می توان به اخترشناسان به خاطر یک کشف باورنکردنی جدید تبریک گفت - آنها با کمک گرانش و خمش نور، چیزی را پیدا کردند که به نظر می رسد بزرگترین سیاهچاله شناخته شده است. طبق برآوردهای اولیه، جرم آن حدود 30 میلیارد است آفتاب!
این زیبایی عظیم در مرکز کهکشانی قرار دارد که صدها میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد. اخترشناسان این هیولای کیهانی را یک سیاهچاله فوق پرجرم می نامند، برخلاف سیاهچاله های کلان جرم کهکشانی معمولی که وزنی بین چند میلیون تا چند میلیارد خورشید دارند.
اخترشناسان در حین مشاهده کهکشانی که دورتر از زمین قرار دارد، سیاهچاله ای را کشف کردند که در اطراف سیاهچاله هیولایی قرار دارد. اثر عدسی گرانشی، که نتیجه این واقعیت است که گرانش نور را به دور اجسام بسیار عظیم خم می کند، به کمک آنها آمد. عدسی گرانشی، که به طور آزمایشی می توان آن را تلسکوپ خود طبیعت نامید، اغلب به اخترشناسان کمک می کند تا اجسامی را که خیلی دور هستند و به خوبی دیده نمی شوند، با کمک تلسکوپ های ایجاد شده توسط دانشمندان بزرگنمایی کنند.
این سیاهچاله خاص که حدود 30 میلیارد برابر جرم خورشید ماست، یکی از بزرگترین سیاهچاله هایی است که تاکنون کشف شده است و در حد بالایی است که ما فکر می کنیم سیاهچاله ها از نظر نظری می توانند بزرگ باشند. بنابراین، این یک کشف بسیار هیجان انگیز است."یک اخترفیزیکدان از دانشگاه دورهام در بریتانیا و نویسنده اصلی این جدید گفت پژوهش جیمز نایتینگل.
این تیم با تجزیه و تحلیل بزرگنمایی شی پیش زمینه در مجموعه ای از تصاویر گرفته شده توسط تلسکوپ فضایی هابل، اندازه سیاهچاله را تعیین کرد. با استفاده از شبیه سازی های کامپیوتری پیچیده، دانشمندان توانستند مدل کردن، چه مقدار نور کهکشان پیش زمینه را که در آن سیاهچاله قرار دارد احاطه کرده است. آنها هزاران اندازه سیاهچاله را قبل از رسیدن به راه حلی که با مشاهدات مطابقت داشت، آزمایش کردند.
سیاه چالهکه در یکی از کهکشان های خوشه آبل 1201 قرار دارد، اولین کهکشان با استفاده از این تکنیک است. یک سیاهچاله علیرغم اندازه عظیم خود، چندان فعال نیست، یعنی مواد زیادی را جذب نمی کند و بنابراین تشعشعات پرتو ایکس قوی تولید نمی کند. مطالعه چنین سیاهچاله هایی با روش های دیگر تقریبا غیرممکن است.
"بیشتر بزرگترین سیاهچاله هایی که ما از آنها می شناسیم در حالت فعال هستند - یعنی ماده جذب شده به سیاهچاله گرم می شود و انرژی را به شکل نور، اشعه ایکس و سایر تشعشعات ساطع می کند.، - می گوید بلبل. – با این حال، عدسی گرانشی امکان مطالعه سیاهچاله‌های غیرفعال را فراهم می‌کند، که در حال حاضر اگر آنها در کهکشان‌های بسیار دور قرار داشته باشند، غیرممکن است. این رویکرد می تواند به ما اجازه دهد تا سیاهچاله های بیشتری را فراتر از جهان محلی خود کشف کنیم و نشان دهیم که چگونه این اجرام عجیب و غریب در زمان کیهانی دور تکامل یافته اند.".
همچنین بخوانید: