خوشه ماهواره ای SpaceX Starlink اخیراً سرفصل های بیشتری را به خود اختصاص داده است زیرا همچنان به اضافه کردن ماهواره ها با سرعتی خیره کننده ادامه می دهد. بیشتر این نورپردازی در اخبار بر این موضوع متمرکز شده است که چگونه بر تماشاگران آسمان تأثیر می گذارد و چگونه می تواند برای مردم مناطق دورافتاده مفید باشد. اما جزئیات فنی مهم هستند و وبلاگ کیسی هندمر اخیراً یکی از مهم ترین جنبه های نحوه عملکرد استارلینک را مورد بحث قرار داده است - با داده های خود چه خواهد کرد؟
در اصطلاحات تخصصی شبکه، داده‌ها به «بسته‌هایی» تبدیل می‌شوند که مجموعه‌ای از یک‌ها و صفرها هستند که رایانه‌ها آن را درک می‌کنند. در مورد Starlink، این بسته‌ها بین ایستگاه‌های زمینی و مجموعه‌ای از ماهواره‌ها که در 9 مدار جداگانه زمین قرار دارند، منتقل می‌شوند. هر مدار حاوی چندین ماهواره خواهد بود و منطقه تحت پوشش هر ماهواره با ماهواره های شمال و جنوب آن همپوشانی دارد. هنگامی که صورت فلکی به طور کامل تشکیل شد، هر متر روی زمین توسط حداقل دو ماهواره Starlink پوشش داده می شود.
در نسخه های آینده این ماهواره ها از لیزر برای ارتباط با یکدیگر استفاده می شود. اما در حال حاضر آنها باید از ایستگاه های زمینی برای ارتباط با سایر ماهواره ها استفاده کنند. بنابراین، تعداد زیادی بسته بین ماهواره‌ها، ایستگاه‌های زمینی و پایانه‌های کاربر نهایی ارسال می‌شود. اطلاعاتی که چنین مسیر پیچیده ای را برای هر بسته توصیف می کند باید در جایی ذخیره شود. به این مکان «متادیتا» می گویند.
فراداده معمولاً برای نشان دادن بخش هایی از یک بسته داده استفاده می شود که حاوی اطلاعات واقعی در حال انتقال نیست. آنها حاوی اطلاعاتی مانند طول بسته، نقطه عزیمت و مقصد هستند. شاید این داده ها از محتویات بیشتر بسته ها ارزشمندتر باشند. این به طرف علاقه‌مند اجازه می‌دهد ببیند چه کسی با چه کسی در ارتباط است، چه زمانی ارتباط برقرار کرده و چه مقدار اطلاعات به اشتراک گذاشته شده است.
به این ترتیب، حریم خصوصی برای هر سیستمی که امیدوار است به ستون فقرات اینترنت تبدیل شود، مرکزی است. این سیستم امنیتی باید بسیاری از مشکلات احتمالی را برطرف کند، از جمله خود ماهواره‌ها که به طور بالقوه داده‌ها را ضبط می‌کنند یا مهاجمی که پرتوهای مورد استفاده برای ارتباط بین ماهواره و ایستگاه زمینی را رهگیری می‌کند. رمزگذاری می‌تواند برخی از این مشکلات مانند رهگیری بسته‌ها را حل کند، اما برخی دیگر را حل نمی‌کند، مانند FBI که اسپیس ایکس را مجبور می‌کند تا ترافیک یک کاربر خاص Starlink را ثبت کند.
کیسی در وبلاگ خود مشکل را از ابتدا مورد بحث قرار می دهد و سیستمی را توصیف می کند که حداقل اطلاعات را در هر مرحله از فرآیند مسیریابی بسته ارائه می دهد. این سیستم ساده شده باید مواردی مانند جابجایی ماهواره، از دست دادن ماهواره و بسیاری از عوارض احتمالی دیگر را در نظر بگیرد، اما در اصل می تواند کارساز باشد. کیسی محاسبه کرد که حداقل یک روتر (یا ماهواره) می تواند تنها به 2-3 بیت از اطلاعات دسترسی داشته باشد، که ارسال یک بسته و حفظ یکپارچگی آن بسیار ساده است.
مثالی که او برای نشان دادن این روش ساده شده استفاده می کند، بسته ای را توصیف می کند که از لس آنجلس به نیویورک می رود. اولین ماهواره به سادگی کمی نشان می دهد که باید بسته "شمال شرقی" را ارسال کند. سپس داده هایی که مکان اصلی آن را مشخص می کند از بسته حذف می شود و اطلاعات جدیدی که جهت ماهواره بعدی را نشان می دهد در همان فضای 2-3 بیتی آشکار می شود. ماهواره دریافت کننده به سادگی می داند که بسته از جنوب غربی آمده است، طول بسته چقدر است و همچنین باید بسته را به شمال شرقی ارسال کند. این جهت گیری ساده تا زمانی که آخرین ماهواره اطلاعات را به ایستگاه زمینی ارسال کند، حفظ می شود، که سپس می تواند بسته را به کاربر نهایی در نیویورک ارسال کند.
این رویکرد هدف گیری ساده شده را می توان با روش ضد نفوذ دیگری که به نام سیستم "تخریب" شناخته می شود، ترکیب کرد. در مثال کیسی، دو کلید جداگانه وجود دارد - یکی برای "زمان" و دیگری برای "فضا". هر کلیدی که حتی برای دسترسی به ابرداده بسته مورد نیاز است، برای مدت زمان بسیار کوتاهی معتبر خواهد بود و بسته به موقعیت ژئوفیزیکی ماهواره ها و زمان دریافت بسته، دائما به روز می شود. حتی با یک کلید، اگر کسی بتواند بسته را رهگیری کند، کلید در عرض یک ثانیه منقضی می شود و بسته بی فایده خواهد بود.
جزئیات نحوه عملکرد سیستم دقیقاً در وبلاگ کیسی قابل مشاهده است. هیچ تضمینی وجود ندارد که اسپیس ایکس چنین راه حلی را اجرا کند و همانطور که خود کیسی می گوید: "سال هاست که فقط روی این مشکل کار نکرده ام." اما راه حلی که او ارائه می دهد ظریف است و به طور بالقوه می تواند برخی از مسائل مربوط به حریم خصوصی را که ممکن است با قلمرو برای هر شبکه فضایی وابسته به هم جهانی همراه باشد، از بین ببرد. حداقل، بحث در مورد چگونگی حل مسئله حریم خصوصی و کارایی می تواند زمان بیشتری را در کانون توجه استارلینک قرار دهد.
به هر حال، ایلان ماسک، مدیر عامل اسپیس ایکس، گفت که آزمایش اینترنت ماهواره ای Starlink در اروپا تقریباً از فوریه تا مارس 2021 آغاز خواهد شد، او این موضوع را در صفحه توییتر خود اعلام کرد.
به محض تأیید کشور. این برای هر کشور به صورت جداگانه لازم است ، زیرا هیچ سیستم تأیید در سراسر اتحادیه اروپا وجود ندارد. احتمالاً مصوبات نهایی (مراحل زیادی وجود دارد) را از حدود فوریه / مارس شروع کنید.
- ایلان ماسک (elonmusk) نوامبر 2، 2020
وید خاطرنشان کرد که برای راه اندازی Starlink، این شرکت باید مجوزهای لازم را در هر کشور جداگانه دریافت کند، زیرا هنوز رویه مشترک اروپایی برای تنظیم چنین مسائلی وجود ندارد.
همچنین بخوانید:
پیشنهاد می کنم ویرایش "...چگونه بر عاشقان آسمان تاثیر می گذارد..." را به یک باریک تر و دقیق تر "...چگونه بر عاشقان آسمان پر ستاره... تاثیر می گذارد" را پیشنهاد می کنم.
متشکرم