سلاح های پیروزی اوکراین: موشک های ضد کشتی هارپون

اخیراً نیروهای دریایی نیروهای مسلح اوکراین یک کشتی روسی دیگر - کشتی تدارکاتی ناوگان دریای سیاه فدراسیون روسیه "واسیلی بخ" را هدف قرار دادند. این بار با موشک های ضد کشتی هارپون. امروز همه چیز در مورد این موشک هاست.

پس از حمله روسیه به اوکراین در فوریه، مدافعان ما تجهیزات نظامی مدرن زیادی را از شرکای غربی دریافت کردند - از خودروهای زرهی و تانک گرفته تا سیستم های موشکی و مهمات. از جمله موشک های ضد کشتی هارپون است که دانمارک در اختیار ما قرار داده است.

اوکراین به سلاح های مدرن ضد کشتی نیاز دارد تا بتواند با نیروی دریایی روسیه و ناوگان دریای سیاه آن مقابله کند. در حالی که صدها کیلومتر از سواحل اوکراین فاصله دارند، کشتی‌های روسی موشک‌های کروز به خاک ما شلیک می‌کنند و بنادر اوکراین را مسدود می‌کنند و از صادرات غلات جلوگیری می‌کنند و در نتیجه یک بحران جهانی غذایی ایجاد می‌کنند. کارایی ناوگان دشمن توسط پایگاه ناوگان دریای سیاه در سواستوپل، بندر اصلی شبه جزیره کریمه که در سال 2014 تصرف شد، پشتیبانی می شود. اما هیچ کشتی روسی نمی تواند پس از غرق شدن گل سرسبد ناوگان دریای سیاه، رزمناو مسکو، توسط موشک های نپتون تولید داخل، احساس امنیت کند. علاوه بر این، امید زیادی به موشک های ضد کشتی هارپون داریم که می توانند مسیر رویارویی در دریا را تغییر دهند.

همچنین بخوانید: همه چیز درباره هویتزر 155 میلی متری M777 و پرتابه هدایت شونده M982 Excalibur

چه چیزی در مورد موشک های ضد کشتی هارپون جالب است؟

اگر Javelins معروف ترین سلاح های ضد تانک هستند، Peruns لهستانی محبوب ترین سیستم های ضد هوایی هستند، و Bayraktar TB2 سلطان پهپادها (حداقل در جنگ اوکراین)، هارپون یکی از بهترین ها است. موشک های معروف و قدرتمند ضد کشتی در جهان. و این واقعیت که بیش از 600 کشتی سطحی، 180 زیردریایی، 12 نوع هواپیمای جت و تعدادی سیستم پدافند ساحلی مستقر در زمین از آنها استفاده می کنند، تنها این موضوع را تأیید می کند.

هارپون یک موشک کروز ضد کشتی مادون صوت است که در ایالات متحده ساخته شده است و از سال 1977 در خدمت پنتاگون است. از زمان ایجاد آن، تغییرات زیادی از جمله نسخه های هوایی، کشتی و زیردریایی منتشر شده است. هارپون نیز دستخوش به روزرسانی های زیادی شد که امکان بهبود برد موشک ها و دقت هدایت را فراهم کرد. انواع مختلف این موشک قدرتمند ضد کشتی به 32 کشور جهان صادر شد.

همچنین بخوانید: 

• همه چیز درباره هویتزر 155 میلی متری M777 و پرتابه هدایت شونده M982 Excalibur
• سلاح های پیروزی اوکراین: اسلحه های خودکششی فرانسوی سزار

تاریخچه توسعه هارپون

در سال 1965، نیروی دریایی ایالات متحده کار بر روی توسعه موشکی برای شکست زیردریایی هایی با برد تا 45 کیلومتر را آغاز کرد. از آنجایی که قرار بود این موشک به سمت «نهنگ ها» باشد، همانطور که زیردریایی ها در زبان عامیانه دریایی نامیده می شوند، نام پروژه هارپون داده شد. غرق شدن ناوشکن اسرائیلی ایلات توسط مصری ها در سال 1967 با دو موشک ضد کشتی ساخت شوروی، افسران ارشد نیروی دریایی آمریکا را که تا آن زمان به طور کامل از تهدید موشک های ضد کشتی آگاه نبودند، شوکه کرد. بنابراین، در سال 1970، دریاسالار المو زوموالت، رئیس عملیات دریایی، توسعه هارپون را به عنوان بخشی از ابتکار "پروژه شصت" خود تسریع کرد، که قرار بود به طور قابل توجهی قدرت ضربتی کشتی های جنگی سطحی ایالات متحده مانند رزمناوهای موشکی تیکوندروگا را افزایش دهد.

در حال حاضر موشک ضد کشتی هارپون شاید رایج ترین سلاح از این نوع در غرب باشد. از زمان شروع تولید آن در سال 1975، شرکت مک دانل داگلاس (اکنون بخشی از بوئینگ) بیش از 7 موشک تولید کرده است که امکان تجهیز صدها کشتی را در سراسر جهان و با قیمت نسبتاً متوسط ​​​​در حدود 000 میلیون دلار فراهم کرده است. ، این سیستم تسلیحاتی جهانی است، می توان آن را از هواپیما، شناورهای سطحی و زیر آب پرتاب کرد.

از سال 1977، نیروی دریایی ایالات متحده، هارپون را به عنوان موشک ضد کشتی اصلی خود پذیرفته است. اندکی پس از آن، در سال 1979، یک نسخه هوایی از این موشک ظاهر شد که در ابتدا هواپیمای گشت دریایی P-3 Orion نیروی دریایی و بعداً هواپیماهای دیگری مانند F/A-18 Hornet و B-52H Bomber را تجهیز کرد.

نسخه هوابرد موشک Block 1 E (AGM-84E) که با نام موشک حمله زمینی Standoff (SLAM) شناخته می شود، امکان هدف قرار دادن اهداف زمینی را فراهم می کرد. SLAM با قابلیت های پیشرفته (SLAM-ER) در سال 1997 ظاهر شد و برد موشک را دو برابر کرد و همچنین فناوری هدف گیری خودکار (ATA) را معرفی کرد. هارپون بلاک II، پیشرفته‌ترین نسخه این موشک، مجهز به رایانه جدید روی برد و سیستم ناوبری GPS/INS، در سال 2009 معرفی شد، دارای برد خودگردان در بالای افق است و می‌تواند به اهداف دریایی و زمینی حمله کند. نسخه Block II+ در حال حاضر در حال توسعه است.

همچنین بخوانید: سلاح های پیروزی اوکراین: اسلحه های خودکششی مدرن PzH 2000

نسخه های موشک های ضد کشتی هارپون

بیایید نگاهی دقیق تر به نسخه های ارتقا یافته هارپون بیندازیم. از زمان معرفی هارپون در سال 1977، هارپون ارتقاهای سخت افزاری و نرم افزاری زیادی دریافت کرده است که در نتیجه نسخه های زیادی از این موشک تولید شده است. برای وضوح، در سال 1973 نیروی دریایی نام‌های زیر را برای خانواده هارپون تعریف کرد: A - پرتاب هوایی، R - سطح از کشتی‌ها، U - پرتاب زیر آب، G - حمله سطحی، M - موشک هدایت‌شونده.

هارپون چندین نسخه مختلف به نام Block دریافت کرد. البته مدل اولیه به نام هارپون بلوک I شناخته می شود و از آن زمان تغییراتی در آن وجود داشته است.

بلوک IA (RGM/UGM/AGM-84A)

از آنجایی که نوع موشک هوا پرتاب (AGM-84A) دارای تقویت کننده سوخت جامد نیست، تنها قادر به حمله به اهداف در حالت غواصی است. این نسخه از موشک کوتاه‌تر و سبک‌تر از نمونه‌هایی است که برای پرتاب سطحی و زیر آب طراحی شده‌اند. AGM-84A دارای 3,85 متر طول، 0,343 متر قطر و وزن برخاست 556 کیلوگرم است، در حالی که RGM/UGM-84A دارای طول 4,64 متر، قطر 0,343 متر و وزن برخاستن آن است. 682 کیلوگرم

AGM-84A در مقایسه با RGM/UGM-120A که تنها 84 کیلومتر پرواز می کند، برد 92,6 کیلومتری بیشتری دارد. هدایت مدل Block IA از ناوبری اینرسی در طول مسیر میانی و از رادار فعال در مرحله ترمینال استفاده می کند. این موشک ها مجهز به کلاهک انفجاری قوی به وزن 224 کیلوگرم هستند. دو نوع پرتابگر ویژه برای هارپون وجود دارد - Mark 140 Mod-0 و Mark 141 Mod-1 که قادر به پرتاب یک موشک در هر دو ثانیه هستند. سیستم تسلیحاتی هارپون محصور شده UGM-84A (EHWS) اساساً مشابه RGM-84A است با این تفاوت که از لوله های اژدر زیردریایی در یک غلاف پرتاب پرتاب می شود.

بلوک IB (RGM/UGM-84C)

این نوع که در سال 1982 معرفی شد، در مقایسه با Block IA تنها دارای مشخصات پروازی جزئی و تغییرات نرم افزاری است. مسیر پرواز با ارتفاع پایین متفاوت است، بلاک IB به جای انجام یک مانور پاپ آپ، در ارتفاع بسیار کم به هدف حمله می کند. علاوه بر این، این نوع دارای اقدامات متقابل الکترونیکی پیشرفته (ECCM) برای بهبود دقت هدف‌گیری است.

بلوک آی سی (RGM/UGM-84D)

Block IC که در سال 1985 معرفی شد، از نظر مسیر پرواز، سیستم هدایت و فناوری هدف گیری با نسخه های قبلی تفاوت دارد.

در حالی که Block IB و IA می توانند یک مسیر پاپ آپ با اوج پایین یا یک رویکرد در ارتفاع پایین به یک هدف را انجام دهند، Block IC می تواند هر دو را انجام دهد. علاوه بر ویژگی‌های بهبود یافته ECCM، Block IC در فاز اول مسیر پرواز ارتفاع کمی بالاتر دارد تا از برخورد با کشتی‌های خود و سایر موانعی که ممکن است در مسیر موشک وجود داشته باشد، جلوگیری کند. تغییر در نوع سوخت مورد استفاده در این موشک برد آن را به 124 کیلومتر افزایش داد.

شناسه بلوک (RGM84-F)

مدل موشک Block ID که در سال 1991 معرفی شد، تا طول 5,3 متر، برد پروازی افزایش یافته - تا 240 کیلومتر را نشان داد. سیستم هدف گیری تغییر کرده است تا امکان هدف گیری مجدد در صورت از دست دادن را فراهم کند. با این حال، این مدل در سال 2003 متوقف شد، زیرا طول و وزن آن، انواع پرتابگرهای قابل پرتاب موشک (اعم از سطحی و زیر آب) را محدود می کرد.

Block IE (AGM-84E/SLAM)

نوع SLAM (موشک حمله زمینی Standoff) یک موشک هوا به سطح است. این هواپیما از بدنه، سرجنگی و موتور هارپون استفاده می کند، اما تفاوت قابل توجهی با مدل های قبلی خود دارد. افزودن گیرنده سیستم موقعیت یابی جهانی، سیستم هدایت مادون قرمز Walleye (IIR) و سیستم پیوند داده Maverick باعث افزایش قابل توجهی در دقت تعامل هدف شد. طول این موشک 4,5 متر و قطر 0,34 متر و وزن پرتاب 628 کیلوگرم است. SLAM در سال 1990 وارد خدمت شد و با موفقیت در عملیات طوفان صحرا و مأموریت سازمان ملل در بوسنی استفاده شد.

بلوک IG (RGM/UGM-84G)

نوع Block IG برای کشتی های مجهز به پرتابگرهای سبک طراحی شده بود که نمی توانستند از RGM-84F طولانی تر استفاده کنند. به عبارت دیگر، Block IG تمام ارتقاهایی را که در مدل Block ID وجود داشت به جز مخزن سوخت توسعه یافته دارد، بنابراین حداکثر برد این موشک مشابه Block IC است. این سیستم که در سال 1999 وارد خدمت شد، از نرم‌افزار پیشرفته‌ای استفاده می‌کند که به آن اجازه می‌دهد تا هشت نقطه را در حین پرواز طی کند و مجهز به فناوری اجتناب از خط ساحلی خودکار است.

بلوک IH (AGM-84K/SLAM-ER)

SLAM-ER (نسخه بهبود یافته) اولین بار در سال 1999 وارد خدمت شد. این سیستم دارای یک جستجوگر پیشرفته IIR، یک کلاهک تیتانیومی برای نفوذ بیشتر، و بالهایی است که در پرواز مستقر می شوند (مشابه پیشرفت های RGM/UGM 109 Tomahawk) تا حداکثر برد موشک را به 280 کیلومتر افزایش دهند. این موشک از ناوبری اینرسی و GPS برای هدایت در اواسط مسیر قبل از تغییر به IIR خود در مرحله نهایی استفاده می کند. لازم به ذکر است که SLAM-ER از ارتباط پیوند داده دو طرفه با ماژول Advanced Data Link AWW-13 استفاده می کند که به اپراتور اجازه می دهد هدف را در زمان واقعی مشاهده کند. SLAM-ER همچنین اولین سلاح با فناوری دستیابی خودکار هدف است که موشک را قادر می سازد تا به طور مؤثرتری بر اقدامات متقابل IR غلبه کند، اهداف را در صحنه نبرد متراکم تشخیص دهد و تأثیر شرایط نامساعد جوی را بر دقت موشک محدود کند. این موشک قادر است کشتی های متحرک و اهداف زمینی را با حداکثر خطای مجاز نسبی تا 3 متر مورد اصابت قرار دهد.

بلوک II (RGM/UGM-84J/L)

اولین بار در سال 2009 به نیروی دریایی ایالات متحده تحویل داده شد، نوع Block II این موشک ترکیبی از واحد اندازه گیری اینرسی و نرم افزار Joint Direct Attack Munition با سیستم ناوبری GPS/INS اینرسی از SLAM-ER است. این پیشرفت‌ها در فناوری هدایت موشک به آن اجازه می‌دهد در آب‌های ساحلی عمل کند و به اهداف دریایی و زمینی حمله کند. علاوه بر این، سیستم هدایت قادر است با کمک یک هلیکوپتر بر فراز افق هدف گیری کند که به شما امکان می دهد اهداف پنهان را فراتر از خط دید مستقیم رادار هدف گیری کنید. این موشک حامل کلاهکی به وزن 224 کیلوگرم و حداکثر خطای مجاز 10-13 متر است.

این اصلاحیه است که در حال حاضر در خدمت ارتش ما است، این موشک است که اخیراً به یدک کش مهاجمان اصابت کرد.

همچنین بخوانید: قاتلان خاموش جنگ مدرن: خطرناک ترین پهپادهای نظامی

بلوک II + ER

بلاک II+ Extended Range که در سال 2015 توسط بوئینگ به عنوان نسل بعدی هارپون معرفی شد، قصد دارد برد طبقه بندی نشده Block II را تا 124 کیلومتر افزایش دهد. برای این کار، موشک از یک کلاهک سبکتر اما مؤثرتر و همچنین یک موتور توربوجت بهبود یافته استفاده می کند که برد موشک را تا 248 کیلومتر دو برابر می کند. بلوک II+ به طور محدود در هواپیماهای گشتی F/A-18 و P-8 Increment III نیروی دریایی مستقر است. یعنی این گزینه بیشتر تجربی است تا کاری.

همچنین بخوانید: توپخانه مدرن ابر سلاح اوکراین است. و چرا ایلان ماسک اینجاست؟

موفقیت های هارپون در شرایط جنگی

هارپون در طول تقریباً نیم قرن خدمت بارها در نبرد مورد استفاده قرار گرفت. نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در چارچوب عملیات مروارید از موشک های هارپون علیه ناوهای عراقی استفاده کرد. در نوامبر 1980، ناو موشک انداز ایرانی پیکان در مجموع سه فروند موشک هارپون را به سمت سه کشتی حمله سریع OSA II عراق شلیک کرد. هارپون ها اهداف را خنثی کردند و به ایران اجازه دادند عملیات را ادامه دهد.

در مارس 1986، نیروی دریایی ایالات متحده از موشک های هارپون علیه نیروهای لیبی در خلیج سیدرا استفاده کرد. پس از اینکه هواپیماهای نیروی دریایی آمریکا با موشک های زمین به هوای 4-6 مورد حمله قرار گرفتند، یو اس اس یورک تاون (DDG-48) دو موشک ضد کشتی هارپون و چند موشک دیگر را از یک هواپیمای تهاجمی A-6 به سمت دو قایق گشتی لیبی شلیک کرد. یکی از کشتی ها آتش گرفت و غرق شد و دیگری آسیب جدی دید.

در 18 آوریل 1988، ایالات متحده چندین کشتی ایرانی را با هارپون در جریان عملیات دعای مانتیس در خلیج فارس غرق کرد. پس از شلیک چهار گلوله هشدار دهنده جداگانه به سمت قایق موشکی ایران جوشان که در حال نزدیک شدن به کشتی های جنگی آمریکا بود، یو اس اس واینرایت (CG-28) کشتی را با هارپون غرق کرد. جوشن ایران موشک هارپون خود را به سمت ناو آمریکایی واین رایت پرتاب کرد، اما با اقدامات متقابل الکترونیکی وین رایت ناکام ماند. در پاسخ، آمریکایی ها شش موشک استاندارد (SM-1) و یک موشک هارپون شلیک کردند. کشتی ایرانی در این حمله آسیب زیادی دید و توسط توپخانه کشتی واین رایت (CG-28) از فاصله نزدیک به طور کامل غرق شد. این یک دوئل واقعی روی هارپون بود.

ناو دیگر به نام ناوچه ایرانی «سخند» (اف 74) از عرشه به سمت هواپیمای آمریکایی موشک پرتاب کرد. این هواپیما موشک ها را دور زد و در پاسخ دو موشک هارپون شلیک کرد که به خوبی به هدف اصابت کرد. ناو آمریکایی USS Strauss (DDG-16) نیز سهند آسیب دیده را با موشک هارپون هدف قرار داد و آن را غرق کرد.

همچنین بخوانید: همه چیز درباره پهپادهای جنرال اتمیکس MQ-9 Reaper

پرتاب هارپون ناموفق

همچنین دو پرتاب تصادفی سیستم هارپون وجود داشت. در 14 ژوئیه 1981، USS Coontz (DDG-40) به طور تصادفی موشکی را شلیک کرد که تقریباً 110 کیلومتر را طی کرد قبل از اینکه ظاهراً در دریا خود ویران شود.

یک سال بعد، در 6 سپتامبر 1982، ناو دانمارکی HDMS Peder Skram (F352) به طور تصادفی یک موشک هارپون را در حین مانور شلیک کرد که باعث آسیب زیادی به خطوط برق و اموال در بیش از 130 کلبه شد، اما کسی کشته نشد.

همچنین بخوانید: TOP-10 تجهیزات "analogovnet" روسی که توسط نیروهای مسلح منهدم شد

ویژگی های هارپون

• وزن: 540-691 کیلوگرم
• طول: 3,8-4,6 متر
• قطر: 34,3 سانتی متر
• موتور: موتور توربوجت و تقویت کننده سوخت جامد
• طول بال ها: 91,4 سانتی متر
• برد عملیاتی: 140-280 کیلومتر
• حداکثر ارتفاع پرواز: 915 متر
• سرعت: 850 کیلومتر در ساعت (0,85 ماخ)
• سیستم هدایت: سیستم هدایت اینرسی با ارتفاع سنج رادیویی و رادار فعال در پایان پرواز
• کلاهک: 221 کیلوگرم، با قابلیت انفجار قوی
• قیمت واحد: 1 دلار

همچنین بخوانید: سلاح پیروزی اوکراین: MANPADS FIM-92 Stinger

چرا اوکراین به موشک های ضد کشتی هارپون نیاز دارد؟

«نپتون‌های» اوکراینی می‌توانند اهدافی را در فاصله 280 کیلومتری و «هارپون‌ها» - تا 310 کیلومتری در آخرین نسخه‌ها را هدف قرار دهند، اما مهم‌ترین چیز را نباید فراموش کنیم...

اما برتری نظری برد موشک‌های هارپون بر نپتون در عمل مورد تردید است. این به این دلیل است که در بهترین اصلاح (Harpoon Block II + ER) هارپون می تواند اهداف را در فاصله 310 کیلومتری مورد هدف قرار دهد، اما دانمارک به آنها دسترسی ندارد، بنابراین طبیعتاً نمی تواند آنها را در اختیار اوکراین قرار دهد. . از سوی دیگر، ما هنوز نمی دانیم که محدوده عملی چگونه با محدوده نظری در مورد نپتون های اوکراین مقایسه می شود. اما آنها پتانسیل خود را با انهدام رزمناو پرچمدار روسیه مسکوا ثابت کردند. حیف که "نپتون" ما کافی نیست.

برد واقعی بیشتر نسخه های توسعه یافته هارپون (از جمله آنهایی که دانمارک به آنها دسترسی دارد) کمتر شناخته شده است، بنابراین 120 کیلومتر است. در مورد نپتون که بر اساس موشک های شوروی توسعه یافته است؟ هیچ کس نمی داند، زیرا ما به سادگی اطلاعاتی در مورد این موضوع نداریم، و این در مورد توانایی های عمومی آنها نیز صدق می کند. اما هارپون بلاک II (RGM/UGM-84J/L) به نوبه خود مورد آزمایش نبرد قرار گرفته اند و اثربخشی و قابلیت های آنها توسط شواهد قوی پشتیبانی می شود.

بنابراین می توان امیدوار بود که در شرایط کنونی اوکراین با دریافت موشک های هارپون با پرتابگرهای زمینی، بتواند ناوگان روسیه را با دقت بیشتر و در برد بیشتری منهدم کند. این کار کشتی های روسی را از ساحل دورتر می کند و از رسیدن آنها به اهدافشان جلوگیری می کند. غرق شدن یدک کش "واسیلی بخ" کار موثر هارپون را قبلا ثابت کرده است، در آینده منتظر خبرهای بسیار خوبی از آنها هستیم.

همچنین بخوانید: 

• "نپتون" به رزمناو "مسکو" ضربه زد: همه چیز درباره این موشک های کروز ضد کشتی
• سلاح پیروزی اوکراین: سیستم موشکی ضد تانک Stugna-P - تانک های اورک غرق نمی شوند

ما معتقدیم که اوکراین قطعا پیروز خواهد شد. ما به نیروهای مسلح ایمان داریم! اورک ها در جهنم می سوزند و هارپون ها و نپتون ها قطعا در این امر به آنها کمک خواهند کرد!

اگر می خواهید به اوکراین در مبارزه با اشغالگران روسی کمک کنید، بهترین راه این است که از طریق کمک به نیروهای مسلح اوکراین کمک مالی کنید. Savelife یا از طریق صفحه رسمی NBU.