محققان اقیانوسی در قطب شمال یک آتشفشان زیر آب را کشف کرده اند که گل و متان را از دهانه بزرگتر دیگری که احتمالاً پس از یک فوران فاجعه بار در پایان آخرین عصر یخبندان تشکیل شده است، به بیرون پرتاب می کند.
محققان یک شی غیرعادی را روی زمین در حدود 80 مایلی (130 کیلومتری) جنوب جزیره خرس نروژ یا Björnøy در دریای بارنتز مشاهده کردند. این آتشفشان که تیم آن را آتشفشان گلی Borealis نامیده است، تنها دومین آتشفشان از نوع خود است که در آب های نروژ کشف شده است.
استفان بوئنتز، استاد دانشگاه قطب شمال نروژ (دانشگاه ترومسو) و یکی از رهبران اکسپدیشن اکتشاف دانش پیشرفته متان در قطب شمال (AKMA) گفت: کاوش در بستر دریا و کشف منابع جدید متان مانند یافتن گنجینه های پنهان است. ، که باعث شد این یک کشف باشد. بوئنتز گفت: "هر بار که به ته دریا می رویم، این احساس را داریم که تازه در حال درک تنوع عظیم و باورنکردنی چنین سیستم هایی هستیم." برنامه ترجمه شده
آتشفشان گلی زیر آب یک ساختار زمین شناسی است که از فوران مایع و گاز کدر، عمدتا متان تشکیل شده است.
آتشفشان گلی Borealis تقریباً 7 متر قطر و حدود 2,5 متر ارتفاع دارد. در 7 مه، دانشمندان از یک مریخ نورد کنترل از راه دور برای گرفتن فیلمی استفاده کردند که نشان می دهد یک کوه کوچک به طور مداوم مایعی کدر به بیرون پرتاب می کند که محققان معتقدند سرشار از متان است. متان یک گاز گلخانه ای قدرتمند است که با ورود به جو زمین، به تغییرات آب و هوایی کمک می کند.
این آتشفشان در وسط دهانه ای دیگر بسیار بزرگتر قرار دارد که 300 متر عرض و 25 متر عمق دارد. این سازند استثنایی در عمق 400 متری زیر سطح دریا قرار دارد و احتمالاً نتیجه فوران ناگهانی و عظیم متان پس از آخرین عصر یخبندان، 18 سال پیش است.
جولیانا پانیری، استاد زمین شناسی در دانشگاه قطب شمال نروژ و رهبر این اکسپدیشن می گوید: تماشای فوران زیر آب در زمان واقعی به من یادآوری می کند که سیاره ما چقدر "زنده" است.
بر اساس مطالعه‌ای که در سال 2019 در مجله بین‌المللی تحقیقات محیطی و بهداشت عمومی منتشر شد، محققان دریافتند که کناره‌های آتشفشان مملو از حیواناتی است که از پوسته‌های کربناته تغذیه می‌کنند - پوسته‌های معدنی که وقتی میکروارگانیسم‌ها متان مصرف می‌کنند و بی‌کربنات را به عنوان یک محصول جانبی تولید می‌کنند. که هزاران سال پیش شکل گرفته اند. آنها شقایق های دریایی، اسفنج ها، مرجان ها، ستاره های دریایی، عنکبوت های دریایی و انواع سخت پوستان را مشاهده کردند.
تنها آتشفشان گلی شناخته شده دیگر در آب های نروژ، Håkon Mosby است. بر اساس داده‌های مرکز ژئوبیولوژی دانشگاه برگن، این ویژگی با عرض 1 کیلومتر در عمق 1 متری زیر سطح آب در بستر دریا در جنوب سوالبارد در سال 250 کشف شد. بر اساس فصل 1995 در «یادداشت‌های سخنرانی در علوم سیستم‌های زمین»، کشف و نقشه‌برداری آتشفشان‌های گلی زیر آب دشوار است، اما محققان تخمین می‌زنند که ممکن است صدها تا هزاران مورد از آنها در بستر دریا در سراسر جهان وجود داشته باشد.
این آتشفشان‌ها دریچه‌ای نادر به فرآیندهای زمین‌شناسی که در اعماق زیر پوسته زمین رخ می‌دهند، فراهم می‌کنند، زیرا عمدتاً آب، مواد معدنی و سنگ‌های رسوبی ریز را از این اعماق بیرون می‌کنند. پانیری گفت، آنها همچنین سرنخ‌هایی درباره محیط‌ها و شرایط گذشته روی زمین ارائه می‌کنند و می‌توانند بینشی درباره سیستم‌های سیارات دیگر ارائه دهند.
اکسپدیشن AKMA از سه بخش تشکیل شده است و فعالیت متان را در آب های قطب شمال بررسی می کند. اکنون دانشمندان به دنبال تشکیلات مشابه در قطب شمال هستند. پانیری گفت: ما احتمال کشف آتشفشان های گلی دیگر در دریای بارنتس را رد نمی کنیم.
همچنین بخوانید: