دانشمندان توانستند عواقب یک فاجعه کیهانی را محاسبه کنند که در آن سیارک ریوگو به زمین برخورد می کند. پیش بینی نتیجه چنین برخوردی به لطف تجزیه و تحلیل نمونه های تحویل شده توسط فضاپیما امکان پذیر شد. Hayabusa2 آژانس اکتشافات هوافضای ژاپن (JAXA).
ساتوشی تاناکا، استاد گروه علوم منظومه شمسی JAXA، نتایج محاسبات را در هشتمین کنفرانس دفاع سیاره‌ای در وین ارائه کرد و بر اهمیت انجام ارزیابی‌های مشابه برای دفاع سیاره‌ای، حتی برای آن دسته از سیارک‌هایی که در حال حاضر امکان برخورد ندارند، تاکید کرد. تهدید. دقیقاً همین است ریوگو.
کاوشگر Hayabusa2 در دسامبر 2014 پرتاب شد و پس از یک سفر 900 ماهه در فضا، در ژوئن 300 به سیارک ریوگو با عرض تقریبی 2018 متر، واقع در حدود 42 میلیون کیلومتری زمین، رسید. Hayabusa2020 علاوه بر جمع آوری نمونه هایی که در سال 2 به زمین تحویل داده شد، چندین مریخ نورد را نیز بر روی سیارک فرود آورد و دو پرتابه به سمت سنگ فضایی شلیک کرد.
این دانشمند گفت: «هایابوسا 2 با موفقیت آزمایشی را انجام داد که در آن دو پرتابه 1 کیلوگرمی با سرعت 2 کیلومتر بر ثانیه پرتاب شد که منجر به ایجاد دهانه ای با قطر تقریبی 20 متر بر روی سیارک شد. - برای به دست آوردن چنین نتایجی، استحکام پیوند سنگ باید بسیار کم باشد. بر اساس برآوردهای ما، چگالی سنگ فقط کمی بیشتر از چگالی آب است."
بر اساس این حقایق، ریوگو که در طول سال ها حدود 100 کیلومتر به زمین نزدیک شده است، سیارکی متشکل از تکه ها در نظر گرفته می شود و در مقایسه با سیارک های معمولی چگالی کمی دارد. بنابراین اگر قرار بود به سمت زمین حرکت کند، دانشمندان باید بسیار مراقب باشند تا از تکه تکه شدن آن جلوگیری کنند. این به طرحی برای انحراف یک سیارک از مدار با استفاده از یک ضربه گیر مانند آنچه برای ماموریت ساخته شده است اشاره دارد. دارت ناسا. یادآوری می کنیم، در سپتامبر 2022، دستگاه به یک سیارک برخورد کرد دیمورفوس، پس از آن 900 کیلوگرم زباله به فضا پرواز کرد و مدار آن 32 دقیقه تغییر کرد.
ساتوشی تاناکا توضیح داد که اگر یک سیارک ریوگو به سمت زمین حرکت کرد و با زاویه 45 درجه و با سرعت حدود 17 کیلومتر بر ثانیه بدون دخالت ضربه‌گیرها وارد جو سیاره شد، بقایای سیارک در ارتفاع 40 تا 35 کیلومتری از سطح سیاره متلاشی می شد.
این منجر به "انفجار هوایی" مشابه آنچه در فوریه 2013 بر فراز روسیه مشاهده شد، زمانی که چلیابینسک شهاب سنگ در ارتفاع حدود 30-25 کیلومتری زمین منفجر شد. نتیجه یک فلش نور درخشان و یک انفجار اتمسفر معادل انفجار 400-500 کیلوتن TNT بود. قدرت انفجار 33 برابر بیشتر از پس از پرتاب بمب اتمی در هیروشیما در پایان جنگ جهانی دوم بود.
در نتیجه سقوط شهاب سنگ چلیابینسک، تقریباً 1,5 هزار نفر مجروح شدند که عمدتاً به دلیل وجود مقدار زیادی آوار و شیشه شکسته بود، اما شایان ذکر است که این بزرگترین جرمی است که پس از سال 1908 وارد جو زمین شده است. قطر آن 20 متر بود، یعنی تنها بخش کوچکی از اندازه است ریوگو.
تاناکا خاطرنشان کرد که اگر ریوگو در اتمسفر بالای زمین متلاشی شود، پیش بینی اندازه زباله هایی که به زمین می افتند بسیار دشوار خواهد بود، زیرا دانشمندان هنوز اطلاعات کافی در مورد قدرت این سیارک ندارند. ساتوشی تاناکا در پایان گفت: "ممکن است بیش از دو مرتبه بزرگتر از تخمین های فعلی باشد که ممکن است بر عواقب سقوط آن به زمین تاثیر بگذارد." - نمونه ریوگو در حال تکمیل تجزیه و تحلیل اولیه است و مطالعه ترک‌های داخلی در آینده مهم خواهد بود - این به ارزیابی دقیق‌تری از پیامدهای سقوط سیارک‌های مشابه به زمین کمک می‌کند.
همچنین بخوانید: