حتی در یک روز آفتابی، چشم انسان نمی تواند تمام نور ساطع شده از نزدیکترین ستاره ما را ببیند. چشمان ما فقط یک نوار نسبتاً باریک از طیف الکترومغناطیسی را می بیند، بنابراین مشاهدات جدید با کمک رصدخانه انجام شده است. ناسا NuSTAR، به کمک آمد و نور پرانرژی ستاره ما را که چشم انسان قادر به دیدن آن نیست، شناسایی کرد.
در تصویری که در وب سایت ناسا منتشر شده است، مناطقی از پرتوهای پرانرژی پرتو ایکس که توسط رصدخانه فضایی NuStar دیده می شود، به صورت لکه های آبی روشن ظاهر می شوند.
دانشمندان این "نقشه" را با مشاهدات تشعشعات کم انرژی گرفته شده توسط فضاپیمای ژاپنی Hinode، که در سایه های سبز نشان داده شده است، و تصاویر فرابنفش گرفته شده توسط رصدخانه دینامیک خورشیدی ناسا، که با رنگ قرمز نشان داده شده اند، ترکیب کردند.
علیرغم زیبایی تصویر، که داده‌های هر سه رصدخانه را ترکیب می‌کند، رصدهای NuStar بسیار ارزشمند هستند زیرا نشان می‌دهند داغ‌ترین مناطق در کجا قرار دارند. خورشید. دانشمندان نظریه ای دارند که می توانند به حل یکی از قدیمی ترین اسرار خورشیدی کمک کنند - چرا تاج خورشید، یعنی قسمت بالایی جو آن، از سطح آن داغ تر است.
تئوری های پذیرفته شده رایج در مورد تشکیل ستاره نشان می دهد که لایه های عمیق تر باید داغ تر باشند. و این بیشتر در مورد خورشید اتفاق می افتد، به استثنای مکان های انتقال از تاج، که دمای آن تا 2 میلیون درجه سانتیگراد می رسد، به لایه فوتوسفر، که پایین تر است، در دمای 3,7 درجه سانتیگراد. حدود XNUMX هزار درجه سانتیگراد. و این بسیار عجیب است، زیرا گرمای خورشید از هسته آن می آید.
منبع گرمایش غیرمنتظره می تواند شعله های نانویی باشد - انفجارهای کوچک گرما و نور در جو خورشید. آنها کوچکتر از حد معمول هستند، اما ممکن است بیشتر رخ دهند، و شاید بروز منظم آنها برای ایجاد این گرمای بیش از حد کافی باشد. نانوشعله‌های منفرد آنقدر ضعیف هستند که در نور خورشید دیده نمی‌شوند، اما NuSTAR می‌تواند تشعشعی را که تعداد زیادی نانوشعله را در یک مکان تولید می‌کند، تشخیص دهد. این می تواند به دانشمندان اجازه دهد فرکانس آنها را ببینند، چگونه انرژی آزاد می کنند و استنباط کنند که آیا آنها مسئول گرم کردن کرونا هستند یا خیر.
داده های اضافی برای این مطالعه زمانی که پروب جمع آوری شد ناسا پارکر دوازدهمین پرواز خود را با خورشید انجام داد و از ناحیه بیرونی تاج آن عبور کرد. این دستگاه بیش از هر کاوشگر قبلی به آن نزدیک شد. محققان مشاهدات NuSTAR از خورشید را با داده‌های جمع‌آوری‌شده در طول پرواز کاوشگر خورشیدی پارکر ترکیب می‌کنند و سعی می‌کنند فعالیت‌های مرئی روی خورشید را با نمونه‌هایی از جو خورشیدی جمع‌آوری‌شده توسط فضاپیما پیوند دهند.
مشاهدات مناطق کوچکی با دمای شدید نشان می دهد که اگرچه NuSTAR اساساً برای تشخیص اجرام و رویدادهای خارج از منظومه شمسی طراحی شده است، این رصدخانه کاملاً قادر است اطلاعات زیادی درباره خورشید ما آشکار کند.
همچنین جالب: