استفاده از دادههای رصدخانه استراتوسفر از کار افتاده برای نجوم فروسرخ (SOFIA) - یک پروژه مشترک ناسا و آژانس فضایی آلمان در موسسه تحقیقاتی جنوب غربی DLR، دانشمندان برای اولین بار مولکول های آب را بر روی سطح یک سیارک کشف کردند. دانشمندان چهار سیارک غنی از سیلیکات را با ابزار FORCAST بررسی کردند تا نشانههای طیفی مادون قرمز میانی را که نشاندهنده آب مولکولی روی دو سیارک است، جدا کنند.
دکتر انیسیا آردوندو، نویسنده اصلی مقاله در مورد این کشف، میگوید: «سیارکها بقایای فرآیند شکلگیری سیارهها هستند، بنابراین ترکیب آنها بسته به جایی که در سحابی خورشیدی شکل گرفتهاند، متفاوت است. توزیع آب در سیارک ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است زیرا ممکن است چگونگی رسیدن آب به زمین را روشن کند.
سیارک های بی آب یا خشک سیلیکات نزدیک به خورشید تشکیل می شوند، در حالی که مواد یخی دورتر جمع می شوند. درک مکان سیارک ها و ترکیب آنها به ما امکان می دهد بفهمیم که مواد در سحابی خورشیدی چگونه توزیع شده اند و چگونه آنها از زمان شکل گیری آنها تکامل یافته اند. توزیع آب در منظومه شمسی ما بینشی را در مورد توزیع آب در سایر منظومه های خورشیدی ارائه می دهد و از آنجایی که آب برای تمام حیات روی زمین ضروری است، تعیین می کند که کجا به دنبال حیات بالقوه چه در منظومه شمسی و چه در فراتر از آن باشیم.
آردوندو گفت: «ما یک ویژگی را کشف کردیم که قطعاً میتوان آن را به آب مولکولی در سیارکهای Iris و Massalia نسبت داد. ما تحقیقات خود را بر اساس موفقیت تیمی استوار کردیم که آب مولکولی را در سطح نور خورشید ماه یافتند. ما فکر کردیم که میتوانیم از SOFIA برای جستجوی این امضای طیفی در سایر اجسام استفاده کنیم."
SOFIA مولکول های آب را در یکی از بزرگترین دهانه ها در نیمکره جنوبی ماه شناسایی کرد. مشاهدات قبلی ماه و سیارکها نوعی هیدروژن را شناسایی کردهاند، اما نتوانستهاند آب را از همزاد شیمیایی نزدیکش، هیدروکسیل تشخیص دهند. دانشمندان تقریباً معادل یک بطری 12 اونسی آب را پیدا کردند که در یک متر مکعب خاک پراکنده در سطح ماه به دام افتاده است که از نظر شیمیایی در مواد معدنی پیوند خورده است.
آردوندو میگوید: «بر اساس شدت ویژگیهای طیفی، فراوانی آب در سیارک با مقدار آب در ماه روشنشده خورشید مطابقت دارد. به طور مشابه، در سیارکها، آب میتواند به مواد معدنی متصل شود، همچنین میتواند روی شیشه سیلیکات جذب شود، در شیشه ضربهای سیلیکات باقی بماند یا حل شود.
دادههای دو سیارک کمنورتر، پارتنوپ و ملپومن، برای نتیجهگیری قطعی بسیار پر سر و صدا بودند. ابزار FORCAST ظاهراً به اندازه کافی برای تشخیص ویژگی طیفی آب، در صورت وجود، حساس نیست. با این حال، با این نتایج، این تیم از تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا، تلسکوپ فضایی مادون قرمز پیشرو، استفاده می کند تا از اپتیک دقیق و نسبت سیگنال به نویز عالی برای مطالعه اجرام بیشتر استفاده کند.
آردوندو گفت: «ما در چرخه دوم دو سیارک دیگر را با وب انجام دادیم. ما پیشنهاد دیگری برای چرخه بعدی برای کاوش 30 شی دیگر داریم. این مطالعات درک ما را از توزیع آب در منظومه شمسی عمیق تر خواهد کرد."
همچنین بخوانید: