راه اندازی موشک یک رویداد شدید، هم برای انسان و هم برای حیوانات است. هنگامی که شاتل از زمین خارج می شود، موتورهای اصلی به قدری غرش می کنند که حتی ممکن است یک نفر از این صدا بمیرد. و طبیعت چطور؟ دانشمندان شروع به مطالعه فعال تر این موضوع کرده اند.
با افزایش تعداد پرتاب های سالانه، تاثیر صدای موشک بیشتر محسوس خواهد بود. تنها در سال 2022، 180 راه اندازی موفق وجود داشت - فقط شرکت SpaceX به طور متوسط هر 6 روز یک موشک به مدار زمین می فرستاد. با این حال، تأثیر این پرتاب‌ها بر حیات وحش، به‌ویژه گونه‌های در خطر انقراض، مستند ضعیفی است.
اما این باید تغییر کند. تیمی از محیط بانان نزدیک به یک میلیون دلار در طول سه سال دریافت کردند تا اثرات کوتاه مدت و بلندمدت پرتاب موشک بر روی پرندگان و سایر حیوانات در معرض خطر انقراض را در نزدیکی پایگاه نیروی هوایی وندنبرگ در کالیفرنیا بررسی کنند. از لحاظ تاریخی، وندنبرگ بین 1 تا 5 شروع میزبانی داشته است موشک ها هر سال، اما انتظار می رود تا سال 2030 این تعداد به 50-100 در سال افزایش یابد. تأثیر آن بر حیات وحش می تواند قابل توجه باشد، زیرا پایگاه هوایی 40 هکتار، 300 کیلومتر خط ساحلی را پوشش می دهد و خانه 68 گونه گیاهی و جانوری است که در معرض انقراض هستند.
به عنوان بخشی از این مطالعه جدید، دانشمندان نحوه رفتار حیوانات وحشی در معرض خطری که در نزدیکی فضاپیما زندگی می کنند، قبل، در حین و پس از پرتاب موشک بررسی خواهند کرد. در میان آنها شاهین مکزیکی یا آپلومادو، و پرنده قهوه ای مایل به خاکستری، ماسه زارهای پا زرد.
دانشمندان قصد دارند از دوربین هایی برای ثبت واکنش حیوانات به پرتاب و همچنین از دستگاه های ضبط صدا ویژه برای ثبت تغییرات در آواز پرندگان استفاده کنند. به طور کلی، محققان می دانند که سر و صدا، به ویژه از منابع انسانی، می تواند دو نوع اثر بر حیوانات داشته باشد: کاهش شنوایی، که سیگنال های صوتی خاصی را نیز پنهان می کند، و اثرات روانی مانند استرس. برخی از محققان بر این باورند که آلودگی صوتی مزمن نیز می تواند اثرات طولانی مدتی بر رفتار حیوانات داشته باشد، از جمله تغییر نحوه تشخیص سیگنال های ناراحتی توسط پرندگان.
به عنوان مثال، در مطالعه‌ای در سال گذشته، دانشمندان دریافتند که پرندگانی که در نزدیکی فرودگاه‌ها زندگی می‌کنند، جایی که سطح سر و صدا بیشتر از مناطق مسکونی است، زمان و دفعات آواز خواندن خود را تنظیم می‌کنند. در برخی موارد، آنها صبح زودتر آواز می‌خواندند «تا قبل از شروع ترافیک هوایی زمان بیشتری برای آواز خواندن مداوم داشته باشند». با این حال، چیزهای زیادی در مورد اثرات بلندمدت نویزهای انسانی بر رفتار حیوانات ناشناخته باقی مانده است.
یکی از محققین این پروژه، کنت گی، قبلا سطوح سر و صدای پرتاب موشک های قدرتمند را اندازه گیری کرده بود ناسا Saturn V متوجه شد که در حین پرتاب سطح نویز به رکورد 204 دسی بل رسیده است. سطح سر و صدا در هنگام پرتاب موشک با کپسول Orion به عنوان بخشی از ماموریت Artemis I به 136 دسی بل رسید.
فقط برای مرجع: گوش دادن به صدای هواپیمای جت که بین 120-160 دسی بل می رسد، برای بیش از 30 ثانیه خطرناک تلقی می شود. طبق گزارش اداره هوانوردی مدنی فدرال ایالات متحده (FAAقرار گرفتن طولانی مدت در معرض صدای بالای 90 دسی بل منجر به کاهش شنوایی غیرقابل برگشت می شود. کاهش شنوایی می تواند در کمتر از دو دقیقه پس از قرار گرفتن در معرض 110 دسی بل رخ دهد و درد و آسیب گوش از 120 دسی بل شروع می شود.
در حال حاضر، تن ها آب در هنگام پرتاب موشک استفاده می شود که باعث می شود تا حدی صدای موتورها سرکوب شود. این به محافظت از وسیله نقلیه پرتاب و محموله آن در برابر آکوستیک شدید کمک می کند، اما اینکه آیا برای محافظت طولانی مدت از حیات وحش اطراف کافی است یا خیر، مشخص نیست. انتظار می‌رود نتایج این مطالعه به ارزیابی تغییرات در برنامه‌های پرتاب برای حفاظت از حیات وحش، مانند کاهش بیشتر صدای پرتاب یا اجتناب از پرتاب در طول فصول تولید مثل کمک کند.
همچنین بخوانید: