویی می شود. اما برخی از ستاره‌های قدیمی و غیرفعال مغناطیسی نیز ظاهر شدند که ایده‌های پذیرفته شده را زیر سوال برد.
جوزف کالینگهام از دانشگاه لیدن و ASTRON، نویسنده اصلی این اکتشاف، و تیمش مطمئن هستند که این سیگنال‌ها از جفت شدن مغناطیسی ستاره‌ها و سیارات نامرئی در مدار می‌آیند، مانند تعامل بین مشتری و قمر آن Io.
او گفت: «روی زمین، شفق‌های قطبی وجود دارد که معمولاً به آنها شفق شمالی و جنوبی می‌گویند، که امواج رادیویی قدرتمندی را نیز ساطع می‌کنند - این به دلیل تعامل میدان مغناطیسی سیاره با باد خورشیدی است. اما در مورد شفق های مشتری، آنها بسیار قوی تر هستند زیرا قمر آتشفشانی Io مواد را به فضا پرتاب می کند و محیط مشتری را با ذراتی پر می کند که باعث ایجاد شفق های بسیار قوی می شوند. مدل ما از این تابش رادیویی ستاره‌ای، نسخه‌ای کوچک‌شده از مشتری و آیو است، با این سیاره که در اطراف میدان مغناطیسی ستاره پیچیده شده است و مواد را با جریان‌های عظیم تغذیه می‌کند که به طور مشابه باعث ایجاد شفق‌های درخشان می‌شوند. این منظره توجه ما را به چند سال نوری دورتر جلب کرد.»
اکنون تیم تحقیقاتی می‌خواست تأیید کند که سیارات پیشنهادی واقعاً وجود دارند. دکتر پوپ گفت: "ما نمی توانیم 100٪ مطمئن باشیم که چهار ستاره ای که فکر می کنیم سیاره دارند واقعا میزبان آنها هستند، اما می توانیم بگوییم که تعامل سیاره-ستاره توضیح بهتری برای آنچه می بینیم است."
اکتشافات LOFAR تازه آغاز راه است، اما این تلسکوپ تنها قادر به ردیابی ستارگانی است که نسبتا نزدیک هستند و تا 165 سال نوری از ما فاصله دارند. با توجه به اینکه تلسکوپ رادیویی آرایه مربع کیلومتر در استرالیا و آفریقای جنوبی در حال ساخت است و احتمالاً در سال 2029 عملیاتی می شود، تیم پیش بینی می کند که بتواند صدها ستاره از این قبیل را در فواصل بسیار دورتر ببیند.
همچنین بخوانید: