وقتی داشتم به این فکر می کردم که اسم این نقد را چه بگذارم، عناوین زیادی را در ذهنم مرور کردم. شاهکار؟ ایده آل؟ کمال؟ به دلیل اینکه کمال آرمانی دست نیافتنی است، سخنان بلند و به طور کلی نامناسب است. در واقع، این را فقط زمانی به یاد می آورید که بنشینید و بنویسید و جست و جوی ناامیدانه برای عینیتی که در جایی ناپدید شده است آغاز کنید. چون وقتی به آن برگردیم چه عینیتی وجود دارد سوپر ماریو 3D جهانی - احتمالاً مورد علاقه ترین پلتفرمر من.
اما برای شروع - پس زمینه. Super Mario 3D World اصلاً بازی جدیدی نیست، که در ابتدا بر روی کنسول نمادین اما غم انگیز Wii U در سال 2013 منتشر شد. امروز ما به پورت آن در نینتندو سوییچ نگاه می کنیم که علاوه بر بهبود بخش فنی، یک حالت جداگانه کاملاً جدید به نام دارد. خشم Bowser's. بیا بریم!
در دنیای نینتندو، همیشه یک بحث داغ در مورد اینکه چه چیزی یک بازی عالی را تشکیل می دهد، وجود دارد. مدعیان زیادی وجود دارد: یکی از نمایندگان منحصر به فرد سری The Legend of Zelda، چیزی از متروید یا چیزی جدیدتر خر کنگ کشور: یخ گرمسیری. خوب، بدون سوپر ماریو - قهرمان داستان که بدون او هیچ شاهکاری مانند وجود نخواهد داشت، به کجا خواهیم رفت. Super Mario 64, Super Mario Galaxy یا ادیسه. هر کدام از این بازی‌ها کمی کل سبک را تغییر دادند و تاثیر ماندگاری بر روی بازیکنان و توسعه‌دهندگان گذاشتند.
علیرغم این واقعیت که در یک زمان Super Mario 3D World نه و ده ها را از منتقدان به دست آورد، به دلایلی در لیست بهترین ها قرار نمی گیرد. با تحقیر نامناسب برخورد می شود - شاید همان کنسولی که در آن منتشر شد. و اینجا من به صحنه می آیم - شخصی که نمی ترسد اعلام کند این عنوان بهترین نماینده سری و معیار پلتفرمر است که توسعه دهندگان از همان قسمت اول هشت بیتی در تلاش برای رسیدن به آن بودند. Famicom، بسیار آشنا است فضای پس از شوروی به صاحبان «دندی» سوخته.
همچنین بخوانید: بررسی Super Mario 3D All-Stars - ماریو زیاد اتفاق نمی افتد
چرا اینطور فکر می کنم؟ Super Mario 3D World به طور کلی مجموعه ای از بهترین بازدیدها است. این شامل همه چیزهایی است که ما در مورد قسمت های قبلی دوست داشتیم، در حالی که از شر "چربی" اضافی خلاص می شویم. نقشه جهان - یا "هاب" - شبیه چیزی از قطعات دو بعدی است، اما به شما امکان می دهد آزادانه در اطراف آن حرکت کنید (هاب در Sackboy: یک ماجراجویی بزرگ). خود بازی به چند دنیا تقسیم شده است که در آنها می توانید سطوح، مینی بازی ها، باس ها و غیره را بیابید. اما ماهیت بسیار ساده است: با شروع سطح در نقطه A، باید به نقطه B، یعنی به پرچم برسیم. درست مثل بازی های دو بعدی. به همین ترتیب، یک تایمر وجود دارد که زمان شمارش معکوس را تا زمان بازی اور می کند.
به طور کلی، تعداد زیادی وام در دو بعدی وجود دارد. حتی دوربین هم ثابت است که به لطف آن به نظر می رسد که این اصلا یک بازی سه بعدی نیست. با این حال، این فرمت بود که به توسعه دهندگان اجازه داد تا با چالش های واقعاً باورنکردنی روبرو شوند، بارها و بارها با چشم انداز بازی کنند و چالش های دیوانه وار بیشتری را اختراع کنند. اما یک بار هم با سخت کردن، غیرقابل دسترس کردن یا خدای ناکرده کسل کننده کردن بازی از مرز عبور نکردند.
شاید بهترین وام گرفتن از بازی های دو بعدی حالت تعاونی باشد. شما می توانید با یک، دو یا حتی سه دوست بازی کنید و تمام سطوح به گونه ای طراحی شده اند که همه را در خود جای دهد. با این حال، من به شما توصیه می کنم که خود را به یک شریک محدود کنید، زیرا وقتی یک شرکت کامل بازی می کند، جدی گرفتن اتفاقی که می افتد دشوارتر می شود و کمی هرج و مرج روی صفحه ایجاد می شود. در ضمن، چند نفره آنلاین برای اولین بار ظاهر شد، اما من حتی قبل از انتشار رسمی بازی را تست کردم و کسی را پیدا نکردم. امیدوارم که آنلاین بهتر از در کار کند سوپر ماریو ساز 2.
اگرچه من در مورد Super Mario Odyssey هیجان زده بودم، این Super Mario 3D World است که به نظر من بهترین نماینده این سری است. اینجاست که توسعه دهندگان فرمول قدیمی را کامل کردند و چیزی را به ما دادند که فقط می توان آن را بهترین پلتفرمر تاریخ نامید. با این حال، شما حق دارید با من مخالف باشید.
همچنین بخوانید: بررسی Sackboy: A Big Adventure - بازی کامل شرکتی
از آنجایی که ما به بندر نگاه می کنیم، ارزش دارد در مورد آنچه تغییر کرده است صحبت کنیم. فوراً می گویم: تقریباً هیچ. با این حال، اگر کسی به من می‌گفت که Super Mario 3D World فردا منتشر می‌شود و این یک بازی کاملاً جدید است، آن را باور می‌کردم، زیرا از نظر بصری بدتر از همتایان منتشر شده بر روی پلتفرم در سال‌های اخیر به نظر نمی‌رسد. و سعی کنید به من بگویید که دارم اغراق می کنم!
در سوئیچ، وضوح کمی افزایش یافت (از 720p به 1080p)، اما نرخ فریم ثابت باقی ماند - 60 فریم در ثانیه. در حالت پرتابل، طبق معمول، از 720p فراتر نمی رود، اما نیازی به بیشتر نیست. تغییرات دیگر شامل سرعت حرکت، به طور غیرمنتظره است. در حال حاضر ماریو حتی سریع راه می رود، و حتی سریعتر می دود. یک چیز کوچک است، اما پویایی را اضافه می کند. در غیر این صورت عملا همان بازی بدون هیچ تغییری است. فقط زنگ‌ها و سوت‌های Wii U باید قطع می‌شد - جایی که قبلاً از صفحه لمسی استفاده می‌شد، ژیروسکوپ کنترلر استفاده می‌شد. همچنین استفاده از مهر و موم وجود داشت - اگر قبلاً آنها به طور خاص برای شبکه اجتماعی Miiverse (RIP) ایجاد شده بودند ، اکنون می توان آنها را در حالت عکس در سطح مجسمه سازی کرد. و بله، حالت عکس وجود دارد! تقریباً مشابه در Super Mario Odyssey، اما با مهر و موم.
و در اینجا می‌توانیم به آن پایان دهیم، اگر Bowser's Fury نبود - در واقع، دلیل اصلی این است که حتی کسانی که 100٪ نسخه اصلی را تکمیل کرده‌اند، مایل به خرید پورت هستند. این یک حالت کاملاً جدید است که به طور جداگانه وجود دارد. و این اصلا یک حالت نیست، بلکه یک بازی جداگانه است.
به‌عنوان کسی که نسبت به پورت‌های Wii U با قیمت تمام شده شک دارد، به Bowser's Fury نیز به طرز مشکوکی نگاه کردم، که به نظر می‌رسید کمی بیشتر از یک افزونه متورم از جانبی باشد. اما همانطور که مشخص شد Bowser's Fury یک بازی تمام عیار و البته کوتاه است که نوعی ریمیکس از عناصر دنیای سه بعدی و اودیسه است. در اصل، مانند تلاقی بین این دو عنوان است، زیرا هنوز از طرح کنترل بازی اصلی استفاده می کند، اما با آزادی کامل حرکت (و کنترل دوربین).
ساختار Bowser's Fury کاملاً متفاوت است: ماریو با یافتن خود در یک دنیای جدید "گربه ای" با دشمن قدیمی خود Bowser Jr که بدون پدر مانده بود برخورد می کند - در واقع خود Bowser کمی دیوانه شد و به شکل مشابه تبدیل شد. از گودزیلا ظاهراً ما هنوز چنین نسخه وحشتناکی از او ندیده ایم - حتی اگر مطمئن باشم که او هیچ کاری با من نخواهد کرد، به لطف طراحان احساس دلهره باقی می ماند. با کمک موسیقی خیره‌کننده در پس‌زمینه و محدوده بصری بی‌نظیر، می‌توانم بگویم که این افزونه کوچک سخت‌افزار سوییچ را به سخره می‌گیرد که هیچ بازی دیگری نینتندو آن را مسخره نکرده است. Hyrule Warriors: Age of Calamity. تأثیر باران، انعکاس در آب، مقیاس عظیم، بی‌درز بودن جهان - واقعاً چشمگیر است. من فکر می کنم تصادفی نیست که Bowser's Fury زیاد دوام نمی آورد - کنسول به سادگی چیزی بیشتر از این نمی کشد. در هر صورت، جاری تجدید نظر آن
شاید تایید اصلی صحبت های من عملکرد کاملا متفاوت بازی در حالت های پرتابل و تلویزیونی باشد. اگر روی تلویزیون بازی می‌کنید، رزولوشن به ندرت از 720p بیشتر می‌شود، اما نرخ فریم همانطور که باید باشد 60 فریم در ثانیه است. اما اگر کنسول را از داک استیشن بیرون بکشید فرکانس به 30 می رسد! فقدان برابری غیرمنتظره تعجب آور است، از این گذشته، این یک بازی استودیوی خودش است. اما واضح است که سوییچ دیگر نمی تواند.
صرف نظر از این، Bowser's Fury عالی به نظر می رسد. اما نه تنها گرافیک دلپذیر است: خود گیم پلی باز هم با بازی اصلی متفاوت است، اما بهترین ها را از آن می گیرد. اکنون ماریو نیازی به دویدن برای پرچم ندارد، بلکه "kotofey" را جمع آوری می کند - در واقع، قمرهایی از اودیسه. مقدار مشخصی کوتو بیکن‌ها را فعال می‌کند (خوب، همه چیز در بازی مستحق یک پیشوند koto- است)، که Bowser را با نور آنها می‌ترساند.
همچنین بخوانید: نقد و بررسی Paper Mario: The Origami King - RPG بدون عناصر RPG
Bowser's Fury ساختار جالبی دارد: هر از گاهی Bowser از خواب بیدار می شود و شروع به حمله به قهرمان ما می کند که فقط می تواند فرار کند - با چنین هیولایی نمی توانید کاری انجام دهید. فقط پس از جمع آوری "kotofey" کافی (kotofey؟) می تواند خود ماریو به آن تبدیل شود mechagodzilla یک شیر غول پیکر که قادر است حتی یک آنتاگونیست را که اندازه آن به طور قابل توجهی افزایش یافته است، غلبه کند. دیوانه به نظر می رسد - مانند، و به طور کلی، بیشتر بازی های این سری، اما آن را بازی می کند - افسانه ای. برای من سخت است که با کلمات بیان کنم که بازگشت به دنیای ماریو و لذت بردن دوباره از سطوح عالی پیکسل چقدر الهام بخش است. ذکاوت سازندگان این بازی ها واقعاً حد و مرزی ندارد و استاندارد کیفیت آثار نینتندو می تواند حتی کسانی را که خود را کمال گرا می دانستند شرمنده کند.
به هر حال، بازی Bowser's Fury از co-op نیز پشتیبانی می کند - با این حال، بیش از دو نفر نمی توانند با هم بازی کنند. دومی، Bowser Jr.، پسر آنتاگونیست را کنترل می کند، که به شدت می خواهد پدر دیوانه خود را به حالت عادی بازگرداند. Bowser Jr به روشی کاملاً متفاوت حرکت می کند - به لطف ماشین دلقک خود، او در هوا شناور می شود، که به او اجازه می دهد بدون زحمت به مکان هایی صعود کند که حتی ماریو هم نمی تواند در آن زمین بخورد. از آنجایی که نمی تواند بمیرد، می توان از او هم به عنوان مخزن و هم به عنوان جاروبرقی برای جمع آوری سکه ها و انواع وسایل مفید استفاده کرد. اگر کسی را ندارید که با او بازی کنید، Bowser توسط هوش مصنوعی کنترل می شود و درجه "کمک" را می توان به صورت جداگانه تنظیم کرد.
و انتقاد، انتقاد کجاست؟ و در واقع، لحن نشریه مشتاقانه به نظر می رسد. خوب، چه باید کرد؟ این نسخه شامل دو بازی عالی است که نمی‌خواهید آنها را نگه دارید. بله، قیمت ساخت هنوز بالاست، اگرچه اضافه شدن Bowser's Fury این را به بهترین پورت در طول عمر کنسول تبدیل کرده است. با این حال، من هنوز فکر می کنم که باید به طور جداگانه منتشر شود، نه اینکه کسانی را که قبلا بازی Super Mario 3D World را بازی کرده اند و شاید تمایلی به بازگشت ندارند (البته باید باشد!) مجبور به خرید مجدد بازی کنند.
حکم
Super Mario 3D World + Bowser's Fury مجموعه ای است که شامل دو بازی برجسته می باشد. اگر هنوز نسخه اصلی را در Wii U بازی نکرده اید، دلیلی وجود ندارد که اکنون آن را نخرید. و اگر بازی کردید، دلیل جدی برای بازگشت دارید.
