یکی از رایج‌ترین و رایج‌ترین نظریه‌ها در مورد ظهور ماه می‌گوید روزی روزگاری یک جسم فضایی به اندازه مریخ به زمین برخورد کرد و اینگونه بود که زباله‌ها به هم نزدیک شدند و ماه را تشکیل دادند. از آنجایی که در آن زمان سیاره ما هنوز در مرحله شکل گیری بود و در داخل گرمتر می شد، به احتمال زیاد زمین توسط اقیانوسی از ماگما پوشیده شده بود. دانشمندان ادعا می کنند که ماه همچنین دارای یک اقیانوس ماگما به عمق بیش از 1000 کیلومتر است که در نتیجه برافزایش (فرایند افزایش جرم یک جرم آسمانی با کمک جاذبه گرانشی) ظاهر شده است.
نتایج آخرین شبیه‌سازی‌های ما نشان می‌دهد که این پیش سیاره حدود 140 میلیون سال پس از تشکیل منظومه شمسی در 4,57 میلیارد سال پیش به زمین جوان برخورد کرده است. طبق محاسبات ما، این اتفاق 4,43 میلیارد سال پیش - با خطای 25 میلیون سال - رخ داده است.
با این حال، مشکل اصلی قبلاً این بود که دانشمندان نمی‌توانستند دقیقاً بگویند چقدر طول کشید تا این اقیانوس روی ماه جامد شود، بنابراین سن ماهواره نامشخص بود.
در این مطالعه، کارشناسان از یک مدل کامپیوتری جدید استفاده کردند که برای اولین بار توانست تمام فرآیندهای مرتبط با انجماد ماگما را تجزیه و تحلیل کند. نتایج نشان داد "اقیانوس ماگمایی ماه عمر طولانی داشت و نزدیک به 200 میلیون سال طول کشید تا به طور کامل جامد شود." مدل های قدیمی فرض می کردند که دوره انجماد تنها 35 میلیون سال به طول انجامید.
همچنین بخوانید:
تو چی هستی؟! اینم خبر!!!
این همه چیز را تغییر می دهد! :))