فرمانده سپاه داوطلبان روسیه از آغاز مرحله دوم عملیات خود خبر داد. همانطور که به یاد دارید، در 1 ژوئن، نیروهای شورشی نیروهای مرزی و نیروهای امنیتی را نابود کردند و قبل از رسیدن تانک های روسی و سایر جنگنده ها به شبکینو عقب نشینی کردند. هدف از حمله دوم خرداد این بود که این نیروهای مکانیزه را به یک سمت بکشانند و آنها را نیز منهدم کنند.
منابع روسی گزارش می دهند که در 2 ژوئن، شورشیان از جهتی جدید و غیرمنتظره، یعنی غرب رودخانه سیورسکی دونتس، به تاولژانکا حمله کردند. شورشیان از دو تانک برای منحرف کردن تمرکز واحدهای سنگین روسیه استفاده کردند. تصاویر موقعیت جغرافیایی تایید می کند که شورشیان وارد شهر شده و درگیر نبرد با نیروهای روسی در قلمرو شهرک شدند. تصاویر دیگر درگیری شدید بین واحدهای پیاده نظام را در یک منطقه مسکونی نشان می دهد. همانطور که انتظار می رفت، پیشروی بسیار دشوار بود زیرا روس ها در 2 ژوئن نیروهای بیشتری در منطقه داشتند.
برخی منابع روسی گزارش دادند که نیروهای روسی یک حمله توپخانه ای سنگین انجام دادند و 1 تانک از 2 تانک را منهدم کردند، پس از آن خدمه تانک دوم خودروی سالم را در اواسط نبرد از ترس تبدیل شدن به هدف بعدی رها کردند و باعث همه موارد دیگر شد. نیروها نیز برای فرار. منابع کمتر شناخته شده ادعا می کنند که تانک منهدم نشده، فقط آسیب دیده است، و شورشیان حتی توانستند آن را به پایگاه برگردانند، در حالی که تانک دوم و پیاده نظام به عملیات خود ادامه دادند.
ساکنان محلی گزارش دادند که نیروهای روسی حداقل سه تانک را در 90 دقیقه اول نبرد از دست دادند. ساکنان محلی همچنین گزارش دادند که ستیزه جویان در حال انجام گلوله باران های بسیار شدیدتری هستند، به ویژه در مناطق اداره منطقه ای و سازمان های اجرای قانون، که در حال حاضر عملاً به عنوان پایگاه استفاده می شود.
با این حال، این تنها آغاز است. گزارش ها حاکی از آن است که رادیوها در برخی مناطق هک شده و به شهروندان گفته شده است که یک رفراندوم این یکشنبه برگزار می شود و از آنها خواسته شده است که به ایجاد جمهوری خلق بلگورود رأی دهند. در همان زمان، شبه‌نظامیان آماده‌سازی برای یک حمله گسترده در منطقه گریوورون، که آخرین بار به آن حمله کردند، و همچنین اورازوو، که جهت جدیدی خواهد بود، شبیه‌سازی کردند.
این امر روس ها را بر آن داشت تا نیروهای زیادی را به این سمت ها منتقل کنند، چیزی که شبه نظامیان به دنبال آن بودند. ده ها اپراتور هواپیماهای بدون سرنشین مواضع چندین کاروان روسی را شناسایی و ردیابی کردند. تنها بر اساس فیلم‌های ویدئویی موجود، شورشیان دست‌کم به سه نقطه تمرکز حمله کردند که در مجموع حداقل هشت وسیله نقلیه شامل چهار کامیون داشتند.
به دلیل نبردهای فعال در مسیرهای شبکینو، هزاران غیرنظامی تخلیه شدند. شهر بعداً مسدود شد و خدمات اضطراری کمک به ساکنان محلی را متوقف کردند زیرا آنها جان خود را از دست دادند یا در درگیری گرفتار شدند. خبر رفراندوم احتمالی آخرین نی بود و هرج و مرج شهر را فرا گرفت. برخی از مردم شروع به فرار کردند، در حالی که برخی دیگر با سوء استفاده از این واقعیت که مأموران اجرای قانون بیش از حد شلوغ بودند، شروع به یورش به سوپرمارکت ها و حتی خانه های افرادی کردند که تازه ترک کرده بودند.
در حالی که جمعیت روسیه به دلیل عدم حمایت دیوانه می شدند، جنگ داخلی در ارتش روسیه تازه فصل جدیدی را آغاز می کرد. این بار فرماندهان و مقامات چچنی حمله ای هماهنگ به سرمایه گذار گروه واگنر، یوگنی پریگوژین، آغاز کردند. به نظر می‌رسد این حمله پاسخی به اظهارات نسبتاً بی‌طرف پریگوژین در مصاحبه‌ای بوده است که در آن از نیروهای چچنی پرسیده شد، که در آن او پاسخ داد که از مواضع جدید واحدهای چچنی چیزی نمی‌داند و نیروهای چچنی معمولاً برای شهرک‌های منزوی می‌جنگند. در چندین جهت، به جای داشتن یک قلمرو بزرگ و کاملاً مشخص تحت کنترل آنها.
آدام دلیمخانوف، نماینده چچنی دومای روسیه، پریگوژین را وبلاگ نویسی خواند که دائماً در مورد مشکلات گریه می کند و گفت که پریگوژین از آخمت خبر ندارد زیرا نباید بداند، اما اگر واقعاً می خواهد بداند، می توانند زمانی را انتخاب کنند و قرار دهید و به او آموزش دهید.
اپتی آلودینوف، فرمانده یگان ویژه آخمت نیز گفت که به سر واگنر احترام نمی گذارد و پریگوژین به دلیل انتقاد از او در طول جنگ جهانی دوم کشته می شد.
این کنایه از سرنوشت است، زیرا اولین کسی که شروع به انتقاد آشکار و وحشیانه از وزارت دفاع روسیه کرد، رمضان قدیروف، رئیس جمهوری چچن بود. با این حال، به دلیل اعتراضات خشونت آمیز در جمهوری چچن و بی ثباتی فزاینده، قدیروف به مخالفان پناهنده شد و احتمالاً برای جلوگیری از کودتا از وزارت دفاع کمک می گیرد.
همچنین بخوانید: