افزایش سرسام‌آور تعداد ماهواره‌های استارلینک که برای جلوگیری از برخورد با وسایل نقلیه دیگر یا زباله‌های فضایی در 6 ماه گذشته مانور می‌دهند، نگرانی‌هایی را در مورد پایداری طولانی‌مدت عملیات ماهواره‌ای ایجاد می‌کند. به هر حال، هزاران فضاپیمای جدید قرار است در سال های آینده پرتاب شوند.
بر اساس گزارش ارائه شده SpaceX به کمیسیون ارتباطات فدرال ایالات متحده (FCC)، بین 1 دسامبر 2022 تا 31 مه 2023، ماهواره های Starlink مجبور شدند بیش از 25 بار منحرف شوند تا از برخوردهای بالقوه خطرناک با سایر فضاپیماها و زباله های مداری جلوگیری کنند. افزایش شدید تعداد مانورها جای نگرانی دارد. کارشناسان می گویند: «اکنون تعداد مانورها به طور تصاعدی در حال افزایش است. هر شش ماه دو برابر می شود و مشکل روندهای نمایی این است که خیلی سریع به اعداد بسیار بزرگ می رسند.
ماهواره ها در نیمه اول سال 2021 STARLINK 2 مانور برای جلوگیری از برخورد انجام داد. در دوره شش ماهه بعدی، این تعداد به 219 افزایش یافت و سپس بین دسامبر 3 تا ژوئن 333 به 6 افزایش یافت. در نیمه دوم سال 873، اسپیس ایکس مجبور شد 2021 بار مسیر پرواز ماهواره های خود را تغییر دهد و در آخرین گزارش به FCC، این شرکت 2022 مانور را گزارش کرده است. هر ماهواره به طور متوسط 2022 بار مجبور به حرکت شد.
کارشناسان می گویند: اکنون هر 6 ماه تعداد مانورها دو برابر می شود. فقط در دو سال 10 برابر شده است و اگر پیش بینی کنیم در شش ماه آینده 50 هزار و سپس 100 هزار و غیره خواهد بود. اگر این روند ادامه یابد، تا سال 2028، ماهواره‌های Starlink باید تقریباً یک میلیون بار در مدت شش ماه مانور دهند تا خطر برخورد را به حداقل برسانند. اکنون SpaceX حدود یک سوم از ناوگان نسل اول برنامه ریزی شده 12 فضاپیما را مستقر کرده و سالانه بیش از 800 ماهواره را به فضا پرتاب کرده است.
با این حال، این تنها آغاز است. FCC تا حدودی طرح هایی را برای ایجاد صورت فلکی استارلینک نسل دوم، که ممکن است از 30 ماهواره تشکیل شده باشد، تایید کرده است. به علاوه بازیکنان دیگری در سراسر جهان از جمله آمازون با پروژه خود وجود دارد کویپر و چین با گووانگ.
بیش از 1,7 میلیون ماهواره در اتحادیه بین المللی مخابرات ثبت شده است و اگرچه همه آنها اجرا نمی شوند، اما اعداد واقعی همچنان دیوانه کننده خواهند بود. به گفته آژانس فضایی اروپا، در حال حاضر حدود 10,5 ماهواره در مدار قرار دارند که 8 مورد از آنها عملیاتی هستند. در سال 100 تنها 2019 ماهواره فعال وجود داشت و Starlink خود محرک اصلی رشد است.
ماهواره های جدید تنها دلیل نیاز روزافزون به تغییر مدار نیستند. مقدار فضا نیز در حال افزایش است زباله. در حال حاضر، SpaceX هر زمان که مدل‌های مداری نشان می‌دهند که احتمال عبور یکی از ماهواره‌ها از مسیر شی دیگری بزرگتر از 1 در 100 است، یک مانور اجتنابی انجام می‌دهد. با این حال، حفظ این استاندارد بالا همچنان دشوار خواهد بود.
استارلینک متکی به یک سیستم اجتناب از برخورد خودگردان است که به ماهواره ها دستور می دهد بر اساس مدل هایی از مسیر مداری اجسام در فضا مانور دهند. این مدل‌ها چندین روز قبل از برخورد هشدار می‌دهند و ممکن است همیشه درست نباشند. علاوه بر این، عوامل دیگری نیز می تواند بر دقت این محاسبات تأثیر بگذارد، مانند تغییرات چگالی جو زمین در ارتفاعات بالا که ناشی از آب و هوای فضاست.
کارشناسان انتظار دارند که اگر تنظیم‌کننده‌ها تعداد ماهواره‌های موجود در مدار را محدود نکنند، برخورد به زودی به بخشی عادی از تجارت فضایی تبدیل خواهد شد و منجر به افزایش سریع تعداد قطعات فضا خواهد شد. زباله. نقطه پایانی این فرآیند می تواند سندرم کسلر باشد، سناریویی که در اواخر دهه 1970 توسط فیزیکدان سابق ناسا، دونالد کسلر، پیش بینی شد، یعنی یک آبشار غیرقابل توقف از برخوردها که بخش هایی از محیط مداری را غیرقابل استفاده می کند.
همچنین بخوانید: